𝓣𝔀𝓸

10 2 2
                                    

——— Waktu Balik ———

Kau singgah Cafe Prince ke harini?" Tanya Minju.

"Singgah la macam biasa"

"Jom lah gerak sama2"

"Oi, Kim Eunjoo!" Jerit Haruto dari arah belakang mereka berdua.

"Ape!?"

"Sini kejap"

"Kau nak ape ni, kambing?"

"Kambing!? Handsome macamni kau panggil kambing!?"

"Yelah! Habistu!?"

"Kau balik la dulu Minju. Kalau abang aku tanya cakap je aku bertugas"

"Ouh, okay" jawab Minju lalu terus pergi meninggalkan Eunjoo dan Haruto berdua.

Nampaknya Haruto sedang memulakan Dare nya.

"Eunjoo, sorry la pasal tadi"

"Aik? Pasal ape pulak? Tiber je kau ni"

"Pasal aku menganjingkan kau kat kelas"

"Ouh, tu je. Takpe. Sorry jugak sebab tolak kerusi kuat2 sampai kena kau. Aku tahu sakit kena kat tempat tu.."

"Shh! It's okay. Jom balik ngan aku, nak?"

Lah, asal baik semacam mamat ni?

"Tapi aku kena pergi Cafe abang aku"

"Cafe ape?"

"Cafe Prince"

"What?? Tu favourite cafe aku!"

"Tak pernah nampak kau pun"

"Erk, aku pergi waktu pagi je"

"Ouh, ha okay la. Jom"

Semasa dalam perjalanan, mereka berdua hanya mendiamkan diri.

Takkan Eunjoo nak mulakan perbualan sebab bukan dia yang ajak balik sama2 so Haruto kena mula.

"Eunjoo, kenapa kau suka Jeongwoo?"

"Suka hati aku la nak suka siapa kan? Asal?"

"Tanya je"

"Ouh, aku suka dia sebab dia yang tolong aku masa aku pindah dulu. Jarang aku nak suka lelaki ataupun lebih kepada tidak pernah"

"Wouh! So that's mean he is your first love la?"

"Lebih kurang macamtu"

"Biasanya first love tak happy ending" bisik Haruto.

"Kau cakap ape tadi!? Kau sebenarnya nak sakitkan hati aku je kan!?"

"Eh! Tak lah! Mana ada. Sorry la"

"Sorry naik lori"

"Duh!"

Mereka pun meneruskan perjalanan.

"Eh! Haruto! Kau nak pergi mana tu? Sini la Cafe Prince" panggil Eunjoo pada Haruto yang telah terlajak jalan.

"Ouh.. hehe"

"Macam tak pernah pergi je"

"M-mana ade. Aku tengah fikirkan sesuatu"

"Fikirkan ape?"

"Fikirkan.. kau" kata Haruto sambil mengenyit mata lalu memasuki Cafe Prince.

"Gila la kambing ni"

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

"Anyeonghaseyo!" Eunjoo.

"Erkk.. Eunjoo, kau balik dengan Haruto??" Tanya Minju hairan.

"Dia yang nak balik dengan aku" bisik Eunjoo pada Minju.

"Wahai adik tercinta, adik nak air ape?" Tanya Doyoung. He is Eunjoo's real brother.

"Macam biasa. Mango smoothie"

"Okay. Ermm.."

"Haruto. Panggil Haruto"

"Ha, Haruto nak air apa?"

"Ermm.. Mango smoothie jugak"

"Okay, siap! Junkyu hyung! Mango smoothie dua!"

Dah macam kat kedai mamak ye.

"Okay!" Kata Junkyu. He is Minju's real brother.

"Erkk dia okay tak?" Tanya Minju.

"Entah. Sus siot jantan tu"

"Kan.. dia macam tetiba nak rapat dengan kau"

"Amboi, baru balik sama2 dah kata nak rapat?"

"Andaian awal je"

"Nah. Your Mango smoothie and cupcake. Alas perut dulu. Nanti kita keluar makan" kata Doyoung.

"Thanks,oppa!"

"Nah, haruto. Your Mango smoothie" kata Junkyu.

"Ouh, Kamsahamnida"

Haruto menghampiri pintu keluar.

Eunjoo terus mengejarnya.

"Balik leklok. Jangan terlajak rumah"

"Okay, awak. Bye!"

Eh! Ape awak2 ni. Sah gila kambing tak guna ni.

"Erkk.."

Eunjoo terus memasuki kedai semula.

"Haha.. blushing la tu" bisik Haruto.

"Dia ingat aku blushing panggil awak2!? Kalau Jeongwoo takpela. Ish! Geram nya aku!"

"Sabar, Eunjoo. Lelaki memang macamtu, semua sama.BUAYA"

"Ehem! Dah, Minju. Jom balik" kata Junkyu.

"Hehe. Okayla, aku balik dulu. Have a good dinner. Bye!" Minju.

"Bye too!"

"Aku gerak dulu, Doy!" Junkyu.

"Okay2. Hati2, hyung!"

 Lᴏᴠᴇ // 𝑾𝑨𝑻𝑨𝑵𝑨𝑩𝑬 𝑯𝑨𝑹𝑼𝑻𝑶Donde viven las historias. Descúbrelo ahora