💜စေတန်ရဲ့သတို့သမီး💜
အပိုင်း(၂၁)
💜💜💜💜
"အပြောကြီးတဲ့..မိန်းမ...ဒီထဲမှာတညလောက်
နေလိုက်...နင့်ကိုဘယ်သူလာကယ်မလဲဆိုတာ...
ကြည့်လိုက်ဦးမယ်...ဟွန့်..."
ရွှေရုပ်...လက်ထဲမှာရှိနေတဲ့..အင်္သချေ့ရဲ့ဖုန်းကို
ဘထ္တရီဖြုတ်လိုက်ပြီး..ဆလင်းဘတ်အိတ်လေးထဲ
ထည့်လိုက်သည်။
"ဒီမှာပဲ..နင့်ရဲ့heroကိုစောင့်နေလိုက်တော့.....
Bye..Bye...အသင်္ချေ..."
စကားအဆုံး..ရွှေရုပ်အရောင်ရင့်ရင့်ဆိုးထားတဲ့
နူတ်ခမ်းတွေကို..တွန့်ပြုံးကာ..ချာခနဲလှည့်ထွက်လာ
ခဲ့သည်။
"ဪ..ရွှေရုပ်အခုမှပြန်မှာလား..."
ထွက်ပေါက်ရှေ့မှာ..ရွှေရုပ်ကိုနူတ်ဆက်လိုက်တဲ့
လုံခြုံရေးဦးလေးကြီး...
"ရွှေရုပ်...ပစ္စည်းကျန်ခဲ့လို့လာယူတာ.."
"ဟော..ခုနကလဲ..အသင်္ချေက..ဖုန်းကျန်ခဲ့လို့
လာယူတာတဲ့..ဒီနေ့ငါတို့သတင်းထောက်လေးတွေ
တယ်မေ့နေတာကိုး..ဟေး..ဟေး.."
ဦးလေးကြီးကပြောလဲပြော..ကွမ်းချိုးတက်နေသည့်
သွားတွေပေါ်အောင်ရယ်သည်။ရွှေရုပ်..ဟန်မပျက်
ပြုံးလိုက်ရင်း...
"အသင်က..ပြန်ထွက်သွားပြီလေ..."
"ဟေ...ဟုတ်လား..ဦးလေးတောင်မသိလိုက်ပါလား
ဪ...ဦးလေး..ကွမ်းထုပ်သွားယူနေတုန်း..
ထွက်သွားတာနေမယ်.."
"ဟုတ်လိမ့်မယ်...ရွှေရုပ်သွားတော့မယ်နော်...
ဦးလေး..."
"အေး..အေး..လူကုန်ပြီဆိုရင်..ဦးလေးလဲ......
မိန်းတွေချပြီး..တံခါးပိတ်လိုက်တော့မယ်.."
ပြောရင်း..ရုံးထဲကိုလှမ်းဝင်သွားတဲ့..လုံခြုံရေး..
ဦးလေးကြီးကိုကြည့်ပြီး..ရွှေရုပ်လှစ်ခနဲပြုံးလိုက်သည်။
မိန်းက..ဂျာနယ်တိုက်အောက်ထပ်၊စတိုခန်းထဲမှာ
ချရမှာမို့..ရွှေရုပ်အပေါ်ထပ်ရုံးခန်းမှာပိတ်ထားခဲ့တဲ့
အင်္သချေ..အော်ဟစ်နေရင်တောင်..လုံခြုံရေးက
ကြားမှာမဟုတ်တာသေချာနေသည်လေ...
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
