DENİZ VE BULUT

2 1 0
                                    

Oturuyorum sahilin kenarına,elimde bir defter ,kalemim,önümde dumanı tutan bi kahve. Kapatıyorum gözlerimi önce,dinliyorum denizin dalgalarını...

Anlıyorum denizin bana demek istediklerini.
"Herkes anlamaz beni"diyor.
Soruyorum"Neden anlamazlar seni?"
Dalgaları hafif hafif coşuyor denizin.
"Yanlız değiller çünkü. Yanliz sanıyorlar kendilerini sadece."
Gülümsüyorum.
"Peki kimler anlar seni?"
Hafiflemeye başlıyor dalgalar. O da bana gülümsüyor sanki.
"Kalabalığın içinde yanlız kalanlar anlar beni." diyor.
Tebessümüm acı bir hal alıyor. Gözümden bir damla yaş damlıyor. Dalgalar tekrar coşuyor. Anlıyorum kızıyor gözyaşlarıma.
"Kızma" diyorum."Belkide kalabalık içinde yanlız olmaktır yaşama sebebim."

Kapattığım gözlerime bir damla su değiyor. Açıyorum gözlerimi. Bulutlar tek tek döküyor gözyaşlarını. Önce bulutlara sonra denize bakıyorum.
"Bak"diyorum denize."Bulutlarda ağlıyor. Gözyaşi kainatın özünde var."
Yükseliyor denizin dalgalarını,bulutlara ulaşmak istercesine.
Deniz yükseldikçe çoğalıyor damlalar.
Bulutların seslerini duyuyorum bu sefer;
"Duyguların kalbine ağır geliyor.
Taşıdığın yük belini büküyor. Izin ver bize. Senin yerine ağlayalım. Yağmurlarım gözyaşın olsun,gökgürültüsü cığlığın."
Kabul ediyorum bulutun teklifini. Ellerimi uzatıyorum buluta ve gözyaşlarım damlıyor tenime.

O sırada bir el dokunuyor o sırada omuzuma. Çeviriyorum başımı. Siyaha çalan kahvegözlere denk geliyorum. Gülümsüyor,gülümsüyorum. Önüme dönüyorum.

Kahvemin dumani kesilmiş,defterim ıslanmış gözyaşlarımla.
Değdiriyorum mürekkebi ıslak kağıda. Dağılıyor yazdıklarım.
Kimse görmesede ben biliyorum akan mürekkebi,anlattıklarını. Kelimeler benim ile bulutlar arasında sır kalıyor.

Kalkıyorum yerimden. İleride bir oturan bir adam takılıyo gözüme. Susuyor ve denize bakıyor ama gözleri susmuyor. O an anlıyorum oda kalabalık içinde yanlız, oda anlıyor denizi,onunda sırlar var susarak anlattığı. Bi gülümseme dokunuyor dudaklarıma.

  Bir el uzanıyor elime. Çeviriyorum başımı elin sahibine. Kahve gözleri değiyor gözlerime. Bu sefer gülümsemem kahve gözler için.
Tutuyorum ellerini ve uzaklaşıyorum arkamda bıraktıklarımdan.

  Denizden,bulutlardan,sırlarımdan...


                          @_siyahpapatyalar

KÖR UMUTLARWhere stories live. Discover now