BÖLÜM 17

118 17 0
                                    

Ebrar'ın ağzından;
Bu söz o gün kahveleri dökerken bana söylediği sözdü

"prenses dökme o inci tanelerini"

O gün bu sözden ve bakışlarından çok etkilenmiştim kendimi çok tuhaf hissetmiştim Çünkü benim Furkan ağbimdi  kendime yediremiyordum
Kahveleri döktüğüm gün gözlerimi içine çok derin bakıyordu Bakışlarında kaybolmuştum  pikniğe gittiğimiz gün çalılara takılmıştım   abimi Beklerken Furkan'ın gelmesi beni oldukça şaşırtmıştı ellerini tutup gözlerine baktığımda huzur veren gözlerde kendimi bulmuştum aslında üzerine düşmem de bu yüzden bana  huzur veren bakışlarıyla karşılaşmıştım dalmıştım gözlerine yaptığımın yanlış olduğunun farkına varmıştım korkmuştum kaçmıştım   soğuk baklavayı sevdiğimi bilmesi beni çok duygulandırmıştı

"sevdigini bildiğim için aldım"

demesi beni şaşırtığı gibi çokta mutlu etmişti ona soracak o kadar çok şeyim vardiki en iyi yaptığım  şeyi yapmıştım Kaçmıştım
Bugün  ağladığım resmi çizip altına manalı söz yazması kafamı iyice karıştırmıştı napmam gerektiğini  bilmiyordum duygularımdan kaçmalı mıyım  kendimi aşka tutsak mı etmeliyim

"Ebrar sen burada ne yapıyorsun"

anlık panikle çizdiği resmi arkama saklamıştım

"feyzala Starbucks'ta kahve içmeye gidecektik Emine teyze ille de temizlik diye tutturunca biz de Feyza ile iş bölümü yaptık Bana da bu o da düştü"

" Teşekkür ederim zahmet etmeseydin"

"Ne zahmeti Yeter ki işimiz erkenden bitsin  starbucks'a gidelim"

"Neyse ben seni işinden alıkoymayayım salona geçeyim"

Neredeyse kalbim yerinden çıkacaktı ne yapacağımı bilemedim kendimi değerli  eşyayı  çalan  hırsız  gibi hissettim bu resim benim için çok değerli furkan bey  benim kalbimi çaldın madem bende bu resmi çalıcam hiç kusura bakmayın  gönül  isterdiki kendi ellerinle ver ama sizi hiç bekleyemem keşke bu cesrati onun karşısında göstersem ama yapamıyorum o benim ağbim gibiydi...

 KÖRDÜĞÜM AŞKIN GÜCÜ ⚡️❤️⚡️Where stories live. Discover now