အခန်း ၁
ည
ရုတ်တရက် တဖက်ကိုဆွဲလှည့်ခြင်း ခံလိုက်ရပြီး သူမကို အရပ်ရှည်ရှည် ကြွက်သားတွေပြည့်နေတဲ့ ကိုယ်လုံးတစ်ခုက သာမန်လို ဖိလာခဲ့သည်။ ထိုလူ့လက်တွေက သူမ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ခရီးဆန့်လာပြီး သူ့ရဲ့ ရှည်ပြီး သွယ်လျတဲ့လက်ချောင်းတွေက သူမရဲ့ ပိုးသားညအိပ်ဝတ်စုံထဲ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ သူ့လက်ချောင်းတွေက သူတို့ ဦးတည်ရာကိုရောက်တာနဲ့ သူမ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ရုတ်တရက် ဆွဲချွတ်လိုက်တော့သည်။
ရုတ်တရက်နိုးလာပြီး သူမ ထိုလူ့လက်ကို အလိုလို ဆုတ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ရင်းနှီးတဲ့ အလေးချိန်နဲ့ ကိုယ်အပူချိန်က သူမကို ထွေးပွေ့လာသည်။
ထပ်မူးလာပြန်ပြီ!
ဒီနေ့ ယုရီ ပြောတာကို တွေးမိပြီး သူမ ခုခံမှုကိုပြဖို့ ကိုယ်ကိုလိမ်လိုက်တော့သည်။ သူမ သူ့ကို ဒီနေ့ နောက်ကနေ လုပ်ခွင့်မပြုနိုင်တော့
"ရှန်းရုံထင်!" သူမ လှည့်ကာ သူ့ကို ဒေါသတကြီးကြည့်ပြီး "ရှင် ကျွန်မနဲ့ ဆက်ဆံတိုင်း ခေါင်းကို ခေါင်းအုံးပေါ်ဖိနေရတာ ဘာလဲ ရှေ့ကလုပ်ရင် ကျွန်မ အစ်မကို မမြင်ရဘဲ ကျွန်မကို မြင်ရမှာစိုးနေလို့လား ဟမ်?!"
ယုလန် ရင်ဘတ်တွေက အသက်ပြင်းပြင်းရှုရလို့ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေတော့သည်။ သူမ သံချပ်ကာဝတ်ထားပြီး ဖြစ်ပျက်သမျှက အကုန် ကွဲပြားနေသလိုပင် ဒါမဲ့ ယုရီ စကားတွေက သူမရင်ကို လှံနဲ့ထိုးသလို သူမသံချပ်ကာတွေကို တစစီ ဆွဲဆုတ်ပြီး သူမ ရင်ကို ထိုးနှက်နေသလိုပင်
ရှန်းရုံထင်က အသိရှိရင် သူမနဲ့ ဘယ်တော့မှ မအိပ်ဘူးလေ သူက လုပ်ရင်လည်း သူမ မျက်နှာကိုမကြည့်ဘဲ အမြဲနောက်ကနေပဲလုပ်တာ
ရှန်းရုံထင်က လှည့်ပြီး ထွက်သွားမလို့လုပ်လိုက်သည်။ ဒါမဲ့ ယုလန်က သူ့ကိုတားကာ သူ့လည်ပင်းကို ဖက်တွယ်ပြီး အနားကိုဆွဲလိုက်သည်။ "မသွားပါနဲ့!ကျွန်မကိုကြည့် ကျွန်မဘယ်သူလဲဆိုတာကိုကြည့် ကျွန်မက ရှင့်ရဲ့ တရားဝင် ဇနီး!"
"ရှန်းရုံထင်!ရှင့်အောက်မှာ ရှိနေတဲ့သူက ယုလန် ယုရီရဲ့ အစ်မကြီး! လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်က ကျွန်မကို လက်ထပ်ဖို့ ရှင့်ကို ဖိအားပေးခဲ့တာမဟုတ်ဘူး ရှင်ကသာ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့အမြင်ကိုကြောက်ပြီး အဘိုးဖိအားပေးမှုကို မခံနိုင်ခဲ့တာ!"
