သာယာတဲ့ မနက်ခင်းလေးတစ်ခုမှာ
ဟူးးးးးးးးးးးး
"အကို အဲ့လောက်ထိကြောက်မနေပါနဲ့"
ထိုလူကတော့တိတ်ဆိတ်မြဲပါဘဲ
"စိတ်ကိုလျှော့ထားပါ အကိုရာ ဒီနှစ်နဲ့ဆို
သုံးနှစ်ရှိပီလေ"
ထိုလူ တချက်ကြည့်လိုက်တယ် နာရီကို
"8:59"
"အင်း ဟုတ်တယ်အကို"
ထိုလူ ပြန်၍မပြောချေ
8:59:57
8:59:58
8:59:59
9:00:00
တောင် တောင် တောင်
ခေါင်းလောင်းသံ ကြောင့် ထိုလူမျက်နှာမှာပြုံးသွားသည်
"အကို 'ရိပ်နွယ်' တို့သွားကြရအောင်"
"အင်း"
ထိုလူနှစ်ယောက်ကတော့
'ရှိန်းခေတ်နွေ'
ဆိုတဲ့ကောင်လေး နဲ့
'ဆောင်းရိပ်နွယ်'
ဆိုတဲ့ကောင်မလေး တို့ပေါ့
အခန်းကိုယ်စီ ဝင်သွားကြတဲ့ လူနှစ်ယောက်
ထို့နောက်မှာတော့
"မင်္ဂလာပါ ကျောင်းသူ/သား တို့
ဆရာ့နာမည်က 'ရှိန်းခေတ်နွေ'ပါ"
"မင်္ဂလာပါ ဆရာဗျာ့"
"မင်္ဂလာပါ ဆရာရှင့်"
ကျောင်းသူ/သား တွေနှုတ်ဆတ်ရင်းနဲ့ ဆူညံနေစဉ်မှာ
ခြေသံ
ရှဲ
ရှဲ ရှဲ
ရှဲ ရှဲ
ထို ခြေသံ ရဲ့ နောက်ကွယ်မှာ
ချောမော ပြီး ခန့်ညားတဲ့ ကျောင်းသားတစ်ဦး
all black နဲ့ သန့်နေ တဲ့ ကျောင်းသား
ထိုကျောင်းသားမှာ
နှာခေါင်းချွန်ချွန် နဲ့အတူ မေးကပါချွန်းသေး
မျက်ခုံး မွှေးထူထူ ကို သံကွင်းဖောက်ထားတာ ဘယ်ဘက်မျက်ခုံး
အသား အရေ က ကိုယ့်လောက်မဖြူပေမဲ့
ညိုချောလေး
နှုတ်ခမ်းလေးဟာ အညိုတွေစွဲနေတယ်
ထိူ ကျောင်းသား ကြောင့်
ရှိန်းခေတ် ရဲ့ နှလုံးသား လေး လှုပ်ခတ်သွားတယ်
ရှိန်းခတ် ကိုယ့်ကိုကိုယ် တောင် သတိမထားမိ
ဘလောက်ငမ်း မိနေလဲဆိုတာကို
YOU ARE READING
💔ချစ်ခဲ့ဖူးသည်💔
Romanceငါ ထပ် မချစ်ရဲတော့ဘူး မောင် #ရှိန်းခေတ်နွေ မောင့်ဘက်က ချစ်နေရတာနဲ့တင်ကို ကျေနပ်ပါတယ်ခဗျားရယ် #စနေမင်းမောင် အနန်း ရဲ့ ဝတ္ထု ကမ္ဘာ မှကြိုဆိုပါတယ် ရှင့်
