Kanina pa ako nakalabas sa office ni Ma'am. At hanggang ngayon di parin maalis ang ngiti sa aking labi.
Nandito ako ngayon sa cafeteria at hinihintay ang aking pangit na pinsan. Nag text kasing matatagalan daw siya kasi may inutos daw yung diyosa sa kanya.
Di ko kilala yung diyosa na yan at wala akong planong kilalanin. Hindi ko gustong naghihintay ako sa kung kanino lalo na kung gutom ako pero for now pag bibigyan ko yung pinsan kung pangit kasi nga I'm happy right now.
Ngiti ako ng ngiti not minding those people looking at me. Ganun ba talaga ako kaganda para tingnan nila ako?
Haayyys pasalamat sila I exist, kung hindi baka di sila makakakita ng magandang tulad ko. Bahala sila diyang maglaway di ko sila pa pansinin. Pero pag si Ma'am Viel, sure.. Why not.. Coconut. Mwehhehehe.
Nasa gitna na ako ng pag iimagine ng kasal namin ni Ma'am Viel ng marinig akong sumigaw ng pangalan ko.
Luminga linga ako at nakita ko ang mukha ni Ulan. Fck ang panget naman.
Mabilis siyang lumapit sa akin.
"Aki what's on your face?!" pasigaw niyang sabi sa akin.
'beauty' I told her without hesitation. Ganun na ba talaga ako kaganda na pati si Ulan di na nasanay sa sobrang ganda ko?
"Baliw ka ba? Bakit ka may bakat ng kamay sa mag kabilang pisnge mo?! Sino may gawa niyan?" eh alam niya palang bakat ng kamay ba't pa nagtanong? Ba't ba napakabobo ng tao minsan? Alam na nga kung ano mag tatanong pa?
"Aki anyari sayo? May nag bully ba sayo? Sabihin mo lang kakainin ko sila! Huuuyy! Ba't ka nakangiti na parang timang diyan?" di ko talaga mapigilang ngumiti habang inaalala yung nangyari sa office ni Ma'am Viel.
Flashback
"pasok." walang kaemoemosyong wika ni Mommy Viel. Pumasok ako sa office ni Ma'am at namangha ako sa aking nakita.
'wow, very lively ng office niyo ma'am. Very colorful'
Matalim akong tiningnan ni Ma'am.
Huh? Baka gusto na niyang gawin yung dapat naming gawin sa classroom kanina.
"Are you mocking me, Ms. Buston? My office is just plain grey and no other color! Are you blind?!" Ay galit na galit gustong manakit? Grabe naman beast mode si mommy. Galit na nga yung dalawang mansanas niya, magagalit pa siya baka maging angry bird na si ma'am.
Umupo siya sa kanyang swivel chair at kinuha ang telepono at may denial na number.
" You can put my things here at my table." She motioned me to put it in her table infront of her. I come closer and put her books and bag in her table which she made me carry earlier.
Pag ako nakaiskor, wasak ka talaga sa akin. Gigil mo ako Ma'am eh, pinag buhat ako ng makakapal na books na ewan bakit niya dala eh ang ginawa niya man lang makipag titigan sa akin kanina, di man lang ginamit.
Ay tama ginamit niya kanina. Ginamit niya panghampas sa mukha ko na hanggang ngayon ay namumula parin. Napaka sweet ni Ma'am nag abala talaga siyang dalhin ang mga libro para lang ihampas sa mukha ko.
I smiled at her while she make a call. Seems like she's arguing with someone but then nakita ko ang pag pigil niya ng ngiti. Sino kaya kausap niya at parang matatawa siya na ewan?
Baka Mama niya lang siguro. Na Mama ko na din. Dahil sabi ng Mama mo na Tita nalang daw ang itawag ko sayo..
O sa kanya..
Tapos...
Ngayon... Mama ko na siyahh..
Ang Tita mo noon. Ngayon..
YOU ARE READING
The Author's Crime
神秘 / 惊悚AKIYAH PRICE M. BUSTON -Dahil sa aksidenteng nasangkutan niya ay nagkaroon ito ng severe trauma na nag dulot ng pagkawala ng kanyang memorya at pagkawala ng kanyang boses( selective mutism). VIANTRISS VIEL T. VALENCIO - isang guro sa isang sikat...
