“ haechan ,, saya dengar awak diterima university yang awak nak sangat pergi tu...”
tanya hana dengan suaranya yang sayu. haechan memandangnya dan mengukirkan senyuman.
“ ya. saya diterima dekat university tu dan awak pun diterima juga. ”
“ tapi saya tak dapat pergi chan...awak tahu kan keadaan saya macam mana ? sakit saya makin teruk. ”
tangan hana di pegang haechan. mata coklat miliknya menatap wajah haechan.
“ hana...saya tahu awak kuat. saya tahu awak boleh lalui semua ni. tapi tak akan awak nak lepaskan peluang yang awak tunggu-tunggu selama ni ? ”
“ saya tak larat chan. saya pun sebenarnya tak sangka dengan keadaan macam ni ,, saya daftar pun waktu tahun lepas... ”
“ baiklah kalau itu keputusan awak juga. saya faham ,, awak nak makan lagi ? ”
hana mengangguk perlahan ,, laju tangan haechan menyuapkan sesudu nasi pada hana.