အခန်း (၃၄)

1.1K 200 0
                                    

Title: After Transmigrating, the Bosses Begged Me To Plant Land
Author: Come seven months
Translator: Empty

အခန်း (၃၄)

တာဝန်ခံက သူ့နဖူးမှ ချွေးများကို သုတ်လိုက်သည်။ “မင်း အခု အမှာ တစ်သောင်းလို့ ပြောလိုက်တာလား “

သူက လောကကြီးကို မမြင်ဖူးသလိုမျိုး ခံစားနေရသည်မှာ အံ့ဩစရာမရှိပေ။ သူတို့၏ ပို့ဆောင်ရေးနေရာက မြို့တော်မှ တကယ်ပဲ ဝေးကွာပေသည်။ သူတို့က နေ့တိုင်း အမှာ ရာဂဏန်းလောက်ကိုသာ ပို့နိုင်ခဲ့လျှင် အဆင်ပြေနေပြီဖြစ်သည်။

ယနေ့ လောင်တုက ပို့ဆောင်ရေးလမ်းကြောင်း တစ်သောင်းပို့ခဲ့ပြီး ရုံးရှိ ပို့ဆောင်ရေးသမားအားလုံးနီးပါးက သူ့ကို ထုတ်ပိုးရန် ကူညီခဲ့ကြသည်။

ရလဒ်အနေဖြင့် လောင်တုက မနက်ဖြန်တွင် ပို့ရန် အမှာတစ်သောင်းရှိမည်ဟု ပြောလာခဲ့သည်။ သူက ဘယ်လိုလုပ် မအံ့ဩဘဲ နေနိုင်မည်နည်း။ “မင်း သေချာလား “

လောင်တု။ “ငါလည်း ဒီနေ့ ထပ်ခါထပ်ခါ မေးခဲ့တာ “

“ဖောက်သည်ပို့ချင်တဲ့ပစ္စည်းက ဘာလဲ “ သူက အလွန်အင်အားကြီးသည့် ရှင်းယွမ်ရှန်မှ ဖောက်သည်ကို မကြားဖူးခဲ့ချေ။

“အဲဒါ မက်မွန်သီးတွေပဲတော့ မဟုတ်ဘူးမလား “ လောင်တုက သေချာမမေးခဲ့ရချေ။

“သူမရဲ့စီးပွားရေးက အရမ်းကောင်းတာလား “ တစ်နေ့လျှင် အမှာတစ်သောင်း ရှိလိမ့်မည်ဟု တာဝန်ခံက တကယ်ပဲ မမျှော်လင့်ခဲ့ပေ။ ဒါက ဘယ်လိုအယူအဆမျိုးလဲ။

လောင်တုက သူ့ခေါင်းကို ခါလိုက်သည်။ ယင်းက ပစ္စည်းရောက်ငွေချေစနစ်ဖြစ်သည်က လွဲလို့ သူက အတိအကျ မသိချေ။

တာဝန်ခံက အချိန်အတော်ကြာ တွေးဆနေခဲ့သည်။ “ဒီတိုင်းဆိုရင် မင်း မနက်ဖြန်ကျ မနက်စောစော သွားတွေ့ရမယ်၊ ဒါက တကယ်ပဲ အမှာတစ်သောင်းဆိုရင် ငါတို့အားလုံး ကူညီပေးမယ် “

မလုံလောက်လျှင် သူက အနီးအနားရှိရုံးခွဲများမှ ဝန်ထမ်းများအားလုံးကို ခေါ်နိုင်ပေသည်။

    …

မနက် ၅နာရီတွင် ရင်းနှီးနေသည့် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာအသံက တာဝန်ကို စတင်ထုတ်ပြန်လာခဲ့သည်။

ကူးပြောင်းလာပြီးနောက် ဘော့စ်က ငါလေးကို အပင်စိုက်ဖို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့Where stories live. Discover now