SACRIFICE

2(Final /Z)

Fiction တစ္ခုလုံး author စိတ္ကူးေတြျဖစ္တာေၾကာင့ Don't Take It Seriously ပါရွင့္

ရင္ခြင္ထဲတြင္  ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္  ruruအား Jeongwoo ေငးၾကည့္ေနမိသည္

စင္းက်ေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေလးေတြဟာ  အႏုပညာတစ္ရပ္အလား.. ခပ္စူစူထြက္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို လက္နဲ႕ အသာထိမိေတာ့  အအိပ္ဆတ္တဲ့ ruru ဟာ မ်က္လုံးေလးေတြ ပြင့္ဟလာသည္
"ေမာင္~~"
"အြန္း.. ေမာင္ရွိေနတယ္  အိပ္ေနာ္"

ေခါင္းေလးႏွစ္ဆင့္ ၿငိမ့္ျပပီး ျပန္အိပ္သြားသည္။ ခနၾကာေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက ေခါင္းကေလးေထာင္လာပီး
"အိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင့္ေၾကာင့္ နိုးသြားတာ"
"နိုးနိုးနိုး"
"ၾကယ္ၾကည့္မလား"
"အြန္း!!"

Jeongwoo ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ဟာ ထိုၾကည္ေတာက္ေတာက္  မ်က္ဝန္းေလးေတြသာ.. ထိုေကာင္ငယ္အား ေပြ႕ခ်ီကာ ေလသာေဆာင္တက္ခဲ့လိုက္၏..

အုတ္ေဘာင္အစြန္းမွာထိုင္ကာ ေပါင္ေပၚသာတင္ထားလိုက္ရင္း ရင္ခြင္ထဲသာ ထည့္ထားလိုက္၏။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသေလာက္ အရပ္ရွည္တာမို႔  နည္းနည္းေတာ့ အဆင္မေျပ

"ေအာက္ဆင္းခ်င္တယ္  ေမာင္"
"မဆင္းနဲ႕  "
"ဆင္းခ်င္တာဆို!"
" မဂ်စ္နဲ႕ "
"ဟြန္း!! "

ႏႈတ္ခမ္းေလး သိသိသာသာေထာ္လာတာမို႔ အနမ္းေလးနဲ႕ ျပန္ ဖိကပ္ေပးလိုက္သည္

"ေမာင္!"
"ဗ် "
"Vampire လည္ႀကီး"

Jeongwoo စိတ္လိုလက္ရ ရယ္ရင္း ထိုလူသားငယ္ ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ ‌ေပးေနမိသည္

"ေမာင္ ဟိုးၾကယ္က ဘာႀကီးလဲ"
လက္ညွိုးေလးထိုးကာ ေမးလာသူေလး..
"ေမာင္ ဘယ္သိမလဲ?"
"ေမာင္ကလဲ ႏွစ္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ေတာင္ ေနေနပီးဘာမွလဲမသိဘူး'
"ဘယ္သိမလဲ ေမာင္က ေမာင့္ၾကယ္ကေလး ruruကိုပဲသိတာေလ"

လက္ကို ဖြဖြလာရိုက္သည့္ ruruက ျမတ္နိုးခ်င္စရာ..

"ဒါနဲ႕  lamellaphoneနားေထာင္မလားေမာင္"

lamellaphone(Thumb Piano)