My Vampire Bodyguard

Chapter 10

Chapter 10 : TRUTH 2.0

Sarah POV

Unti unti akong lumapit at naaninag ko ang isang pulang mata na nagliliwanag sa kadiliman.

Isang hakbang palang nya ay tumatayo na ang balahibo ko.

Palapit sya ng palapit saakin at ako naman ay paatras ng paatras.

Hindi ko masyado makita ang mukha nya dahil sa kadiliman.

Ngayon ay nakasandal na ako sa pader at hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.

Gustuhin ko mang tumakbo at tulakin sya ay hindi ko magawa.

Kitang kita ko parin ang kanyang pulang mata na ngayon ay kitang kita dahil sa liwanag ng buwan.

AEZ?!

"Aez? bakit ma naandito sa labas? kanina pa kita hinahanap " I said.

"Hmm"

Nilapit nya ang mukha nya sa leeg ko at narinig kong tumawa sya.

Naramdaman ko na ang kanyang mainit na hininga sa leeg ko.

Ewan ko kung ano ang gagawin ko, hindi ako makagalaw.

Napatingin ako sa kisame at pumikit nalang ako, Ahh i hate this!

May naramdaman akong matulis na bagay na dumiin sa leeg ko.
                        
Nagising nalang ako bigla at hingal na hingal nanaman ako, wtf?!

Totoo ba yun?

Hinimas ko bigla ang leeg ko at wala naman akong naramdamang sakit at sugat dito.

Panaginip lang pala, but it seems like it really happened, ARGHH!

Naglalakad kami ngayon patungo sa unibersidad dahil nasira ang kotse ko na ngayon ay inaayos parin, tss

Ewan ko kung anong dahilan bakit nasira yun?

Basta parang nasira kagagamit ganun ewan?

Hindi narin kami nag abala pang sumakay dahil sa sobrang traffic at malapit lang naman sa bahay namin ang unibersidad.

Hindi ko parin makalimutan ang panaginip ko kanina.

Parang totoo talaga eh, AISHHH! wala naman dibang bampira dito sa mundong ito?

"Overthink?" Sabi nya saakin. Nagulat ako doon dahil ang tahimik tapos bigla pa syang nagsalita.

"Wag ka ngang mangulat!" Ani ko sakanya at binilisan nalang ang paglalakad.

"B-by the way, p-pinuntahan mo ba ako sa kwarto ko kagabi?" Pagtatanong ko sakanya, na cucurious na talaga ako eh kaya hindi ko na mapigilan mag tanong.

"No i didn't, why?" He said to me.

Comfirm na panaginip ngalang yun! Masyado talaga akong nag iisip ng kung ano ano.

"Nothing" I said.

Pagkatapos ko magsalita ay hindi na rin sya umimik at patuloy nalang kaming naglakad.

Naandito na ako sa classroom tulala at hindi alam ang gagawin.

Buti nalang talaga at walang assignment kundi hindi ko yun magagawa.

Maya maya pa ay nakarating na si Prof. Vincent at nag simula nang mag discuss.

"Class dismiss, you can take your lunch thank you" He said and he leave.