《5》

18 0 0
                                    

სახლში მძლივს მიაღწიეს ძალიან დიდი გზა იყო გასავლელი

-მადლობა ჯექსონ (ჯორდანი)
-ჩემი მოვალეობაა(ჯექსონი)

სახლში შევიდნენ ნიკი მათ შემოყვა ოთახში ავიდნენ და ლოგინებზე მკვდრები გადაეკიდნენ ნიკი ოთახში ლამაზი ხედის მქონე ფანჯარასთან მდგარ სავარძელში ჩაესვენა

-საეჭვოა(ნიკი)

-რა?(ლილიანი)

თავი წამოყო და გასწორდა ლილიანს და დავინას ერთ ოთახში ეძინათ როგორც ბავშვობაში გადაკეთება უნდოდათ მერე მარა ლილიანმა უფლება არ მისცა ფიქრობდა თუ რამეს შეცვლიდნენ დავინა დაავიწყდებოდა ამიტომ ასე დატოვეს ნიკის და ჯორდანს კი მათ მოპირდაპირე ჩაყოლებაზე ქონდათ ოთახები

-ნიკი ძალიან ბინძურ საქმეში ვართ მოკლედ რომ ვთქვათ ყელამდე მძღნერში ვართ(დავინა)

-არ წახვალ ხომ ასეა?(ნიკი)

თავი წამოწია რომელიც მთელი ეს დრო სავარძლის თავზე ქონდა გადაკიდებული

-თუ არ მოვკვდი სანამ ეს არ მოგვარდება არსად წავალ(დავინა)

-აბა გაბედე(ლილიანი)

-არმოგცემ უფლებას კიდევ დამტოვო ამისმერე მეც წამოვალ სადაც წახვალ(ლილიანი)

და ბალიში ესროლა დავინას რომელიც კვლავ ისე იწვა როგორც თავიდან მერე წამოიწია ბალიში აიღო და ფეხებზე დაიდო ტელეფონს გადაწვდა და დაინახა რომ რიოსგან შეტყობინებები ქონდა მოსული ამიტო გადარეკა მასთან

-hola Rio (დავინა)
(გამარჯობა რიო)

-Hola cariño, te traje tu paquete, estoy en el bar, te lo puedes llevar.(რიო)
(გამარჯობა ტკბილო შენი ამანათი ჩამოგიტანე, ბარში ვარ .)

-Ok(დავინა)

ნიკი ყურადღებით უსმენდა სიტყვა სიტყვით გაიგო რაუთხრა და ცოტა დაიძაბა

-გინდა გამოგყვე?(ნიკი)

-რახდება?(ლილიანი)

-წამოხვალ?(დავინა)

-წავიდეთ(ნიკი)

-მე?(ლილიანი)

《ვარსკვლავ ცვენის ღამე》Where stories live. Discover now