💜စေတန်ရဲ့သတို့သမီး💜
အပိုင်း(၃၃)
💜💜💜💜
ကားရပ်ထားတဲ့..နေရာကိုပြန်ရောက်ချိန်မှာ....နေ..
ဇ,အသင့်ဖွင့်ပေးထားတဲ့ကားထဲ..သူမကိုထည့်လိုက်တော့..။
"ဟင်း...အိမ်မပြန်ချင်ဘူး..."
သူမကနေ့ကို..အတင်းတွန်းရင်း..ကားထဲကပြန်ထွက်
သည်။နေ..သူမလက်ကောက်ဝတ်နှစ်ဖက်ကို...
ချုပ်ကိုင်လိုက်ရင်း...၊
"ဘယ်ကိုအိမ်မပြန်ချင်တာလဲ...မိုးဒီလောက်ချုပ်
နေတာကို..ကားထဲဝင်.."
နေ..နဂိုထဲကမရှည်တတ်တဲ့စိတ်ကိုဆွဲဆန့်ထားကာ
ပြောလိုက်တော့..မချိုမချဉ်မျက်နှာလေးနှင့်...
အမူးသမားသူမက...၊
"ကားထဲဝင်ရမှာလား..ကောင်းပြီလေ...အသင့်ကို
ချစ်တယ်လို့..အကျယ်ကြီး..၃ခါအော်ပြောရင်..
ကားထဲဝင်မယ်..."
"ဘာရယ်..."
နေ..အံ့ဩသလို ဖြစ်သွားတာကို..သူမကတဟင်းဟင်း
ရယ်ရင်း..နေ့လက်တွေထဲကရုန်းထွက်လိုက်သည်။
"မပြောနိုင်ဘူးမဟုတ်လား.ရှင့်ရဲ့အဲ့ဒီဆွဲဆောင်မူ့
ရှိတဲ့နူတ်ခမ်းတွေကလေ..ကျန်တာပဲတတ်တာ..
ချစ်တယ်ပြောဖို့ကျမတတ်ဘူး..."
စိတ်ပျက်သလိုလေးပြောရင်း..နေ့ရင်ဘတ်ကို
တွန်းလိုက်ကာ...၊
"ရှင်မပြောရင်..အသင်လဲ..ရှင်နဲ့ကားတူတူလိုက်
မစီးဘူး..."
ပြောရင်း..သူမကလှည့်ထွက်လိုက်တော့..နေသူမ
လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး..သူမကို
ပွေ့ချီလိုက်သည်။
"အိမ်မပြန်ပါဘူးဆို..လွှတ်...လွှတ်.."
နေ..သူမကိုလူပ်မရအောင်ချုပ်ကိုင်ကာ..ကားထဲ
ထည့်လိုက်ရင်း...၊
"မောင်းတော့..ဇ,....."
နေ့ရဲ့..အမိန့်ဆုံးသည်နှင့်..ကားလေးကမောင်း
ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
ကားထဲရောက်ရောက်ချင်းရုန်းကန်နေသေးတဲ့
သူမက....ခဏနေတော့
နေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ..ခေါင်းမှီကျကာ..ငြိမ်သက်သွားသည်။
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
