အဂါးတယောက် ဖျားနေသည်မှာ ယနေ့နဲ့ဆိုရင် 3ရက်ခန့်ရှိလေပီ။ အကုမှာလည်း companyကိုလည်း မသွားနိုင်ပဲ အိမ်မှာသာ စာရင်းေတွကို လုပ်သလိုမျိုး တဖက်မှာလည်း အဂါးကို ဂရုစိုက်လေ၏။
ယခုတွင်လည်း အဂါးတယောက် အလုပ်လုပ်နေသော အကုရဲ့ပေါင်ပေါ်တွင် ထိုင်ကာ
*အင်းးးး ဝါးးးးးအိပ်ချင်တယ်ဦး သားဒီတိုင်းလေး ခဏထိုင်ပီး ဦးကိုမှီအိပ်မယ်နော် *
ဆိုကာပြောလေတော့ အကုသည်
*ရတာပေါ့ ကောင်လေးရယ် ရတယ်အိပ်လို့ရတယ် ကိုယ့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ရတာ အဆင်မပြေရင်
ကုတင်ပေါ်သွားမယ်နော် *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဂါးသည်ခေါင်းငြိမ့်လေ၏။ အဲ့နောက်မှာတော့ အဂါးတယောက် အိပ်ပျော်သွားလေ၏။ မကြာပါအိမ်ကို အဂျင်တို့အုပ်စုတွေ ရောက်လာကာ
*ဟေ့ကောင်Jungkookရေ ငါတို့လာတယ် ဝေ့ *
ဆိုကာအသံဗြဲကြီးနဲ့ အော်လေတော့ အဂါးမှာလန့်နိုးလေတော့ အကုသည် "ကျစ် "တချက် လုပ်ပီးအဂါးကို ချီလျက် အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားလေ၏။
*တိုးတိုးသာသာလေး ခေါ်လို့မရဘူးလားဟမ် မင်းတို့နားမလည်ဘူးလား အစထဲက ပြောထားတယ်လေ ကောင်လေးနေမကောင်းဘူးလို့ *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဂျွန်းသည်
*Sorryပါ ငါ့ကောင်ကြီးရယ် ငါတို့လည်းမင်း
ဟာလေး နေမကောင်းတာကိုမေ့သွားတယ် မီယာ *
ဆိုကာစပ်ဖြီးဖြီးေလး ပြောလေတော့ အဂျင်သည်
*ဒါနဲ့ငယ်လေးက အခုထိမသက်သာသေးဘူးလား ယောက်ဖ *
ဆိုကာမေးေလတော့ အကုသည်
*ဟုတ်တယ်ေယာက်ဖ မသက်သာသေးဘူးအရှင်း မပျောက်သေးဘူး ဆရာဝန်ကတော့ ဆေးထိုလိုက်ရင် သက်သာတာမြန်တယ်လို့ ပြောပေမဲ့ ကောင်လေးကနာလိမ့်မယ် မထိုးချင်ဘူး ဆိုပီးဂျစ်ကျနေလို့ အဲ့တာနဲ့ကျနော်လည်း မထိုးပေးတော့တာ *
ဆိုကာပြောလေတော့ အဂျင်သည်
*အခုချက်ချင်း ဆရာဝန်ကို ဖုန်းခေါ်လိုက် *
