3.Bölüm

20K 511 60
                                    



Eve geldiğimde; annem, telaşlı bir şekilde kıyafet seçiyordu. Onun bu halleri beni mutlu etmişti, uzun zamandır sadece işe ve bana odaklanmıştı.

Duşumu alarak anneme kıyafet seçiminde yardım etmeye gittim.

"Yeşil elbise, gayet güzel oldu."

"Bende onda karar kıldım." Annemin elbisesini seçince bende odama geçerek kendime kıyafet baktım.

Siyah, vücudumu saran bir elbise giydim. Kasım ayında olduğumuz için hava soğumaya başlamıştı o yüzden kısa elbisemin altına çizme giymeye karar verdim.

Makyajım için masaya oturup aynadaki görüntüme baktım. Kahve turuncu arası saçlarım, yüzümde saç rengime yakın çillerim, hafif kemerli burnum, mavi gözlerim ve de orta dolgunlukta dudaklarım vardı.

Çillerimi ve turunculuğumu annemden almıştım, tek fark annemin bal köpüğü gözleri varken mavi gözlerimin geni babamdan gelmişti. Ayrı ayrı bahsedince kulağa çok güzel gelebilir ama standart güzelliğe sahiptim.

Kendime çirkin demeyecek kadar çok beğeniyor, çok güzelim demeyecek kadarda normal güzellikte görüyordum.

Fiziğim ise dengesizdi; göğüslerim normalin altında biraz küçüklerdi, belim ince olsada alt göbeğimdeki çıkıntı bunu bozuyordu, kalçam ise vücuduma oranla daha büyüktü. Boyuma gelirsek 168 boyla idare ediyordum.

Kendimi izlemeyi bırakıp makyaj yapmaya başladım. Fazla bir şey sürmeden sadece yüzüme canlılık kattım. Saçlarım, duştan sonra kabardığı için krem sürerek bunu yok ettim ve kendi haline bıraktım.

Hazır olduğumda son kez üstümü düzeltip annemin yanına gittim.

Aynanın karşısında kendine bakıyordu, heyecanlı olduğu her halinden belliydi fakat bunun sebebi iş gibi gelmiyordu. Düşündüğümün olma ihtimali kaçtı?

"Anne" gözleri aynadan beni buldu. "Benimle paylaşmak istediğin bir şey var mı?" sorumla telaş yapıp arkasına dönerek karşıma geçti.

"Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum."

"Tüm kararlarında yanındayım ve saygı duyarım, benimlede paylaşmanı isterim." Minnetle gülümseyip elimden tutarak yatağına oturttu.

"Ortada kesin bir şey yok ama Samet Bey bana ilgili davranıyor. Bu yaştan sonra artık kimse olmaz ama bana davranışları değerliymişim gibi hissettiriyor. Bir de sen varsın, kimsenin aramıza girmesini istemiyorum."

"Kimse, bizim aramıza giremez. Sen mutluysan, dediğin gibi sana karşı iyiyse ben hep yanında olurum ve bir daha duymayayım fıstık gibi kadınsın hayatının tadını çıkar." Söylediklerimle rahatlamış bir şekilde nefesini vererek sıkıca sarıldı. Bende kollarımı bedenine sardım.

Telefonun melodisiyle birbirimizden ayrıldık. Annem telefonunu eline alarak aramayı yanıtladı.

"..."

"Hazırız"

"..."

"Tamam, iniyoruz."

"Gelmiş, inelim hadi." Eli ayağına dolaşmış bir şekilde kapıya giderken ben arkasından bu haline gülüyordum.

Apartmanın önünde siyah bir araba vardı, biz dışarıya çıktığımızda arabanın sürücü kapısı açıldı içerisinden uzun boylu, hafif kırlaşmış saçları, samimi bir gülüşe sahip adam inip yanımıza geldi.

"Çok hoş olmuşsunuz" gözlerini annemden ayırmadan söyledikleri beni mutlu etmişti. Karşımda sanki iki liseli aşık vardı.

"Merhaba, ben Samet." Elini uzatınca bende elini sıkarak kendimi tanıttım.

Alin +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin