Lotus |• Drakemma

7 |•

Amini izdirabini siktigimin hayati senin ben amina koyayim 🌈

Bugün de çok mutluyuz, hayat mottom ✊🏻✊🏻✊🏻

Hoşlanıyorum, sana bakmaktan
Her hareketin bir zaafım
Sana değer vermek,
Seni hiç unutmamak
Zamanımı sana vermek bir zevk

Bölüme geçebilirsiniz!

•   •   •   •   •   •   •   •    •    •    •    •    •   •   •   •   •   •

[Emma Sano]

"Bugün de çok güzelsin o yüzden dışarı çıkmamalısın."

Saçlarımı düzeltip ayağıma beyaz (Converse) spor ayakkabılarımı giydim ve bağcıklarını bağlamaya başladım. "Teşekkür ederim ama arkadaşlarımla buluşacağım." Bağlama işi bittikten sonra aynadan kendime baktım, tamam..bence iyiydim.

Beyaz, ince askılı ve belimi açıkta bırakan bir tişört, altıma da beyaz pileli bir etek giyiyordum. Üzerimde krem rengi hırka ile ayağımda da spor ayakkabıların bence gayet güzel duruyordu.
Saçlarımı açık bırakmıştım, sarı saçlarımın açık olmasını kendime daha çok yakıştırıyordum.

"Güzelsin güzel, hadi git."

Gözlerimi kısarak ikisine baktım. Shinichiro bugün dükkanda olacaktı, izana gitmemi istemiyordu ve mikey beni neredeyse evden kendi atacaktı. "Sen niye gitmemi istemiyorsun?" Üzerine yürüdüm. "Shinichiro abimin bilmediği bir şey mi yapacaksın?"

"Yok, çekil şimdi."

"İnanmadı, izana abiciğim." Dudaklarımı büzerek izana'ya döndüğümde hemen bana dikkat kesildi. "Mikey ne yapacak, biliyor musun?" İzana yıllarca bizden uzak kalmıştı, mikey ve shinichiro'yu seviyordu elbette ama kız kardeşine yani bana çok daha düşkündü.

"Arkadaşlarını eve çağırıp içecekler."

"Ne?" Kaşlarımı çattım. "Hemen abime haber veriyorum."

"Bana da abi desene lan!"

"Bir yaş var aramızda."

"Bu melez bok ile iki yaş var ama ona abi diyorsun."

"Keyfim." Aslında shinichiro'ya falan haber vermeyecektim, sadece biraz tırsması için bunu demiştim. "Neyse, dükkanın önünden geçeceğim zaten. Orada söylerim artık bay bay!" Ben koşarak evden çıkarken mikey de arkamdan koştu ama izana onu tuttuğu için bana yetişemedi.

Bahçeden çıktığım gibi aynı hızla dükkana doğru giderken bir yandan da telefonumu çıkarmaya çalışıyordum.

Draken.
O kavgadan beri okula gelmiyordu, bir buçuk hafta geçmişti ve biz nisan ayını bitirmek üzereydik. Yaz tatili yaklaşıyordu, yaklaşmasını istemiyordum.
Son senemizdi, üniversiteye başlayacaktık ve belki de draken'i bir daha göremeyecektim.

Üstelik henüz daha onunla bir ay geçirmiştim, daha uzun tanımak istiyordum ama yanıma adımını bile atmayan biriydi o.
Telefonumu çıkardığım an yuzuha beni aradığında zaten onu arayacağım için tebessüm ettim ve aramayı cevaplayın kulağıma yasladım. "Ben de seni arayacaktım." Dedim çantamı düzeltirken.