🔞
*ဇေယျ+သုခ*
"ဆရာအဖေအခြေနေလေး..."
"စိတ်မကောင်းပါဘူးငါ့ညီရာလူနာကတစ်လပဲခံတော့တယ်။ဒီတစ်လအတွင်းကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ပျော်ရွှင်အောင်ထားပေးပါ။လူနာကိုအားရှိမဲ့အစားအစာတွေကျွေးပေးနော်ညီ။"
"ဟင့် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ဆရာ ဟင့်"
"ဇေယျသုခလေးကိုနှစ်သိမ့်ပေးလိုက်အုံး"
"ဟုတ်ကဲ့အကို"
"ဒါဆိုအကို့ကိုခွင့်ပြုအုံးလူနာတွေကြည့်ရအုံးမှာမို့။ပြီးတော့ဇေယျအကြောင်းရှိရင်ကိုယ့်ကိုဖုန်းစက်နော်။"
"ဟုတ်အကို"
"အီးးးဟီးးးဟင့်"
"ကလေး"
"ဟင့်ကိုကိုဖေဖေ ဖေဖေကလေကလေးသာဒီထက်မကအလုပ်လုပ်နိုင်ခဲ့ရင်..."
"အင့်"
ဇေယျကလေးကိုဖက်ထားပေးလိုက်တယ်သူ့ကလေးလေးအဖေဒီလောက်ထိဖြစ်မယ်လို့မထင်ထားခဲ့တဲ့သူ့အပြစ်။ကလေးလေးနဲ့ကလပ်မှာမတွေ့ခင်ထဲကသူ့ကလေးလေးဘယ်လောက်တောင်ပင်ပန်းခဲ့မလဲ။သူသာကလေးတို့သားအဖနဲ့စောစောလေးဆုံခဲ့ရမှာ။အခုတော့...
"အီးးးဟီးးးဟင့်ကိုကိုကလေးဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ကလေးပေါ့လျော့လို့ဖေဖေဒီလိုဖြစ်ရတာ။ဟင့်ကလေးသာအစောထဲကကြိုသိခဲ့ရင်ဖေဖေဒီလိုဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ဟင့်အခုတော့ကလေးကြောင့်...."
"မဟုတ်ဘူးမငိုနဲ့တော့နော်ကလေးကြောင့်မဟုတ်ဘူး။ဘယ်ပြောလို့ရမလဲလေးလေးကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားပြီးအားရှိမဲ့အစားစာတွေကျွေးရင်ပြန်ကောင်းနိုင်မှာပဲဟာ။ကိုစက်ကကိုကို့ကိုပြောသွားတယ်လေးလေးကအားရှိရင်ပြန်ကောင်းနိုင်တယ်တဲ့။"
အမှန်တော့ဇေယျလိမ်လိုက်တာပါ။လေးလေးကတစ်လတောင်မခံဘူးလို့ကိုစက်ပြောသွားထဲကသူ့ကလေးလေးသာသိရင်ဘယ်လောက်တောင်ဝမ်းနည်းပြီးခံစားနေလိုက်မလဲ။
"ဟင် ဟင့်တကယ်လားဟင်ကိုကိုဖေဖေကအားရှိရင်တကယ်ပြန်ကောင်းနိုင်လာ။"
"တကယ်ပေါ့မငိုနဲ့တော့နော်လေးလေးရှေ့လဲမငိုနဲ့လေးလေးကိုစိတ်ပျော်ရွှင်အောင်ထားပြီးအားရှိမဲ့အစားအစာတွေကျွေးကြမယ်နော်။"
