KÜÇÜK GELİN (ARA VERİLDİ)

1. Bölüm " Dicle Benim"

Yazardan

Heja" Oğul etme eyleme, sen ne dersin? Ağam sizde birşey deyin şu oğlana, sen babasısan Ağam sende amcasısan tutuverin şu oğlanı"

Ağır mardin şivesi ve aksanıyla konuşmasını bitirdiğinde Baran sinirle yumruklarını sıkmaya başladı, annesinin bu işte sürekli ona karşı durması onu delirtiyodu
Baran oturduğu yerden hızla kalkıp yüksek sesle annesine doğru konuştu

Baran " Ana ben diyeceğimi demişim sana ister kabul et ister etme, ben olacak diyosam olacak"

Konuşmalarını dinleyen Afran ağayla Adar ağa bu sefer devreye girdi
Mardine has tarzıyla bütünleşen ses tonuyla eski Adar ağa konuştu

Adar ağa " Orda durasan Baran ağa Karşında Ataların dururkene ne biçim konuşursun, heçmi atalarına terbiyen kalmamıştır senin"

Babası Afran ağa abisine karşı mahçuptu ne yaptıysa yaptı ama bi türlü bu kanı deli akan oğlunu vazgeçiremedi bu işten
Baran amcasının bariton baskın sesini duyduktan sonra başını eğip tansiyonunu düşürdü

Baran " Kusura bakmayın ağam, ama benim kararım karar ister arkamda durun ister durmayın, ben sevdiğim kızla evlenicem bilin bunu"

Heja hanım oğlunun dedikleriyle deyim yerindeyse iyice fıttırdı Baran onun büyük oğlu tek gözdesiydi oğluna dillere destan bi düğün kendi seviyelerinde insanlara yaraşır bi kızla evlendiricekti, şimdi oğlunun dedikleri tam anlamıyla tüm planlarını suya düşürmüştü

Heja " Hâlâ daha sevdiğim kız diyir, Baran senin ne dediğini kulağın duyarmı? Öyle bişey olmayacak o kızı bu konağa gelin diye getirmen için ölümü çiğnemen gerekir haberin ola"

Baran " Ana kusura bakma öyle yada böyle Dicle bu konağa gelin gelecek, ister isteyerek ister zorla gelecek"

Heja hanım oğluna sinirlice cevap vereceği sırada Adar ağa Heja hanıma tesbih çeken eliyle 'dur' işareti yaptı, Heja hanım hırsla başındaki şalı düzeltip aynı hırsla yerine oturdu
Adar ağa yiğenine çevirdi delici gözlerini, Baran istediğinin arkasında dimdik duruyodu, başını kaldırmıştı
Gözlerini karartmıştı kim ne derse desin onun olacağı olucaktı. Çünkü o Koskoca Adar ağanın yiğeni Afran ağanın oğluydu, yani tüm doğunun hakimiyetinin elinin altında olan insanlardandı

Adar ağa " Hele de bakalım oğul sen bu kızı çokmu seviysen?"

Tabikide biliyodu çok sevdiğini hatta ölüp bittiğini ama bunu ondan duymak istiyodu binevi bi çeşit oyun oynuyodu Baranla
Baran duyduğu soru karşısında bağırıp çağırarak 'evet' demek istiyodu ama bu durumda bağırması onun zararına olucağı için içinden geçenleri söyleyiverdi

Baran " Canımdan bile çok seviyorum ağam. Öl dese bi saniye durmam öldürürüm kendimi"

Heja " Oğul ne dersin sen öyle, öldürmekmi istersin beni?"

Heja hanım hiç konuşmamış gibi konuşmalarına kaldığı yerden devam ettiler. Afran ağa tesbihini çekerken sakinleşmek adına ağzının içinden 'ya sabırlar' çekiyodu.

Adar ağa " Kızda seni istermi?"

Baran dişlerini sıkmaya başladı, asıl meseleye gelmişlerdi, Baranın sinirden gözü seyirmeye başladı, ama sonra aklına sadece kendi isteğinin önemli olduğu geldiğinde başını dikleştirip

" İsteyip istememesi ne kadar umrumuzdaki ağam? Neticede Ben Baran KARAHAN değilmiyim? Senin yiğenin babamın oğlu Barzan Ağanın kuzeni değilmiyim, önemli olan benim ne istediğim değilmidir? O kız istemiş istememiş kimin umrunda burda erkek olan benim, önemli olan benim ne istediğim değilmidir?"