ေႏြ🍂🐿

အပိုင္း ၄ zawgyi+uni

zawgyi####
မင္း..!!!
ေႏြသည္တြန္းဖယ္ေသာ္လည္း မရ...
ထို႔ေၾကာင့္ဆစ္ႏႈတ္ခမ္းအားကိုက္လိုက္သည္။
သို႔ေသာ္ ဆစ္သည္ျဖံဳေတာင္မျဖံဳဘဲ စာအုပ္ကြယ္ကာ နမ္းေနလိုက္သည္။
အႏွီေကာင္ေလးသည္႐ုန္းမရသည့္အဆံုး ဆစ္ျပဳသမ်ွကိုသာႏုေနရေတာ့သည္။
ဆစ္သည္စိတ္ေက်နပ္မွဖယ္လိုက္ၿပီး
"ေနာက္တခါ...ခမ်ားတခ်က္ထိုးဖို႔ရြယ္ရင္ တခါနမ္းမွာ"
"မင္း... လူဆိုးေကာင္!!"
"ဆိုးမဆိုးစမ္းၾကည့္မလား.."
"ဘာ... မင္းလို အ႐ိုင္းအစိုင္းနဲ႔မေျပာဘူးစကား"
"ကိုယ္ကလည္းမေျပာခ်င္ပါဘူး....နမ္းပဲနမ္းခ်င္တာ.."
"ဘာေျပာ...တယ္"!!
"ခ်ိဳရဲေနတာပဲေနာ္..ဖရဲသီးစားလာတာလား"
ေႏြမ်က္ႏွာႀကီးနီသြားသည္။
ေႏြတခုသိလိုက္သည္ကေတာ့ ထိုလူဆိုးေကာင့္အား ခနၶာကိုယ္ေရာ စကားေရာမႏိုင္သည္ကို
စကားဆက္ေျပာေနရင္ သူ႔ဘဝသည္ထိုေကာင္ေလးလက္ထဲ ဆံုးဆံုးျမဳတ္ေတာ့မည္။
တခန္းလံုးဟာ လည္းအတင္းတုတ္သံေတြ
စကားမ်ားသံမ်ားနဲ႔ဆူညံေနသည္။
ထို႔ေၾကာင့္
စာအုပ္တအုပ္ထုတ္ကာ စာသာေရးေနေလရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ဆစ္လဲ ထိုေကာင္ေလးအေနရခက္မွာဆိုးသျဖင့္ထပ္မစေတာ့ဘဲ သူလဲစာအုပ္တအုပ္ထုတ္ကာဟိုျခစ္ဒီျခစ္လုပ္ေနလိုက္သည္။
ဆရာဝင္လာမွ အကုန္စကား​ေျပာရပ္ကုန္သည္။
စာသင္ခ်ိန္မ်ားၿပီးေလေတာ့ေႏြ အခ်ိန္ေတြကိုသာေက်းဇူးတင္မိေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္အိမ္သို႔သာအျမန္ျပန္လာေတာ့သည္။
"အေမ"
သား.. ေျပာဟု ေျပာေနၾကအေမ့ကိုမေတြ႔သျဖင့္ ေႏြအံျသေနမိသည္။
အေမ..အေမ..တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚေသာ္လည္းထူးသံမၾကားသျဖင့္ေနမေကာင္း၍အိပ့္ေပ်ာ္ေနသည္အထင္ႏွင့္
အေမ့အခန္းထဲကုိဝင္႐ွာမည္ဟုစိတ္ကူးလိုက္ၿပီး
ဝင္လာခဲ့သည္....
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ အေမ့ကိုလည္းမေတြ႔ရ
.....
ေဟာင္းႏြမ္းေနေသာ  စာအုပ္တအုပ္.....
ေနြအရင္ကတည္းအရမ္းျကည့္ခ်င္ေနေသစာအုပ္..
အေမက ဘာေၾကာင့္ခြင့္မျပဳလဲ....
အခုမွသိခ်င္စိတ္တဖြားဖြားျဖစ္လာၿပီး.....
ဖြင့္လိုက္ရာ??
သူေတြ႔လိုက္သည္က........???
........................................................................
၁၉၈၀
ဓာတ္ပံုတပံု
ဓာတ္ပံုထဲက လူသားအားရင္းနီးေနသည္
.........
!!!!!!!
ခက္ဆစ္!!!!!!
#nwayhnin
#ဖတ္မဲ့လူေတာင္ရိွပါ့မလား