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်က အဖြစ်အပျက်ကိုတွေးလိုက်မိကာ ရှန်းရုံထင် အသိဝင်လာတော့သည်။ သူ့ရဲ့ကြည့်ကောင်းတဲ့မျက်နှာက ချက်ချင်း သုန်မှုန်သွားတော့သည်။ သူမနေနိုင်ဘဲ ယုလန်ရဲ့မေးကို အားနဲ့ညှစ်ကာ တစ်စစီ ဆွဲဆုတ်တော့မလိုပင် "မင်းရဲ့အကြံအစည်တွေကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ယုရီက ငါ့မိန်းမဖြစ်မှာ!"
"ကျွန်မ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်နှစ်က ဘာမှမလုပ်ခဲ့ဘူး ရှင့်ဘာရှင် ယုံချင်ယုံ မယုံချင်နေ!"
"မင်းမလုပ်ဘူးပေါ့?" ရှန်းရုံထင် မျက်နှာမှာ အေးစက်တဲ့အပြုံးတစ်ခုနဲ့ "အဲ့ညက မင်းမူးပြီး ငါ့ကိုလည်း ဆေးခတ်ခဲ့တယ်လေ မဟုတ်ရင် မင်းနဲ့ လုပ်ခဲ့စရာအကြောင်းကိုမရှိဘူး! ပြီးတော့ ငါ ဟိုတယ်မှာပိတ်မိနေခဲ့တာလည်း တကယ့်တိုက်ဆိုင်မှုကြီးနော်! အဲ့တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့်သာမဟုတ်ရင် အဘိုးက ငါ့ကို မိသားစု ဂုဏ်သိက္ခာကြောင့် မင်းနဲ့လက်ထပ်ဖို့ ဖိအားပေးခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး!"
ယုလန်က ရှန်းရုံထင်ကို ၁၁ နှစ်လောက် ချစ်ခဲ့တာပင် ကျင်းချန်ကလူတိုင်းလည်း အဲ့ဒါကို သိကြသည်။
ဒါမဲ့ ကျင်းချန်က လူတိုင်းက ရှန်းရုံထင်က ယုရီကို ချစ်တာကိုလည်း အကုန်သိကြသည်။
လူတိုင်းက လက်ထပ်နိုင်ဖို့ ယုလန်တစ်ခုခုကြံစည်ခဲ့သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်လေ
သူမရဲ့ခါးသီးမှုတွေကို ဖုံးကွယ်ပြီး ယုလန်ပြုံးကာ ဂုဏ်ယူသလို ဟန်ဆောင်လိုက်ပြီး "ဆိုတော့ဘာဖြစ်လဲ? ရှင် ကျွန်မကို လက်ထပ်ခဲ့ရတာပဲလေ!"
"ငါမင်းကို မချစ်ဘူး!"
"ကျွန်မလည်း ရှင့်ကိုချစ်ဖို့ မတောင်းဆိုဖူးဘူး! ပြီးတော့ ကျွန်မ အချစ်တွေက ဘာမှမရှိတဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို လက်ခံလိုက်ရပြီးကတည်းက သေဆုံးသွားပြီ" ယုလန် သူမရဲ့ သူရဲဘောကြောင်မှုတွေကိုဖုံးကွယ်ဖို့ အော်လိုက်သည်။
သူမရဲ့ ရှက်ရွံမှုတွေ ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့အတူ သူရဲဘောကြောင်မှုတွေသာ ကျန်ရှိတော့သည်လေ
လူတွေက မပိုင်ဆိုင်ရသေးတဲ့အရာတွေကိုသာ ဂရုစိုက်ကြတာလေ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားချင်ယောင်ဆောင်တာက အနည်းဆုံးတော့ သူမကို သူမ လှောင်တာ မခံရဖို့ ကူညီပေးသည်လေ
"မင်းကိုလုပ်ရင် မင်းမျက်နှာကိုကြည့်စေချင်တယ်ပေါ့? အိုခေလေ မင်းသည်းခံနိုင်ရင်ခံပေါ့"
ယုလန် တစစီဆွဲဆုတ်ခံရသလိုပင် ရှန်းရုံထင်က သူမကို ဒီလောက်ထိပြင်းပြင်းထန်ထန်မလုပ်ဖူးပေ သူက သူမကို ရန်သူလိုသဘောထားပြီးကို ဆက်ဆံနေတာပင်
"ရှန်းရုံထင် ရှင်ကျွန်မကို သတ်ချင်နေတာလား?"
