deel 19

178 8 0
                                    

Pov Salma

Ik kom net thuis aan, m'n moeder zorgt vandaag voor de kinderen. Ik loop naar de slaapkamer en kleed me om. Ik maak snel wat om te eten en zet de tv aan. Ik loop weer naar de keuken om wat drinken te pakken. Net wanneer ik weer in de woonkamer sta hoor ik geluid van sleutels in de deur. Net wanneer ik wil kijken zie ik Hamza daar staan. Ik laat het gevulde glaasje vallen. Hij wil m'n kant oplopen. w-waag het niet om dichtbij tekomen schreeuw ik met tranen. Het is niet wat je denkt schat zegt hij. N-nnoem mij geen schat meer, ik ben je schat niet vieze leugenaar schreeuw ik. Hij wil weer m'n kant opkomen weer schreeuw ik, waag het niet hamza. Het is echt niet wat je denkt zegt hij. wwat dan wel schreeuw ik huilend. Je gebruikt mij gewoon,wanneer je je gevoelens wil uiten kom je en ga je weg. Echt een viezerik, j-jij bent netals alle andere mannen schreeuw ik. Geen verschil. 

Pov Hamza

Zeker niet, ik ben de andere niet. ik moest gewoon verplicht weg, het liefst bleef ik bij je liggen. Niet liegen leugenaar schreeuwt ze weer. Ik zet weer een stap haar richting, ze blijft maar huilen. Net wanneer ik haar wil knuffelen zakt ze naar beneden. Ssalma wakker worden salma. ze is flauwgevallen kut. Ik pak haar op en leg haar op bed. Ik maak haar een beetje nat. Na een paar minuten is ze wakker. Ze kijkt geschrokken. G-Ga weg schreeuwt ze. Salma doe normaal ik zweer het moest zeg ik. J-je moest niks zegt ze huilend, je kon me op z'n minst bellen. Ga weg ik hoef je niet meer te zien zegt ze terwijl ze mij in m'n borstkas slaat. Het doet zeer door de wond die ik daar heb. Ik probeer haar te knuffelen maar dan slaat ze me weer in borstkas. Ga weg ik wil je niet meer zien. Ik voel de wond opengaan. Opeens zie ik salma geschrokken kijken naar mij. Wat is er vraag ik. Ze blijft mij nog steeds aankijken zonder een woord te zeggen. Ze duwt mij op bed en laat me daar zitten. Ze maakt m'n blouse open en kijkt me geshockeerd aan. Ik zie nu pas dat de wond is doorgelekt door m'n witte blouse. Ze gaat met haar vingers over m'n borst. Doet het pijn vraagt ze rustig. Ik knik, en klop naast me op bed zodat ze gaat zitten. ze knikt nee met haar hoofd en loopt naar de gang. Ze komt paar minuten later met verband. Net wanneer ik wil opstaan houdt ze mij tegen. Blijf zitten, en niet denken dat ik je heb vergeven ofzo. Ik moet lachen van haar. Ik kijk hoe ze m'n wond verschoont en heel geconcentreerd kijkt.Ze kijkt mij heletijd aan om te kijken of ik pijn voel. Eerlijk het doe zo erg pijn maar dat ga ik zeker niet laten zien. Wanneer ze er wonddruppels opdoet doet het zo erg zeer dat ik het niet meer kan volhouden. Ik buk naar voren. Ik zie salma geschrokken kijken, gaat het zegt ze geschrokken. Ik knik vaag,het doet zo zeer maar dat ga ik niet zeggen. Als ze klaar is helpt ze mij met omkleden en legt ze mij in bed. Heb je iets nodig vraagt ze, nee dankje zeg ik. Oke, dan ga ik zegt ze, hoe bedoel je vraag ik. Hoe je het hoort zegt ze, je moet niet denken dat ik je ofzo heb vergeven hé zegt ze nu boos, Ik ga weg en ga bij m'n moeder slapen zegt ze. Net wanneer ik wil opstaan doet het weer zo zeer dat ik buk, ze kijkt geschrokken en duwt mij weer op bed. Ga liggen en niet bewegen zegt ze. Even later heeft ze haar hoofddoek op, dus ze gaat echt weg. Als ik weer krampen krijg draai ik me de andere kant op. Ik zie haar via de spiegel bezorgd naar mij kijken en dan gaat ze weg. 5 minuten later komt ze terug, m-m-m'n ouders zijn met onze kinderen naar tante dus ze zijn niet thuis. Je moet niet denken dat ik om jou blijf zegt ze stotterend. Ik moet lachen van haar, wat is ze toch een schat. Ik slaap sws niet bij jou vannacht zegt ze, dus als je iets nodigs hebt kan je mij roepen, en niet denken dat ik je heb vergeven zegt ze. Wat is ze toch een schat hahaha, ze had haar moeder niet eens gebeld want haar telefoon lag hier.

El mektoubWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu