მელინას pov: ოთხი წელი გავიდა,მისგან არაფერი მსმენია,პატარა ლამაზი ბიჭი მყავს,მას ძალიან გავს,მისნაირი ბემბის ლამაზი თვალები აქვს,შავგვრემანი,ბაჭიას ღიმილით,ბუტია.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მომენატრა,ყველანაირ იმედს ვიტოვებ რომ ის კარგადაა,ოთხი წლის წინანდელი ზარის შემდეგ აღარაფერი მსმენია.გოგოები აქ არიან ძალიან მეხმარებიან,და მშვენიერი დეიდები არიან პატარა იუნვუსთვის. სამზარეულოში საჭმელს ვაკეთებდი როდესაც,იუნვუმ ჩემთან მოირბინა. იუნვუ: დედიიი მე: გისმენ პატარა -და ხელში ავიყვანე იუნვუ: გავისეინოთ ლა მე: ეხლა? მოდი ხვალ იყოს კარგი? დღეს ძალიან ცივა იუნვუ: დედი თქოოვ მე: მაპატიე პატარავ,მოდი სახლში დავრჩეთ და ერთად ნამცხვრები გამოვაცხოთ. იუნვუ: მჰჰჰჰ....ბანანის ლძე გვაქ? მე: კი მთელი ყუთი იუნვუ: ჩოკოლადის იქნება ნამცხვალი? მე: აბა რა,როგორიც შენ გიყვარს იუნვუ: მასინ აგარ მინდა გასვლა,ნამცხვლები გავაკეთოთ. მე: აბა გავიქეცით ეხლა და ხელები დავიბანეთ ჩქარა,ჩქარა,ჩქარა იუნვუ: კაგიიი -ჩემი პატარა,ძალიან მიყვარს,პატარა უფრთო ანგელოზია,ჩემთან მალევე მოირბინა მე: აბა ხელები მაჩვენე იუნვუ: ამმ..ისა დავიწკოთ უკვე მე: ბაჭიაა...ხელები მანახე -თავჩახრილმა ხელები წინ გამოწია მე: ჰიი ნახე ბაჭიას ტყუილები უსწავლია,მიდი ჩქარა ხელები დაიბანე თორე დედიკო ბაჭიას გაუბრაზდება იუნვუ: კაგი ხოო -ხელები რომ დაიბანა დაბრუნდა და დავიწყეთ ნამცხვრების გამოცხობა,მთელი სამზარეულო მოისვარა,მარა არაუშავს იდეალური მოგონება დამჩა ჩემს პატარასთან ერთად. იუნვუ: დედი გინდა დაგეხმალო? მე: არა პატარავ არ მინდა,მოდი ეხლა ნამცხვრები ვჭამოთ და დავიძინოთ უკვე გვიანია..კაი? იუნვუ: კაი -ჭამას როცა მორჩა სააბაზანოში ავიდა კბილები გაიხეხა და ლოგინში ჩაწვა. იუნვუ: ძგაპრებიიიი -ბედნიერმა წამოიყვირა როდესაც წიგნით ხელში დამინახა მე: აბა დავიწყოთ. -პატარა ზღაპარი წავუკითხე და ჩემ პატარასაც ჩაეძინა,მეც სამზარეულო მივალაგე და დავიძინე. სადღაც 4 საათი იქნებოდა როცა მომტირალმა იუვნუმ გამაღვიძა. იუნვუ: დედი მეშინიაა მე: რისი ბაჭია იუნვუ: ვიგაც ალის საქლშიი მე: რ..რა იუნვუ: ვიგაცამ ლაგაც გატეხა მე: პატარავ ნუ გეშინია კარადაში შედი მიდი დედიკო მალე მოვა იუნვუ: დედი ალ წაქვიდე მე: ნუ გეშინია ბაჭია,მანამ დედიკო არ მოვა არ გამოხვიდე კარგი? იუნვუ: კაქი -კარადაში შევიდა,მე ფეხის კანკალით ჩავედი კიბეებზე,სამზარეულოში შუქი ენთო,მსხვრევის ხმა გავიგე,შემდეგ კი ჩურჩული. ??: იდიოტო ყველაფერს რატომ ამტვრევ ??: ბოდიში არ მინდოდა გვერდით ტაფა იდო,ხელში ავიღე და როდესაც შევედი თვალებს ვერ ვუჯერებდი,ნუთუ დაბრუნდნენ. მე: ჰ...ჰიუნჯუნ....თ..თთაე თაე: მეეეეელ ორივეს მაგრად ჩავეხუტე. მე: თქვენ დაბრუნდით,სხვები სად არიან,ჯონგუკი სადაა ჰიუნჯუნი: აქ არა მაგრამ კარგად არიან,აქ შენს წასაყვანად მოვედით. -უცბათ უკნიდან იუნვუ გამოხტა,თავისი სათამაშო ბიტით. იუნვუ: ქელი ალ დააკალოთ ჩემ დედიკოს,თორე გცემთ. -თან შიშისგან ტიროდა მე: არა პატარა,მოდი ჩემთან,ესენი ბიძია თაე და ბიძია ჰიუნჯუნი არიან იუნვუ: დედი ქოალ დამტოვებ,უნდა წაქვიდე? მე: არა არა ბაჭია,შენს გარეშე არსად თაე: ეს..ჩვენი ჯონგუკის ბიჭია? მე: კი,გაიცანით ბიჭებო ეს იუნვუა. ჰიუნჯუნი: გამარჯობა პატარა,ღმერთო ესე როგორ გავს თაე: ჩქარა ჩაბარგდით,ჯეონ ჯუნიორი უნდა გავაცნოთ უკვე მთავარ ჯეონს -სიცილით ამბობს და ბავშვი ხელში აყავს. თაე: გამარჯობა მე შენი ბიძია თეჰიონი ვარ,მარა თაე დამიძახე. იუნვუ: კაქი ჰუნჯუნი: მალე მამიკოს ნახავ იციი? იუნვუ: მათლააა? -თვალები გაუბრწყინდა იუნვუს. თაე: აბა რა იუნვუ: იეეე,დედიკო წამო მე ველ ცავალაგებ ჩანთას მე: მოვდივარ ბაჭია -მაღლა ავედით ჩანთები ჩავალაგეთ და ბიჭებთან დავბრუნდით.
