blume [gxg]

Bölüm-19

Tolga Açar 

Yasemin ve Temmuz önden çıktığında odada sadece Çiğdemle ben kalmıştık. Bende daha fazla oyalanmamak için odadan çıktığımda arkamdan gelen topuklu sesi sayesinde Çiğdem'inde arkamdan geldiğini hissettim.

Tabii hala Temmuzla olan geçmişi üzerine biraz şaşkındım. Tam kapının önünde ayrılacaktık ki kolumu tuttuğunu hissettim.

"Neden sizinle çalıştığımı sormayacak mısın? Yoksa her kadının dediğini sorgulamadan yapacak kadar düşkün müsün kadınlara?"

Biraz düşündüm.

"Sanırım kadınlara düşkünüm"

Hafifçe gülümsedi ama bu gülümseme iyi niyetten uzak bir gülümsemeydi.

"Demek kadınlara düşkünsün Açar öyle olsun bakalım"

Cümlesinin sonunda çok büyük bir boşluk var gibiydi, tamamlanması gereken bir boşluk.

"Ah madem ısrar ettin o zaman soruyorum Çiğdem Hanım, neden bizimle çalışmak istediniz?"

Biraz düşündü yüzünde az önceki gülümsemesi oluştu. Elini omzumda hissettiğimde yan taraftan bir duyduğum için oraya döndüm ama kimse yoktu Çiğdeme geri döndüm.

"Hmm senin için Tolga Açar. Şimdilik sadece bunu bilmekle yetin."

Daha fazla konuşmama fırsat vermeden arabasına gittiğinde bende motoruma bindim.

Yasemin Alıca

Temmuz yüzünden Çiğdemin Tolgaya söylediği şeyi duyamamam yetmiyormuş gibi arabaya binerken kurduğu son cümle sabrımı iyice zorlamıştı. 

"Ee Temmuz tüm gece sessizdin, Çiğdem ile aranızda neler oldu?"

Sessizliğini korudu. Aramız bozukken bu kadar sessiz oluyordu genellikle, göz ucuyla baktığımda beni izliyordu. Bakışlarını çekmek yerine gözlerimin içine bakmaya devam etti, bakışlarında ilk defa burukluk görüyordum. Onu morali bozukken, mutluyken, küçük bir çocukmuş gibi baktığına şahit olmuştum ama bu burukluğuna şahit olmamıştım. Ben Temmuzu hiç kırgın görmemiştim. 

Ama şuan biliyordum. Kırgınken gözlerinde oluşan hafif parlaklığı dudaklarını hafifçe birbirine bastırırken ki ufak tebessümü yüzünün en ufak köşesini hafızama kazıdım. Onu bir daha ne zaman bu kadar masum görebilirdim bilmiyorum. Bazen bakışlarında ufak bir masumiyet parıltısı görüyordum ama bu çok ayrıydı. Temmuz Yıldırım gözümde belki de ilk defa bu kadar masum, bu kadar güzeldi. 

"Yola bak Alıca kaza yapacaksın yoksa."

Sesiyle kendime gelmem bir olmuştu. Bunca zamandır onu mu inceliyordum?

"İyisin değil mi? Bir an beni cidden korkuttun, inme indi sandım."

Cümlesine hafifçe güldüm. Sesinden cidden endişelendiği belli oluyordu, bu akşam tatlı olası tutmuştu.

"İyiyim iyiyim Yıldırım korkma dalmışım sadece."

Başını olumlu anlamda sallayıp yoldaki diğer arabaları izlemeye devam etti. Arada bir göz ucuyla ona bakıyordum. Bir an için bana dönüyormuş gibi olsa da başını yeniden cama yasladı. Evine gelmemize az kala başını kaldırıp bana baktı.

"Ben burada iniyim Alıca eve geçmeyeceğim bıraktığın için sağ ol." 

Eve geçmiyorsa nereye gidecekti? Arabayı kenara çekip durdurdum gözlerimdeki merakı görmüş olsa gerek ben sorumu sormadan konuşmaya başladı.

"Biraz içip eve öyle geçeceğim Alıca"

Dediğinde arabanın kapısını açmak için kıpırdandı ve yanağımdan bir makas aldı.

"İnsan patronunu da davet etmez mi Yıldırım? Sana hiç yakışmadı bu çok kırıldım."

Dediğimde ufak bir kahkaha atıp yanağımı bir kez daha sıktı ve gülümsediği için kısılan gözleriyle bana baktı.

"Bakıyorum da gelmek için dünden razısın, beni çok sevmediğin için benle fazladan vakit geçirmek durumunda kalma diye söylemedim ama madem sen istiyorsun."

Onu sevmediğimi mi söylemişti o? Kırılmadım değil ama sanırım haklıydı ona birazcık bok gibi davranıyordum. Fazlasıyla sabırlıydı bana böyle davranılsa çoktan gitmiştim. AMA ama ama o da bunu hakketmiyor değildi, fazla yavşaktı. Bu kadar yavşak olmasa aramız kesinlikle daha iyi olurdu.

"Sen bana her an sikecekmiş muamelesi yapmasan aramız gayet iyi olurdu Temmuzcum"

Bir kez daha kahkaha attı ama bu konu hakkında konuşmadı. Ve yol tarifine başladı.

"Sakın sarhoş olma Alıca arabayı ben kullanmak istemiyorum."

Dediğinde gülmeden edemedim, hayatı boyunca bir eli parmaklarını geçmeyecek kez sarhoş olmuştum. Alkol toleransım yüksekti. Küçümser bir biçimde ona baktım.

"Asıl sen sarhoş olma Temmuz seni taşıyamam orada bırakırım haberin olsun"

Gülüp benimle alay etmeye devam etti beni sarhoş edebileceğini cidden düşünüyordu sanırım alaylarına geri cevap vermedim. Kendisi söyleyip kendisi gülüyordu, tarif ettiği yere vardığımızda arabadan hızlıca indi ve arabayı park ettiğim gibi kapımı açtığında hafifçe tebessüm edip uzattığı elini tutup arabadan indim.

...

bölüm nasildiii???

sinavlar yuzunden -aklima yazacak bir sey gelmedi diye degil kesinlikle- birazcik ihmal etmis olabilirim ama ins eski tempoya döneceğim

umarım bölümü sevmişsinizdir

okuduğunuz için teşekkürler<3