Köreltilmiş Kalpler

10. Bölüm Verilen Sözler

Köreltilmiş kalplerin yeni bölümüne hoşgeldiniz.

Her zamanki gibi yine beklettim sizi...

Yorumlarınızı heyecanla bekliyorummm

İyi olumalarr....

......

2019 GÜNÜMÜZ / İSTANBUL

Tarâ Ostborn ; hayatımda , aklımda , kalbimde daima yeri olan o kız. Karşımda bir ağrı kesiciye muhtaç gibi bakıyordu.

"Neden buradasın?" Kendimi tam anlamıyla yere bırakıp oturdum. "Yanlışlıkla geldim." Tarâ tavandaki gözlerini bana doğru çevirdi.

"Yanlışlıkla geldin ?" Onu kafamla onayladığımda dudaklarından küçük alaycı bir gülüş çıktı. Olduğu yerde doğrulup oturur pozisyona geldi. Yere saçılan eşyalarını toplayıp çantasının içerisine tepti. Gözlerimle hareketlerini takip ediyordum.

"O ilaçları ne sıklıkla kullanıyorsun ?" Kısık mavi gözleri bana doğru kaydı . Tek kaşını havaya kaldırıp gözlerim tam içine baktı." Ne o doktor olmaya mı karar verdin?"

Gözlerimi devirdim. Ayağa kalkıp üzerini düzeltti. Sarı saçlarını açıp tekrardan arkada sıkı bir at kuyruğu yaptı. Bende ayağa kalkıp  tam karşısında dikildim . " Hâlâ neden kızgın olduğunu anlayamıyorum , sadece seni değil ki diğerlerini de ardımızda bıraktık . Ne Doğu , ne Kartal , ne de Alya senin kadar kızgın bize. "

Hiç birşey söylemedi sadece baktı bir kaç saniyelik bakışmanın ardından arkasına bakmadan gitti. Onunla aramızdaki mesafeleri bir türlü aşamıyordum. Bize karşı , özellikle bana karşı öyle bir duvar örmüştü ki o duvardan geçemiyordum . Geçmem için yardımda etmiyordu . Kapısı olmayan bir duvardı bu duvar geçmek için ya duvarı yıkmalıydım yada üstünden geçmeliydim.

Onun arkasından hızlı adımlarla asansöre bindim . Tarâ'nın gözleri iki saniyelik bana kaydı ama umursamadan karlısına bakmaya devam etti.

" Sis, beni otoparka götürür müsün?" Yine yanlış bir kata gitmemek için bu sefer Sis'den yardım aldım.

"Asansörü otoparka yönlendirdim başka bir isteğiniz var mı Alev Hanım ?" Asansöre yayılan Sis'in sesiyle asansör hareket etmeye başladı.

"Hayır." Dedim gülümseyerek.

"İyi günler Tarâ Hanım. " Sis'in sesi tekrar asansöre yayıldığında Tarâ'ya yönelik konuşmuştu ama Tarâ , Sis'e de cevap verme tenezzülünde bulunmamış sadece kafasıyla hafifçe onu onaylamıştı.

Asansör birkaç saniyenin ardından otoparkta durduğunda Tarâ'ya döndüm gülümseyerek . "Hadi . " dediğimde Tarâ'nın kaşları çatıldı.

" Benimle gel , seni Kara Saray'ıma götürmek istiyorum." Bulut'un tabiri Tarâ'nın belliki merakını çelmişti. Birkaç saniyelik tereddütün ardından asansörden çıktı. Gülümsememi saklamak için önüme döndüm. Arbama doğru ilerlerken Tarâ'da arkamdaydı. Arabayı açıp şöför koltuğuna geçtim. Tarâ'da hemen yanımdaki koltuğa oturdu. Arabayı çalıştırıp otoparktan çıktım.

"Neden beni Kara Saray'ına götürmek istiyorsun?"Ona doğru döndüm. Gözleri camdaydı. "Çünkü sana sözüm vardı." Kaşları çatılmıştı. Önüme döndüm ve radyonun sesini yükselttim .

Küçükken ona söz vermiştim. Birsürü söz vermiştim. Ve hiçbir sözümü tutamayıp onu ardımda bırakıp kaçmıştım. Bizim için söz tutulması gereken kutsal birşeydi ama ben bunu ezip geçmiştim . Ama şimdi burdayım yanlarında. Herbir sözümü tek tek tutmak için .