ჩემი სამყარო🔞 (დასრულებული)

თავი18

-გაუღვიძია პრინცესას.
-იუჯინ...
იუჯინი ვალეს გვერდით მიუჯდა.
-როგორ გეძინა ლამაზო?
ვალე დაბნეული უყურებდა იუჯინს.
-სად იყავი?
-ბატონ ვლადს ველაპარაკებოდი.
-მამას?
-კი პატარავ.
-პატარავ?
იუჯინს ჩაეღიმა.
-მოდი ჩემთან ჩაგეხუტო.
ვალე იუჯინს პატარა კნუტივით მიუცუცქდა.
-იცი მე ჩემ პრინცესას დღეს საჩქარი მოვუმზადე.
-რა საჩუქარი?
-სიურპრიზია.
ვალემ იუჯინს ლოყაზე აკოცა, იუჯინმა პირველად იგრძნო ამხელა სითბო საპირისპირო სქესისგან.
-მიყვარხარ.
გაუბედავად თქვა ვალემ.
-მეც ჩემო ლამაზო.
-იუჯინ...
-რა არის ჩემო პატარავ?
-მშია.
იუჯინი ვალეს ზემოდან მოექცა და კოცნა დაუწყო.
-ჩემ პატარა პრინცესას მოშივდა.
იუჯინმა ვალეს ლოყაზე ნაზად უკბინა.
-ჩემო გოგო, მინდა რომ შეგჭამო.
ვალე იუჯინს ხელებში ჩაადნა, იუჯინი კი მთელს ვალე სიყვარულს მიდ თვალებში ხედავდა.
-რისი ჭამა უნდა ჩემ გოგოს?
-ჩემთან რომ მოგქონდა სენდვიჩები გახსოვს...
-კი პარატავ მახსოვს.
-მინდა.
-კარგი, მაშინ ეხლავე მოგიმზადებ.
ვალემ იუჯინს აკოცა.
-ჩემო ტკბილო.
-იუჯინ...
-გისმენ.
-შეიძლება შენთან ერთად მოვამზადო?
-კი ფისო როგორ არა.
ვალემ თავი მოიწესრიგა და წყვილმა სამზარეულოში გადაიცვლა.
-ჩემ პატარას ეხლა სენდვიჩებს მოვუმზადებ.
იუჯინმა ვალეს აკოცა და ინგრედიენტების დაჭრა დაიწყო.
-იუჯინ...
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-რა მოხდა კნუტო? რატომ ტირი?
ვალემ იუჯინს დამა გამოსტაცა და დაბლა დააგდო.
-ხელს გაიჭრი! არ მინდა გეტკინოს!
იწივლა ვალემ, იუჯინმა კი დანა მშვიდათ აიღო და ნიჟარაში ჩადო.
-ფისო ჯერ ერთი ეგრე თუ გამომტაცებ უფრო გავიჭრი და მეორე კიდევ შეიძლება შენ იტკინო რამე.
ვალემ თავი დაბლა დახარა.
-ბოდიში.
იუჯინმა ვალეს შუბლზე აკოცა.
-არაუშავს, მეორედ ეგრე აღარ ქნა.
-კარგი.
მომზადების ოროცესი სასიამოვნოთ გაიწელა, ვალე ყოველ წამს ეხვეოდა და კოცნიდა იუჯინს.
-აი პრინცესავ თქვენი საუზმე მზადაა.
საუზმის შემდეგ იუჯინმა ვალე აბაზანაში შეიყვანა.
-აქ რატომ მომიყვანე?
-სიურპრიზი პატარავ.
-აქ?
-კი, კნუტო ეხლა რაღაცას გავაკეთებ და არ შეგეშინდეს.
-ვეცდები.
იუჯინი ვალეს თმაში ქექიალობდა.
-იუჯინ მეწვის, რას აკეთებ?
ვალემ თმისკენ წაიღო ხელი.
-არა კნუტო არ შეიძლება.
-კარგი, მაგრამ მაინტერესებს.
-ცოტა მოითმინე.
რამოდენიმე ხანში იუჯინმა ვალეს თმა დაბანა და ფენით გაუშრო.
-პატარავ წამო სარკესთა.
ვალემ სარკეში ჩაიხედა.
-იუჯინ...შენ...შენსავით ვარ.
-მოგწონს?
-კი კი
ვალე თავის ცეცლისფერ თმას ეფერებოდა.
-ჩემო ლამაზო.
ვალე იუჯინს მოეხია.
-მადლობა.
-არაფრის ლამაზო, ეხლა ბაღში გავიდეთ თორემ ძალიან დგას საღებავის სუნი.
ვალე იუჯინს მოეხვია.
-მიყვარხარ.
იუჯინმა პირველად იგრძნო ამხელა სითბო და სიყვარული, ვალემ კი დამცველი და იმედი ნახა იუჯინში.
ორივე ერთმანეთს ავსებდა და იმას გასცემდა რას სჭირდებოდა.
წყვილი უზარმაზარ ბაღში მოთავსდა, ხეებსა და ვარდებს შორის.
-პატარავ მოდი ეხლა დეტალურად მომიყევი ყველაფერი რაც გუშინ გაგახსენდა...