Bende ileri doğru durduğum için belim acımıştı. O yüzden geriye doğru savaşa yaslandım. Yaslandığım zaman savaşın eli karnımda durdu. Bu hareketi beni daha çok heyecanlandırdı. Daha çok istediğim için elinin üstüne elimi koyup göğüsümün üstüne koydu...
Sanki oda bunu bekliyormuş gibi karşılık vermeye başladı.
Savaş baya ileri gitmeye başlamıştı. Yavaş yavaş dudaklarından ayrılıp gözlerinin içine baktım .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben özür dilerim savaş."
"Sorun değil."
Kafamı kapıya doğru çevirdiğimde sarı çiyanın gittiğini fark ettim .
"Artık içeri geçsek iyi olucak ."
Dediğimde kafasını olumlu şekilde salladı. Birlikte içeri geçtiğimizde sarı çiyanı göremedim. Benim sormama gerek kalmadan savaş sormuştu.
"Açelya nerde?."
"Lavaboya gidicem diye kalktı sonra geri geldiğinde sinirliydi çantasını alıp gitti ."
"Neye sinir oldu ki?."
"Valla bilmiyorum bize de bir şey demedi."
Hakan'ın cümlesi bitince savaş kafasını olumlu bir şekilde salladı. Sonrada fazla durmayıp hepsi işinin başına döndü. Evde yine savaşla yalnız kalmıştım.
Ben oturduğum odada kalırken savaş ise çalışma odasına çıktı. Onu rahatsız etmemek için üst kata çıkmadım. Televizyonu açıp kanalları gezdim . Son anda güzel bir sinema bulduğumda izlemeye başladım. İzlediğim sinema bitince kalkıp savaşın yanına gitmeye karar verdim. Kapının önüne geldiğimde içeride savaşın sesleri geliyordu. Konuşması bitene kadar kapının önünde bekledim .
Kaç dakikadır ayaktaydım ve savaş hala konuşuyordu. Bende birazcık kulak misafiri oldum . Kapıya kulağımı dayayıp onu dinlemeye başladım.
"O kızdan kurtuldun mu?."
..
"Ne diyorsun lan sen ne demek kızla yattım ."
...
"O zaman git kızın nasıl olduğuna bak ."
....
"Biliyorum ama kızı bırakamam biliyorsun annesinin dediklerini."
Annemden bahsetmişti . Annem buna ne demiş olabilir ki?
"Hayır ona söylemiycem eğer öğrenirse benden nefret edebilir ."
....
"Annesinin son sözleriydi onlar."
Dediğinde geri çekildim. Annemin son sözleri mi? Annem öldü mü? Tekrar kulağımı kapıya yaklaştığımda ses yoktu . Bunu fırsat bilip içeri girdim .
"Savaş ."
"Efendim."
"Bana zeynebi arayabileceğimi söylemiştin?."
"Evet gel otur ."
Gösterdiği koltuğa oturup onu bekledim. Savaşa baktığımda duyduklarımın gerçeklik payı olup olmadığını sormak istedim ama yapamıyordum.
