«გოგონას თვალები აემღვრა, სახე ხელებში ჩამალა და აქვითინდა...»
- ხომ დამპირდი!რომ ყოველთვის ერთად ვიქნებოდით!? ხომ მეუბნებოდი რომ გიყვარდი!?ესაა შენი სიყვარული! შენ არ მეფიცებოდი რომ გიყვარდი ვივიენ!?როგორ შეგეძლო ყველაფრის უკან მიტოვება და ვიღაც ნაბიჭვართან დაწოლა!?(ჯქ)__გოგონამ ტირილს უმატა..ისე როგორც ადრე უჭირდა ყველაფრის გაანალიზება, სუნთქვა უფრო და უფრო გაურთულდა
- იქნებ სანამ წახვიდოდი მოგეცა საშუალება რომ სიტუაცია ამეხსნა შენთვის!მაგრამ არა!წახვედი და ყველაფერი უკან მოიტოვე ვითომც არაფერი იქნებ დამლოდებოდი რომ ამესნა შენთვის!იმ ღამეს არაფერი მომხდარა ის უბრალოდ ერთ-ერთი იყო იმათგან ვისაც ჩემი და შენი ურთიერთობის შურდა!ყველაფერი ისე მოაწყვეს რომ შენ არასწორად გეფიქრა და ასეც მოხდა!მაგრამ არა ვივიენ მე მაინც გეძებდი მიუხედავად იმისა რომ შენ შვილები გყავდა!მიუხედავად იმისა რომ შენ ხარ ის ვინც მე მიღალატა!(ჯქ)__მისი ყვირილი მთელ სახლში ისმოდა, ვივიენი მუხლებში ჩაიკეცა, ტირილს უმატა..ვერც ჯონქუქი იკავებდა ცრემლებისგან თავს
- გთხოვ...გ-გაჩერდი..ნუყვირი!(ვნ)
- მითხარი..მითხარი რომ გახსოვარ გთხოვ ვივიენ...მითხარი რომ მხოლოდ მე არ ვიყავი ის ვინც ამ ოთხი წლის განმავლობაში გამუდმებით შენზე ფიქრობდა..მთელი ოთხი წელი ჯოჯოხეთად მექცა, იცი მაინც როგორ მენატრებოდი?როგორ მჭირდებოდა შენი ჩახუტება,გვერდში დგომა..ასე ადვილად რატომ დაივიწყე ჩვენი ურთიერთობა და რატომ დაწექი სხვასთან ვივიენ ხომ იცოდი რომ მიყვარდი..(ჯქ)
- ჯონქუქ გთხოვ არგინდა..(ვნ)
- გახსოვარ..(ჯქ)__გულზე მოეშვა..გაეღიმა და გოგონა მის მკლავებში გამოკეტა
- მხოლოდ ეს მინდოდა..შენი სურნელი ვივიენ...ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მომენატრე(ჯქ)__გოგონა ტირილს არ წყვეტდა, ისიც მთელი ძალით ჯონქუქს მოეხვია ისე ძლიერად თითქოს ვიღაც წაართმევდა.
- მაპატიე..გთხოვ..შენს გარეშე საშინლად მიჭირდა..შენი მონატრება მკლავდა ჯონქუქ, მაპატიე რომ ასე დაუფიქრებლად მოვიქეცი..(ვნ)__ცრემლიანი თვალებით ჯონქუქს ახედა
- გთხოვ ვივიენ მითხარი რომ გიყვარვარ..მითხარი რომ სხვა არ გიყვარს, ვიცი რომ ქმარი გყავს ჯანდაბამდეც გზა ჰქონია!შენ მხოლოდ მე მეკუთვნი..(ჯქ)
- არა..არაფერი გესმის..არავინ მიყვარს..არც არავინ მყავს..მთელი ოთხი წლის განმავლობაში მხოლოდ შენ არსებობდი ჩემთვის...(ვნ)__ჯონქუქს დაბნეული გამომეტყველება დაეტყო
- კიმაგრამ...ბავშვები..?(ჯქ)__ვივიენს რაღაც უნდა ეთქვა მაგრამ კარზე კაკუნი გაისმა
- ჯანდაბა..ოლივია მოვიდა..უნდა წახვიდე ჯონქუქ უნდა წახვიდე(ვნ)__ბიჭს ხელი მოჰკიდა ოთახში აარბენინა და კარადებს ჩხრეკა დაუწყო
- სად წავიდა..(ვნ)__ნერვიულად ყველაფერს ყრიდა რაც ხელში მოჰყვებოდა
- ვიპოვე!(ვნ)__ჯონქუქი ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდა დაბნეული აკვირდებოდა ვივიენს რომელმაც რაღაც პატარა ყუთი გამოიღო და ხელებში შეაჩეჩა
- გთხოვ ეს აიღე და წადი ყველაფერს აქედან გაიგებ ახლა ახსნის დრო არ მაქვს ოლივიამ არუნდა დაგინახოს(ვნ)__ცრემლები მოიწმინდა, ჯონქუქიც ისე მოიქა როგორც გოგონამ სთხოვა და სახლიდან შეუმჩნევლად გავიდა.
- ბავშვებოო!!(ოლ)__ვივიენი ოთახიდან გამოვიდა
- ბავშვები იუნგიმ წაიყვანა ოლივია მეც მათთან წავალ შეგიძლია შენც სახლში დაბრუნდე(ვნ)__გაუღიმა ჩანთას და მანქანის გასაღებს ხელი დასტაცა, გავიდა, მანქანა დაქოქა და მშობლების სახლისკენ აიღო გეზი.
KAMU SEDANG MEMBACA
Revenge J.J.k🖤🐰
Fiksi Penggemarამერიკიდან სეულში საცხოვრებლად გადმოსული 22 წლის გოგონა, ვივიენი რომელიც ჯეონ ჯონგუკის კომპანიაში იწყებს მუშაობას, მაგრამ რა მოხდება როცა თვით ჯონგუკი გოგონას "მშობლებზე " გაიგებს? ამას უკვე ფიკში იხილავთ😈💋
