A Love İn ua (AizawaxY/N)

24.bolum

Sabah şaşırtıcı bir şey olmadı, yine yüzümde siyah, yumuşak tüy yumağına benzer yavru bir şey ile yani Elis ile uyanmıştım.

Onu yine dünkü gibi yüzümden uzaklastirdim fakat dünün aksine bu sefer alarm calmamisti.

Kalkmadan biraz Elis'i sevdikten sonra kalkıp ayaklarıma çok nadir hatta hiç giymedigim o pofuduk, hafif bebek pembesi ile bebek mavisi karışımı terliklerimi giydim. Diğer terlikleri göre yüz cephesi yumusacikti.

Lavaboya doğru giderken aklıma bugün davet olduğu gelmisti. Kızlar benim davetine önceden gelmemi istemisti. Fakat önceden geldiğimde normal gündelik kıyafet ile gelmemi söylemişlerdi.

Bu yüzden saate baktım ve geç kalmamak adına hızlıca tuvalette ki işlerimi bitirim kıyafet seçtim. Kısa kollu kan kırmızısı üstüme yapışan bir crop ve crop olduğunu belli etmeyecek kadar uzun olan bir etek giymiştim.

Bu gün ki kombinimi farklı yapmak istemiştim.

Kızların yanına gittiğimde daveti hazırlamam için yardım istemişlerdi. Bende onlara yardım olara masaları ve bir kaç yemek işlerini yaptım.

Davetin gerçeğinin başlamasına 2/3 saat kalmıştı. Bu yüzden herkesle vedalaşıp davet yerinden çıktım.

Öğrencilerimle böyle olmak hoşuma gidiyordu çünkü onların gözünde korkulan,katı öğretmen olmak istemiyordum. Eskiden buna dair kendime söz vermiştim. Ve o kafamda yarattığım canavara.

.
.
.
.
.
Saat davet vaktine yaklaşmıştı bu yüzden hazırlanmam gerekiyordu.
.
.
.
Sadece biraz daha kestirsem
.
.
.

AMAN TANRIM davet 15/20 dakika önce başlamıştı. Ve ben şu an hazır degildim.

Sakindim fakat değildim de.

Kızlara yardım etmiştim ve yaptığım o güzel yemekleri yiyemiyecek miydim? Hayatta olmaz..

Üstüme dün aldigim o güzel elbiseyi giydim ve güzel bri tane de bot topuklu giydim. Takı takmayı ve makyaj yapmayı çok sevemdigimden sade gidicektim. Şu an yarattığım bir yaratık da saçımı yapıyordu.

.
.
.
.
Herkesin Davet edildiği yere varmıştım. Ve içeriden sesler geliyordu. Seslerden anlaşılınca bütün sınıf buradaydı ama ekstra olarak moruk,nugget ve caliba night ve mic de vardı.

İçeri girmeden yarattığım yaratigi yok ettim ve nefes alıp içeri girdim. Evet o kadar gerilmedim normalde fakat... Bilmiyorum aslinda neden gerildigimi....

İçeri girdiğimde bir kaç dakikalık hatta belki saniyelik gözlerin hepsi bana baktı. Ben ise umursamadan direk nugget'ın yanına gittim.

Bana bakıyordu ve gülüyordu. Ne yani bir şey mi vardı üstümde.

Benim sinirim bozulduğu için hemen oradan gitme isteğim geldi fakat nereye.... Aha mina

Mina'nın yanına gittim ve biraz konuştuk. Fakat bu konuşma içinde gerçekten garip hissediyordum. Çünkü mina garip betimlemeler yapıyordu.. benim hakkımda ve belki de onun...

Üzerimde gerçekten bir gerginlik oluştu, hem söylenenlerden hem de gözlerin üstümde olma hissinden dolayı.

Bir kaç dakika sonra birinin kızları rahatsız ettiğini gördüm. Tabii ki umduğum kişiydi. . .

Y/n- ne yapıyorsun burada

Minata ise salak salak bana bakıp gülüyordu. Bir... İki....üç yeminle dalicaktim buna fakat omuzlarında hissettiğim k baskı, ağırlık ile durdum. Hiç kimse bana dokunuyordu ama neden öyle hissetmiştim..

Yana baktığımda moruğun arkadan ölümcül bakışlar attığını gördüm . Öğrencilerini koruması(?) gerçekten güzeldi..

O her bana yaklaştığında filmlerde her kızın(?) yaptığı gibi arkaya yürüyüp ya yere düşüp, ya ölüp, ya da sevdiğinin kucağına düşmek yerine ben olduğum yerde bekliyordum.

Bir öğretmene böyle bir yaklaşımda bulunması gerçekten mide bulandiriciydi.

Her yaklaştığında aklımda beliren yaratık daha da farklilasiyordu ki ben yaratığı yapıp onu gebertecek iken arkadan biri özgünlüğümü sildi ve onu da tuttu.

Ah hadi ama... Daha sonra kendimin bir öğretmen olduğunu ve eğer az önce yaratacak olduğum yaratığı yaratsaydim neler olucaginj anlayınca sakknlestim ve elimi havaya kaldırıp özgünlüğümü geri vermesini söyledim.

Bunu yaptıktan hemen sonra arkamı döndüm ve onun yanına gittim.

Dogum gününüzde gözunuz için damla alacagim bundan emin olabilirsiniz.....~

Yanlarına gidince hiçbir şey olmamış gibi davranmam nugget'ın işine gelmiş ve şakalar yapmaya başlamıştı. Ah hadi ama bunlara kim güler...