ÖLÜMSÜZLER

yara

'İyi misin?' dedi Andy bana bakarak. Gördüğüm şeyle şok olmuştum ve yanlışlıkla durumu belli etmiştim yüz ifademle.

'Sorun yok !' dedim gülümseyere oysa çok büyük bir sorun vardı. Andy de gülümseyip başını arkaya yatırdı. Biraz sonra kaldığımız yere gelmiştik ,varır varmaz odama gidip hızlıca kendimi kontrol ettim. Bugüne kadar hiç ciddi bir yara almamıştım ama bu kez bacağımda derin bir yara vardı dahası iyileşmemişti. Hızlıca elimdeki kaynakları kurcalamaya başladım. Bu imkansızdı veya biz öyle sanıyorduk.  O sırada kapım açıldı. Sinirle döndüm kapıya 'Şu odaya dalmasanız olmaz mı!'

'Tamam sakin ol , iyi misin sen  ?' Başımı olumsuz anlamda sallayıp kapıyı kapattım. 'Fazla ses yapma olur mu?' deyip kapanmayan yaramı gösterdim. Şok olduğunu farkındaydım ama bu bir ilkti.

'Ne-ne zaman oldu bu ?' dedi Thomas yanına yatağa oturdum 'Bugün aslında dönerken farkettim ama imkan vermedim . Ne demek diye sorma emin ol bende bilmiyorum. Ama yaram kapanmıyorsa ölebilirim demek ' Başını yana sallayıp 'saçmalama bizler ölümsüz canlılarız. Bugüne kadar hiç böyle birşey yaşamadık başka bir acıklaması olmalı .  Hoşlanmıyorsun bu sorudan ama Aria sen kaç yaşındasın? Biliyorum aramızda en yaşlı olan sensin , yaşını asla paylaşmayan da sensin. Ama eğer bu durumu konuşucak birini bulursak yaşını söylemek zorundasın . '

'Tahmin ettiğinizden çok daha fazla yaşadım . Bu yüzüm maksimum 30 yaşında bir kadına ait . Gerçekten belli bir yerden sonra saymayı bıraktım. Ama Neil hayatımıza girdiğinde kaç yaşımda olduğumu biliyorum  . Neil kaç yıldır hayatımızda ?'

'Yüzyıllar oldu bilmiyorum.  Onun da bildiğini zannetmiyorum. Neil hauatimiza girmeden once 150 yil kadar gorusmesik ayrica.' sonra durdu bunlari konusmabin bir faydasi yoktu .' Pansuman için birşeyler bulayım sana .' diyerek ayağa kalktı Thomas. kapıyı kapatıp çıktı. Kendimi yatağa attım ne yapacaktım bilmiyordum .  Elimle bacagima dokundun hala kan vardi. Ayrica bu bir ilkti. Eğer bizler de ölebiliyorsak insanlardan tek farkımız uzun süre yaşayan canlılar olmamızdı. Çünkü eğer ölebiliyorsak baştan beri yaptığımız düşündüğümüz herşey boştu. Ölümsüz değildik biz...

Tam derin düşünceler içindeyken kapı açıldı. Andy ve Tomi geri gelmişti. 'Ona da mı söyledin Tomi inanmıyorum sana ' diyerek doğruldum. İkisinin de ellerinde işimize yarayacak eşyalar vardı. 'Mecbur kaldım yani deli gibi bunları cebime sokarken gördü beni.' Edi elindeki sargi bezleri ve ilaclari göstererek .Başımla onayladım.
'Neil? o da biliyor mu?' Thomas olumsuz anlamda başını salladı ve Andy ekledi.
'Ama bilmesi gerekiyor patron biz bir takımız .'
Bunu biliyordum her zaman herşeyimizi paylaşırdık biz gizlimiz saklımız olamazdı.  'Çağır onu da !' dedim yataktan kalkarken. Birkac saniye icinde o da ofaya geldi . Her seyi anlatti Thomas . Ayni tepkileri bir de ondan aldiktan sonra hep konuyu degistirmek icim hem de asla bunu kabullenmeyecegimi anlamalari icin konustum.
 'biran önce pansumani halledelim gorusmemiz gereken bir kahin ve intikam alinacak dusmanlar var !'
'ölümlüysen bu tehlikeli patron ?' dedi Neil
'degisen birsey yok ne bugun ne yarin! Simdi bana yardim edin!'

Bizler ölümsüzdük nice tarih kitaplarini yasayip nice savaslarda basrolde rol almistik. Yolumuza cikan herkesi yok edip sadece iyilerin yaninda olmustuk . Simdi de oyle yapacaktik . Kahinle konusup intikamimizi alip yolumuza devam edecektik.