Bazı yaralar iz bırakır. Bazense hayal gibi görünen gerçeklikler. Peki ya gerçek sandıklarımız sanrıysa? Belki de o yağmurlu gece de Asel arkadaşının evinde o oyunu oynamasaydı hiç biri yaşanmayacaktı.
"Küçük bir ruh çağırma oyunu Asel bu kadar kor...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selamlar! Sizleri çok özledim ve Asel ile Adrian'ı yazmayı da çok özledim.
Nasılsınız? Umarım iyisinizdiiir ben çok iyiyiim!
Çok bekletmeden bölüme geçeliiim
Şarkılar;
Ozbi - Geceyi Anlatmış Ozbi - Hadi Gittik Skapova - Ben hala vaz geçmedim Mavi, Kum - Senden Uzak
•••
Korkuyla yanımda ki Adrian görünümlü varlığı baktım. "İndir beni!" Diye çığlık attım ve arabanın kapısını zorlamaya başladım. "İnmek istiyorum!" Diye bağırdığımda bir eli saçıma gitti ve kendine doğru çekti. Kafam geriye çekilirken saç diplerimde hissettiğim acı yüzünden gözlerim doldu ve ellerimi kapı kolundan çekerek saçımı tutan ellerine götürdüm. "Bırak saçlarımı! Yalvarırım bırak!"
Dudaklarıma gelen tuzlu su sayesinde ağladığımı fark ettim. "Uslu dur küçük hanım!" Eline tırnaklarımı geçirdiğimde ellerini saçımdan çekti. Arabaya ani bir fren yaptığında tek hissettiğim büyük bir çarpışmaydı.
ADRİAN...
Aynada son kez kendime baktım ve yakalarımı düzelttim. Ardından elime Lavanta buketini alıp Mahperi'min evine ışınlandım.
Evin salonunda durduğum da Asel'i göremedim Amerikan mutfağı olduğu için mutfağı da rahatça görüyordum ve orada da yoktu. Üst katta olduğunu düşünerek merdivenleri çıktım. "Asel'im!" Diye bağırdım fakat ses gelmedi.
Banyoya, odasına, kitaplarla dolu olan odasına ve giyinme odasına baktım fakat hiç hir yerde yoktu. "Asel!" Olmadığını bile bile tekrar bağırdım fakat yoktu işte. Regl olduğunu ve bütün gün evde olduğuna dair bir mesaj atmıştı. O sırada arkamda bir soğukluk hissetmiştim.
"Merhaba Adrian." Luka.
Arkamı döndüm ve Luka'nın buz mavisi gözlerine baktım. Gözlerinde ki buzları eritmek istercesine, alevlerin içinde yanan bir anka gibi, o ankayı küllerinden doğurmak ister gibi baktım gözlerine. "Luka?" Dedim tek kaşımı kaldırarak. "Asel'i mi arıyorsun?" Dedi dalga geçer bir tonlamayla.
Yaklaştı ve kulağıma eğildi. "Sağ tarafa otuz sol tarafa yetmiş derece etrafı denizle kaplı ama ormanla da bağlantılı. Belki ölü belki diri ama sular tehlikeli ve derin." Diye fısıldadı. Ardından yok oldu. Culpia adasından bahsetmişti.
Canavarların, cadıların olduğu yerdeydi ve Ateş Krallığının oraya girmesi yasaktı. O an anladım. Asel'i benden almışlardı. Yüce Ateş Lordunu hayata bağlayan anka kuşunu ondan almışlardı.
Canımın canını yakmışlardı. Ve ateş lordundan hepsi merhamet dilenecekti ama ateş lordunun merhameti bile hepsinin ölümüne sebep olacaktı.
•••
Yediyüz doksan sekizinci kez Asel'i aradım. Açmadı. Yoktu işte yoktu! Kafayı yicektim. Tüm krallıklar bana düşmandı. Toprak krallığı bile kendi Varisini almak istemiyordu o tehlikeye bulaşmak istemiyordu çünkü öldükten sonra başka birisi varis olabilecekti. Tekrar aradım ve bu sefer telefon açıldı. Heyecanla, "Asel!" diye çığlık attım. "A-Adrian..." Yorgun ve bitkin sesini duyduğum anda kanım dondu. "Bebeğim?" Dedim titreyen sesimle. "Üşüyorum, seni özledim sıcaklığını özledim ateş lordu şu an sana ihtiyacım var yalvarıyorum beni kurtar..." Ağlayarak söylediği şeylerle içim titredi. "Gelemiyorum..." Dedim utanarak.
"Söylesene ateş lordu yine senin ihanetlerin yüzünden mi bu haldeyim ben?" Dedi, içim titredi ve Ateş Lordu'nun ağlaması yasak olmasina rağmen göz yaşı döktü. "Acıyor Ateş Lordu, her yerim acı... Sadece, sadece acıyor..." Ve o an yüce Lord bir karar verdi.
Mahperisi için bir kez daha zaten kesilen kanatlarından ve anka kuşundan vaz geçecekti. Yine her şey onun Asel'i için olacaktı.
•••
Selamlaaaaaaaarrrrr!!!! Öncelikle iyi bayramlaaarrr!!
Arkadaşlar çıldırıyorum!!!
Bu bölümü yazarken kafayı yedim çünkü bilgisayarım bozuldu ve daha neler neler atlattım. Aynı zamanda Çıkmaz Sokak kitabımın basım süreci vardı arka planda o yüzden de aşırı gecikti bölüm. Bu bölüm ilk kitabın finaliydi. İkinci kitapta yakında yazılacak ve yine burada yayımlanacak.
Aklımda bir kurgu var tamamen oturttuğum zaman onu da yazacağım. Buraya kadar geldiyseniz ve bu satırları da okuduysaniz çok teşekkür ederim.
Bu kitabın her yerinde olup, oy veren, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim, kısa süreli bir veda ediyoruz Asel ve Adrian'a. Onlar sizi bu kısa ayrılıkta hep akıllarında tutacak siz de lütfen unutmayın bu bebeklerimiziii 💓💓
Tekrsrdan teşekkür ederim, yakın zamanda tekrar bu satırlarda buluşmak dileğiyle...
