Teheccüd Vakti

Çöp çatan

Hüma'nın ağzından

Alışverişe gitmek için yola çıktım.Yolda giderken birisi bana çarptı.En son hatırladığım çığlık sesleri ve cam parçalarının etrafa dağılmasıydı birde önümde ters yönden gelen araçtı.Sonra gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Selim'i gördüm.Başımda nöbet tutmuş sabaha kadar.Uyuyakalmış.
Ben ona bakakalmışken o gözlerini açtı ve anında kafamı çevirdim.Allah'ım haram işledim.Affet beni.En iyisi ondan uzak durmam gerekicek ama bu sıralar bu kadar çok karşılaşıyorken bu çok zor.
-Ben uyandığını haber vereyim herkese.
-Tamam.
O çıkarken içimden dedimki gitmek yakışmaz sana azcık daha kalsan öylece otursan yada seni sevdiğimi söyleyebilsem.Hem bu dünyada hem öbür dünyada eş olsan ama sen bana imkansızsın.

Selim'in ağzından
Uyanmıştı sonunda. Bizim gemimiz denize açılamadı bir türlü.Diyemedim hem bu dünyada hem öbür dünyada eş ol diyemedim.Sadece uzaktan sevdim.Kardeşinin ve kardeşimin okulu olduğundan onları bekletmedim.Büyükleride bekletmeyi yakıştıramadım bir genç olarak çünkü ben daha çok dayanırdım uykusuzluğa bir genç olarak.Bir kaç güne çıkacakmış.

Annemle annesi sözleşmişlerdi yemek yiyeceklerdi.Hüma kardeşim annem ve annesi.Aileside geldi.Herkesten sevinç nidası koptu.

Birkaç gün sonra

Hatice'nin ağzından
-Bugün çıktın çok şükür
-Şükür.Bu arada bana kanı kim verdi?
-Niye sordun?
-Teşekkür etmek isterim.
-Abim verdi.
Yüzündeki şaşkın ifadeyi utanma halı aldı.O anladım seviyor abimi.Çöpçatanlık başlasın ama nasıl?Hüma iyi kız.Abimlede yakışıyor.E bu kız namazında niyazında.Haaah!oldu bu iş diye yerimde zıplarken Hüma ne olduğunu anlamamış bir şekilde şaşkın şaşkın deli bu der gibi bakıyordu.
-Sen beni boş ver.
-Yine aklından ne hain planlar geçiyordur kim bilir.Neyse yakında çıkar kokusu.
-Yok canım hiç öyle şeyler yapar mıyım?
-Yaparsın tabi.
-Ne zaman yaptım?
-Hatırlatırım abinle beni buluşturmak için uğraşmıştın aile yemeği bahanesiyle.Nedenini de bilmiyorum.
-Aaaa! O da nerden çıktı.Külliyen yalan. Ben değil onu annem yaptı bir kere.
- Asıl seninki külliyen yalan da neyse.
-Sende bu durumdan pek memnun gibiydin yenge dedim ve kahkaha attım.
-Yenge derken?
-Yani diyorum ki sende az boş değilsin abime ve bir kahkaha daha.
-Onu nerden çıkardın? Dedi ve kaşlarını çattı.
-Yahu o kadar belli ediyorsun ki annemgil bile farkında.
-NE! annengilde mı aynı şeyi düşünüyor?
-Aynen öyle.Kimse size birşey belli etmiyor.Senin kaçamak attığın bakışlar,abim hastalandığında endişelenmen,abimi görünce telefonda bakakalman daha sayayım mı? Boşuna itiraz etme bal gibide hoşlanıyorsun.
-Off tamam kabul ediyorum ama sakın abine söyleme!
-Yalnız abimde boş değil hani.Kimseye demeyecektim ama sende hoşlanıyorsun ya ailelerde yakıştırıyor ya hani artık bu işin adını koyalım diyorum dedim ve sokakta yürürken koşmaya başladım ve eve abiiii! Diyerek girdim.Herkes bana tımarhaneye git der gibi bakıyordu.Odaya girdim ve dedimki:
-Senden hoşlanıyor
-Kim?
-Kim olcak abi.Hüma tabiki.Başka tanıdığın kız mı var senin bizden başka?
-Yok tabi.
-Hah şöyle adam ol.
-Adam değil miyim ben?
-Değilsin tabi.Abimin öldürücü bakışları üzerine affet abi bakışı attım.
-Tamam tamam şaka yaptım.Özür dilerim.
-Neyse hadi affettim dedi gülerek ve sarıldık.
-Eee kıza teklifi ne zaman yapacaksın?
-Doğum gününde.
-Ne zaman?
-Haftaya.
-İyi.Senle bir prova falan yapalım.
-İyide sen nasıl görümce olacaksın? Benim bildiğim gelin görümce anlaşamaz.Birbirlerini de hiç sevmezler.
-Bir kere hüma çok iyi kız.Komik,eğlenceli,olgun biri.Tam kafa dengim.Ha birde imanlı yani evlenme engelin yok.Bulmuşsun böyle kızı.Daha ne istersin Allah'tan(c.c).
-Ya sen beni güldürdün.Allah(c.c) da seni güldürsün.Neyse hadi namaza.Abimle beraber namaz kıldık.Yakın zamanda yengeyi de görürüz burda umarım.