Het briefje ligt verlaten op het strand, de wind neemt het mee naar de verre achtergelaten in het sterrenhelaal.
Ik voelde je adem.
Ik dacht dat ik gefluister hoorde.
Ik zie je ver van de sterren af.
was jij het, mijn hartendief.
Zoals het water het strand verlaat.
Was jij het dat zijn vingerafdrukken achter liet op het mooie heldere strand.
Ik heb je nodige ook al weet ik niet hoe.
Ik mis je, ik hoor je gefluister.
Wees klaar voor de zonsondergang.
Ik heb de hoop opgegeven, dat ik niet meer kan vinden.
Ik heb je nodige meer dan ooit.
Ik kan je zien, ik ben nog niet verloren.
Ik ben klaar.
Ik kan je zien door de vele kieren van de deur, ik zie de zonnenstralen door de kieren heen breken.
Ik kan je zien en ik weet dat jij dit bent, jij hebt het licht altijd bij je.
Ik geef de hoop nog niet op.
Je zal altijd bij mij blijven.
13-02-2023 een nieuw gedicht in het nieuwe jaar
JE LEEST
poezie gedachten 2022
Poetryvele denken om mij ik zie je in de schaduwen, ik probeer te begrijpen dat niet alles is wat het lijkt, ik jaag je op maar dat doen vele denken. het komt goed.