uni##

မ

င်း..!!!
နွေသည်တွန်းဖယ်သော်လည်း မရ...
ထို့ကြောင့်ဆစ်နှုတ်ခမ်းအားကိုက်လိုက်သည်။
သို့သော် ဆစ်သည်ဖြုံတောင်မဖြုံဘဲ စာအုပ္ကြယ္ကာ နမ်းနေလိုက်သည်။
အနှီကောင်လေးသည်ရုန်းမရသည့်အဆုံး ဆစ်ပြုသမျှကိုသာနုနေရတော့သည်။
ဆစ်သည်စိတ်ကျေနပ်မှဖယ်လိုက်ပြီး
"နောက်တခါ...ခများတချက်ထိုးဖို့ရွယ်ရင် တခါနမ်းမှာ"
"မင်း... လူဆိုးကောင်!!"
"ဆိုးမဆိုးစမ်းကြည့်မလား.."
"ဘာ... မင်းလို အရိုင်းအစိုင်းနဲ့မပြောဘူးစကား"
"ကိုယ်ကလည်းမပြောချင်ပါဘူး....နမ်းပဲနမ်းချင်တာ.."
"ဘာပြော...တယ်"!!
"ချိုရဲနေတာပဲနော်..ဖရဲသီးစားလာတာလား"
နွေမျက်နှာကြီးနီသွားသည်။
နွေတခုသိလိုက်သည်ကတော့ ထိုလူဆိုးကောင့်အား ခန္ဓာကိုယ်ရော စကားရောမနိုင်သည်ကို
စကားဆက်ပြောနေရင် သူ့ဘဝသည်ထိုကောင်လေးလက်ထဲ ဆုံးဆုံးမြုတ်တော့မည်။
တခန်းလုံးဟာ လည်းအတင်းတုတ်သံတွေ
စကားများသံများနဲ့ဆူညံနေသည်။
ထို့ကြောင့်
စာအုပ္တအုပ္ထုတ္ကာ စာသာရေးနေလေရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ဆစ်လဲ ထိုကောင်လေးအနေရခက်မှာဆိုးသဖြင့်ထပ်မစတော့ဘဲ သူလဲစာအုပ်တအုပ်ထုတ်ကာဟိုခြစ်ဒီခြစ်လုပ်နေလိုက်သည်။
ဆရာဝင်လာမှ အကုန္စကားပြောရပ်ကုန်သည်။
စာသင်ချိန်များပြီးလေတော့နွေ အချိန်တွေကိုသာကျေးဇူးတင်မိတော့သည်။
ထို့ကြောင့်အိမ်သို့သာအမြန်ပြန်လာတော့သည်။
"အေမ"
သား.. ပြောဟု ပြောနေကြအမေ့ကိုမတွေ့သဖြင့် နွေအံသြနေမိသည်။
အေမ..အေမ..တကြော်ကြော်အော်ခေါ်သော်လည်းထူးသံမကြားသဖြင့်နေမကောင်း၍အိပ့်ပျော်နေသည်အထင်နှင့်
အမေ့အခန်းထဲကိုဝင်ရှာမည်ဟုစိတ်ကူးလိုက်ပြီး
ဝင်လာခဲ့သည်....
အခန်းထဲရောက်တော့ အမေ့ကိုလည်းမတွေ့ရ
.....
ဟောင်းနွမ်းနေသော  စာအုပ်တအုပ်.....
နွေအရင်ကတည်းအရမ်းကြည့်ချင်နေသေစာအုပ်..
အေမက ဘာကြောင့်ခွင့်မပြုလဲ....
အခုမှသိချင်စိတ်တဖွားဖွားဖြစ်လာပြီး.....
ဖွင့်လိုက်ရာ??
သူတွေ့လိုက်သည်က........???
........................................................................
၁၉၈၀
ဓာတ်ပုံတပုံ
ဓာတ်ပုံထဲက လူသားအားရင်းနီးနေသည်
.........
!!!!!!!
ခက်ဆစ်!!!!!!

#nwayhnin