An Inconvenient Attachment

Chapter Twenty-Seven

Eirene

TODAY is New Year's eve. The usual family I planned is upgraded to an exclusive party where Cashmere's family is also present. Kasama ko sila Mama at Mara pero nasa isang sulok lang kami. I also bring Marishka with me. Lindsay told me she got an invitation from Cashmere's father, too, but they're currently stuck with a family gathering in Nevada.

I'm feeling stuffy and all kinds of feelings revolving around my mind and heart. Hindi ko naman kasi sukat akalain na makakasama namin ang pamilya ni Cashmere ngayon. Nakakapangliit ng bahagya pero paalala ni Mama sa akin, huwag ko na daw masyado intindihin ang sasabihin ng iba. Invited naman kami ni Cashmere dito kaya i-e-enjoy ko na lang ang party.

"Mama, I'm hungry. Can I have some food?" Tanong na may halong pagmamakaawa sa tinig ni Mara.

Huminga ako nang malalim saka lakas loob na kinuha siya ng pagkain. May nakain na rin naman pero sa lamesa lang namin wala. Iyong kaibigan ko nakakailang baso na ng champagne. Habang si Mama, nakikipag-usap sa isa mga kamag-anak ni Cashmere. Hindi ko kilala kung sino siya at 'di ko rin matandaan kung nakita ko na ba siya noong Thanksgiving dinner seven years ago.

Time flies real fast. A while ago, I saw Cashmere's sister. She's with a man whom well dignified in his thre piece suit. Nakita ko rin mga magulang ni Cashmere pero si Architect Jaziel lang ang tumango nang makita ako. Mukhang galit pa rin sa akin si Miss Bia.

Pero ano ba ang kinagagalit niya sa akin?

Hindi ko rin alam sa totoo lang.

"There is your man, Eirene," bulong ni Marishka sa akin matapos ko ilapag ang pagkain na kinuha ko para kay Mara. "Parang mas lalo siyang naging gwapo ngayon."

Umingos ako at binalingan si Mara upang maayos ang napkin na pinatong ko sa suot na damit.

"Eat carefully, sweetie," paalala ko pa saka dinampot ang champagne glass ko. I glance at Cashmere again and flashed a smile that made him walked towards my spot. Masuyo niyang kinuha ang hawak ko na champagne glass at binalik iyon sa lamesa. "W-what are you doing, Cash?"

"There is a dance floor, but no one is dancing."

"Parehong kaliwa ang paa ko," sambit ko pa pero mahina lang. Ayokong may ibang makarinig.

"It's okay and won't matter. You're still beautiful in my eyes, making me want you even more." I chuckled. "Just follow my lead, hm?"

"They're staring at us, including your parents."

"Maybe, they're remembering the first dance they had before." Diretso akong tumingin sa mga mata ni Cashmere. Hindi ko pa kasi alam kung ano kwento ng mga magulang niya. I didn't have a chance to know about it. Saka pangit ang umpisa naming lahat at ang hiling ko ay hindi na kasing pangit ng umpisa ang dulo. "You'll see, Dad will follow our lead in a minute."

"Gaano ka kasigurado?"

Inilapit pa ni Cashmere ang mukha niya sa akin. Akala ko ay hahalikan niya ako ngunit nagkamali ako. "Just as sure as I want to marry you, Eirene. I want to have kids with you, have family and spend my old years holding your hand."

Hindi naman siya...

"Mama, I'm done eating," pukaw ni Mara sa akin at hinila pa ng ilang ulit ang damit ko.

Huminto kami sa pagsasayaw ni Cashmere saka tumabi. Lumuhod siya sa harap ni Mara at pinunasan ang bibig gamit ang panyo na kinuha sa panloob na bulsa. "Did you like the food? Which one is your favorite?"

"I like everything that Mama put on my plate," Mara said, smiling at Cashmere.

"My mom cooked everything. She will be happy to here that you like it, Mara," narinig ko na sabi ni Cashmere saka tumayo at hinawakan ang kamay ko. "Let's go and talk to them."