Prom

#1

Kat's pov:

Ξέρετε ποιο είναι χειρότερο από το να μην σε προσέχει κανένας στο σχολείο σου?
Να σε προσέχουν όλοι.

Ξόδεψα όλα τα μαθητικά μου χρόνια σαν ενα μικρο ταπεινό χαμομηλακι που δεν πείραζε ούτε τις μύγες το καλοκαιρι και τον το ήξερε κανενας

Και ήμουν πολυ χαρουμενη για αυτό

Ξαι είχα την ησυχία μου

Αλλα

Η μοίρα με μισεί

Και έστειλε αυτόν

Αυτόν τον καταραμένο τον ύπουλο τον Τζεικομπ Ραμιρεζ τον μισώ

Αλλά ας τα πάρουμε απο την αρχή

....
Έφτασα στο σχολείο την ώρα που το κουδουνι χτύπησε και πήγα στο αμφιθέατρο με τους υπόλοιπους μαθητές

Ο Αλεξ δεν ήταν πουθενά

Μου είπε οτι δεν θα αργήσει το παλιόπαιδο

Έκατσα μόνη μου σε μια γωνίτσα και φόρεσα την κουκούλα της ζακέτας μου λες και είμαι η Τζιτζι Χαντιντ και δεν θέλω να με δουν οι παπρατσι

Αλλά όχι

Δεν μπορώ να κάτσω μόνη μου

Ήρθε η Τζες-που πλεον το εχει κάνει Τζεσικα επειδή έβαλε σουτιέν και νιώθει πιο γυναικα, δεν ξέρω γιατί- και η υπόλοιπη ομάδα ρομποτικής και έκατσαν δίπλα μου- μεγαλύτερες κατινες δεν υπάρχουν τα σιγανά ποταμάκια να φοβάστε

Που είναι ο Αλεξ

«Γεια Κατ!» Είπε η Τζεσικα (με παχύ σ για να ακούγεται πιο σεξι)

«Γεια Κατ!!» Επανέλαβαν τα υπόλοιπα κοριτσια σαν χορωδία

«Γεια σας κοριτσια»

Ω, ένιωσα πολυ σεξι γκόμενος τώρα

«Να σας πω κάντε μου μια χάρη» ειπα και εβγαλα το αλκατελ μπακατελ κινητό που ρχω από το 2017 από την τσέπη μου «Κρύψτε με όσο παίρνω ενα τηλέφωνο» ειπα και μαζεύτηκα σαν το φασόλι

Ευτυχώς μου έβαλε μονάδες η γιαγιά μου χθες αλλιώς θα έκλαιγα-μπράβο γιαγιά θα το θυμάμαι για πάντα αυτό

«Έλα εγω είμαι» ειπα μόλις το σήκωσε

«Ποιος είσαι εσυ?»