İronStrange||•Texting

UMARIM HATIRLARIM...

-Hey sana güzel haberlerim var Stark! Senin çocuk gözlerini açtı ve durumu gayet iyi. Ailesi masraflarını karşıladığın için sana minnettar olduklarını söylediler!

-Ne, sahi mi?

-Kesinlikle Stark. Bana olan borcunu bir yemekle kapatabilirsin.

-Doktor istediğin yemek olsun! Senin üzerine lokanta bile yaparım inan.

-Lokanta mı? Ah hayır, lokanta işletmek için fazla meşgul bir adamım. Yemek kâfi. Bu akşam 20.00'de seni bekliyor olacağım.

-Harika! Akşam görüşürüz o zaman. Şimdi yapmam gereken işler ve ziyaret etmem gereken küçük bir kahraman var.

-Ha bu arada hediye işini fazla abartma Stark.

-Eeee sanırım bunu söylemek için biraz geç kaldın...

-Ah Stark! Her neyse en azından çocuğun yüzünü gülümsetir. Akşama kadar sağlam kalmaya baksan iyi edersin.

*AKŞAM SAAT 19.50*

-Hey, hazır mısın Doktor?

-Erkencisin Stark. Bu aralar erken davranman beni şaşırtmıyor değil.

-Doktor, kapıda seni bekliyorum. Bir an önce gelsen iyi edersin yoksa bu akşamki yemeği donmuş bir Tony Stark ile yemek zorunda kalacaksın.

-Tamam geliyorum Huysuz Kedi!

-Huysuz Kedi mi?! Egoist Dahi'yi yeğlerim!

*GECE YARISI*

-Stark iyi misin?

-Bomba gibiyim Doktor! Neden sordun?

-O kadar içersem ben de bomba gibi olurdum...

-Abartma Doktor! Fazla bir şey içmedim. İki kadeh falan.

-İki kadeh mi?! Adamlar senin yüzünden zulasını patlattı Stark!

-Yani? Ben onların parasını çoktan ödemiştim Doktor, merak etme.

-Neden seninle yemeğe çıkmayı istedim ki?

-Bak bu sorunun cevabını ben de çok merak ediyorum Doktor. Normalde benimle aynı ortamda en fazla 20 dakika durabiliyordun ama resmen 5 saattir birlikteyiz ve gıkın çıkmadı.

-Sanırım...

-Ne..? Sanırım ne?

-Ah boşversene Stark! Hadi yat ve dinlen. Başın ağrımaya başlamıştır bile.

-Bu sefer itiraz edemeyeceğim Doktor. Gerçekten başımda bir delik açılıyormuş gibi hissediyorum. Üstelik bir matkapla!

-Git yat Egoist Dahi...

-Sana bir şey itiraf etmeliyim Doktor.

-İtiraf mı?

-Yani, evet. Bu zamana kadar bir sürü insanla yemeğe çıktım ama sanırım aklımda kalan tek yemek bu olacak.

-Bunu sarhoş kafayla söylemen ne kadar hoş.

-Sana iltifat etmeye çalışıyorum Ukala Doktor! Her neyse ben yatıyorum. Umarım beni bu şekilde bozduğun için vicdan azabından uyuyamazsın.

-Stark sanırım seninle yemeğe çıkma sebebim sana karşı farklı hisler beslemem.

-Ne, ne gibi?

-Boşver Stark. Nasılsa sabah bunu hatırlamayacaksın...

-Umarım hatırlarım...