💜စေတန်ရဲ့သတို့သမီး💜
အပိုင်း(၃၄)
💜💜💜💜
"အား..ကျွတ်..ကျွတ်..."
ခေါင်းထဲကမကြည်မလင်နဲ့..မနက်ခင်းမှာ..အသင်
နိုးထလာခဲ့ချိန်လေးလံတဲ့မျက်ခွံတွေကိုအားယူပြီး
ဖွင့်ကြည့်တော့..အခန်းထဲကအိပ်ရာထက်မှာရှိနေမှန်း
သိလိုက်သည်။
"ဒါ.ငါ့အခန်းပဲ..ငါဘယ်လိုလုပ်အိမ်ပြန်ရောက်လာတာလဲ"
ဖျပ်ခနဲဝင်သွားတဲ့..အတွေးနဲ့အတူ..ခေါင်းထဲမှာ
အစီအရီပေါ်လာတဲ့ပုံရိပ်တွေ..
"အိုပါး..."
"ကားထဲဝင်ရမှာလား..ရတယ်လေ..အသင့်ကို
ချစ်တယ်လို့..အကျယ်ကြီး..၃ခါအော်ပြောရင်..
ကားထဲဝင်မယ်...."
"ရှင့်ရဲ့ဆွဲဆောင်မူ့ရှိတဲ့..နူတ်ခမ်းတွေကလေ..
ကျန်တာကျတတ်တယ်..ချစ်တယ်ပြောဖို့ကျ
မတတ်ဘူး...."
"အိမ်မပြန်ချင်ဘူး..လွှတ်..လွှတ်..."
အာရုံထဲမှာ..အစီအရီပေါ်လာတဲ့ပုံရိပ်တွေကြောင့်
အသင်..အောက်နူတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ဖွဖွဖိကိုက်
ထားလိုက်မိသည်။
"သေစမ်း...ငါဘာလို့အဲ့လောက်တောင်မူးသွားတာလဲ
ငါ့ကို..အိမ်အထိသူပြန်ခေါ်လာခဲ့တာပေါ့..သွားပါပြီ
ငါတော့အဆူခံရတော့မယ်ထင်တယ်..."
အသင်..အတွေးနဲ့ငိုချင်သွားရသည်။မတတ်နိုင်ဘူး...
ကိုယ်ကအပြစ်ရှိထားတော့လဲ..ဆူရင်လဲခံရမှာပဲ...၊
"ဘုရားသိကြားမလို့...မောင်မင်းကြီးသားစိတ်
ကောင်းဝင်ပြီး..ဆူဖို့..မေ့နေပါစေ....."
လက်ဖဝါးလေးနှစ်ဖက်ကိုပွတ်ကာ..ကြောင်တောင်တောင်
ဆုတောင်းလိုက်မိပြန်တာက သူ့အကြောင်းကို
ကောင်းကောင်းသိနေတာကြောင့်.....၊
"ခေါင်းကလဲအရမ်းကိုမူးနေတာပဲ..ရေစိမ်မှဖြစ်မယ်...."
အတွေးနဲ့အသင် မူးနောက်ရီဝေနေတဲ့ဦးခေါင်းကို
လက်ဖနောင့်နှင့်ဖိထားရင်းက အိပ်ရာပေါ်ကဆင်းလာလျက်
ရေချိုးခန်းရှိရာသို့တစ်လှမ်းချင်းလျှောက်လှမ်းလာခဲ့မိတော့၏။
YOU ARE READING
စေတန်ရဲ့သတို့သမီး
Romanceဆာကူရာပန်းလေးတွေက...မင်းနဲ့တူတယ်... သူက...နေရောင်အူံ့မိူင်းပြီးလင်းလင်းထင်းထင်း မရှိတဲ့အချိန်မျိုးတွေကုန်ဆုံးခါနီးမှာပွင့်တတ် တာမို့...ဆာကူရာပန်းလေးတွေက...ကံကောင်းခြင်း အချစ်၊ပျော်ရွှင်မူ့စတာတွေကို...ကိုယ်စားပြုတယ်လို့ ဂျပန်လူမျိုးတွေကယုံကြည်ကြတယ်...
