Aşk Yağmur'u

(5)

Bugün okula gittiğimde herkes bana tip tip bakıyordu. Nedenini bilmiyordum. Keşke hiç bilmeseydim.

Sınıfa geldim sırama oturdum. Ela geldi yanıma kulapıma fısıldadı;

"Belinay sana iftira atmış Bora'yı sevdiğine dair"

Duyduklarımla dünya başıma yıkımıştı.
Nasıl yani nasıl yapardı bunu. Ben ona güvenerek anlatmıştım. Güvenimi çok pis kırmıştı.

Burnum yanmaya başlamıştı.
Sonra da gözlerim dolmaya başladı.
Bunlar ağlayacağımın işaretleriydi.

Sıraya başımı koyup ağlamaya başladım. Hayat üstüme üstüme geliyordu. Daha ne kadar dayanabilirdim bilmiyorum. Beni gören yanıma gelmişti zaten ne oluyor diye.
Sadece yanımda Ela kalsın hatta o bile gitsin ki rahatça ağlayabiliyim istiyordum.

Ela beni sakinleştirmeye çalışıyordu ben ise daha çok ağlıyordum.
Daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım. Ne yapmam ve nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum.
En çok korktuğum şey ise bu iftiranın Bora'ya ulaşmasıydı.
Ama bizim okul çok dedikoducu olduğu için birazdan ulaşırdı.
Ya da çoktan ulaşmıştı.

Eğer ulaştıysa bitmiştim. Yüzüne bir daha bakamazdım asla.
Utancımdan ölürdüm.
Onu sevdiğim için utanırdım.

Ela en sonunda beni ikna edip lavaboya götürdü. Ağzımı yüzümü yıkadım. Burnum akmıştı ağladığım için burnuma da bir su tuttum. Gerçekten acıncak haldeydim. Yere bakarak yürüyordum kimseyle konuşacak halim yoktu.

Belinay ağladığımı görünce özür dilemişti fakat işlemezdi. Kimseyi kaldıramazdım.

Sadece eve gidip ağlamak istiyordum.
Sadece ağlamak istiyordum.
Hayat beni çok yormuştu.

Burdan da herkese güvenmememiz gerektiğini öğrendik.:') agabe yaşadıklarını yazarken içim acıdı. Böyle bişey yaşamak istemezdim. Çok zor. Neyseeee. Öptümm