"ဟုတ်တယ် ငါမင်းကို လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်ကတည်းက သတ်ချင်နေခဲ့တာ"
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ် ယုရီနဲ့ သူ့ရဲ့စေ့စပ်ပွဲမတိုင်ခင်က သူက သူမလက်ကို ကိုင်ပြီး အရှက်မရှိစွာ သူ့အိမ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ ဂျာနယ်လစ်တွေကို "ရှင်တို့မြင်ခဲ့တာက အမှန်တရားပဲ မနေ့ညက ကျွန်မတို့ တူတူအိပ်ခဲ့ကြတယ် အဲ့ဒါက ကျွန်မရဲ့ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ"
အဲ့ကတည်းက သူ သူမကို သတ်ချင်နေခဲ့တာပင်
ယုလန် သားရဲလို ယောကျ်ားလက်ထဲမှာ ဖျက်ဆီးခံရလုနီးပါးပင်
ယုလန်ကိုယ်ထဲ သုတ်လွှတ်လိုက်ပြီး ရှန်းရုံထင် အရင်ကလို အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းကာ ရေချိုးဖို့ သွားလိုက်သည်။ ပြီးကျ သူတခြားအခန်းမှာ သွားအိပ်သည်။
ယုလန် ထိုင်လိုက်သည်။ ယုရီ ပြောလိုက်တာကို တွေးမိကာ နှစ်နှစ်ကြာ ပျက်ဆီးနေခဲ့တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးကို ကြည့်ပြီး သူမ အေးချမ်းစွာ "ရုံထင် ကွာရှင်းကြရအောင်"
သူမ စောင်ကို ဆွဲပြီး သူမ ကိုယ့်ကို ခြုံကာ သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်သည်။ "လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်က ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မတော်တဆ မှုအတွက် အပြစ်တင်သမျှကို ကျွန်မ ခံခဲ့ရတယ် ကျွန်မ ဘာမှမလုပ်ခဲ့ပေမယ်လေ ဒါမဲ့ ရှင်တောင်းဆိုတာကို ကျွန်မ လက်ခံပေးမယ် ကွာရှင်းကြရအောင်"
ယုလန်းက ထိုကွာရှင်းဖို့ စကားကို သူမပါးစပ်ကနေ ထွက်လာလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့သလို သူမ မပြောလည်း မပြောရဲခဲ့ ဒါမဲ့ သူ့ရင်ထဲ သူမ ဘယ်တော့မှ ဝင်လို့ရတော့မှမဟုတ်ဘူးဆိုတာ အခုသိလိုက်ပြီပင် သူ့နှလုံးသားက ကျောက်တုံးလိုမျိုး သူမကြောင့် ဘယ်တော့မှ နွေးထွေးလာမှာမဟုတ်ပင်
သူမရင်ထဲ ပေါ့ပါးသွားသလိုပင်
ရှန်းရုံထင် ရပ်သွားပြီး လှည့်လာခဲ့သည်။ ယုလန်ရဲ့ပြုံးနေတဲ့ မျက်လုံးတွေကို သူမြင်လိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက် သူမ အခု ပုံစံကို သူမုန်းနေမိသည်။ သူမ စိတ်မဝင်စားတော့သလိုမျိုး
အေးစက်စွာ ပြုံးကာ "ကွာရှင်းမယ်?ဘာလို့လဲ?"
"ရှင့်ဘေးက Mrs.ရှန်း ဆိုတဲ့နေရာကို ရှင်ချစ်တဲ့ မိန်းမကိုပေးရမှာ မကောင်းဘူးလား?" သူမ ပြုံးနေဆဲပင်
"မင်းသဘောအတိုင်းပဲ"
သူက တံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ပြီး ထွက်သွားတော့သည်။ ရှန်းမိသားစုရဲ့ ဆက်ဆံသူဆိုတဲ့ အတိုင်း မောက်မာမှုအပြည့်နဲ့ပေါ့
