Κεφαλαιο 6

294 14 3
                                    


Τον έσπρωξα. Έβαλε τα χείλη του μέσα στο στόμα του και έκανε ένα πονηρό γελακι. Εγώ τον κοίταξα γελώντας άφησα τα σνακς πάνω στο τραπεζάκι. Ένιωσα κάποιον να με σπρώχνει στον καναπέ

Παθαίνω καρδιακό κατευθείαν, ούρλιαξα. Μέχρι που γύρισα να δω τι γίνεται. Όλο αυτό έγινε σε κλάσματα δευτερολέπτων και ένιωσα ποσά «Συνεσθυματα» μαζι, να μην σας τύχει.

Όταν καταλαβα ποιος ήταν, ο Γιώργος, του έχωσα μια σφαλιάρα, ήταν πολύ random, αλλα ήταν αντανακλαστικό, σορρυ αλλα είναι πολύ μαλακας καλα να πάθει, αυτός έβγαλε μια φωνή πόνου, μα καλα, πόση δύναμη έβαλα;! Αμάν! Φυσικά και μόλις το καταλαβα απολογήθηκα.

Αφροδίτη: Ιιιιι, εεεεε, ουμμμ, σορρυ δ... δε το θελα. Καταλαθος. Είπα και έκλεισα τα μάτια μου;

Γιώργος: Αστα αυτά. Σιγά μην σε άφηνα να φύγεις, εδώ θα κάτσεις, και οχι απλά θα κάτσεις. Θα μου κάτσεις.

Αφροδίτη: Γιώργο μαζέψου τι είναι αυτά που λες. Μαζέψου με πονάς. Σήκω ποναω

Αυτός με είχε βολέψει καλύτερα στον καναπέ εντομεταξυ και ήταν από πάνω μου λες κ έκανε πους απς.

Γιώργος: Δεν θες να μάθεις τι είναι οντως πόνος. Αλλα ευχαρίστως να σε βοηθήσω

Αφροδίτη: Γιώργο σε ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

Γιωργος: Τσου

Αφροδίτη: ΔΕΝ ειμ...

Με διέκοψε ακουμπώντας τα χείλη του πάνω μου. Εγώ δεν ανταπέδωσα. Τι κάνειιιι; Δεν ξέρω πραγματικά πόσες αποχρώσεις του κόκκινου άλλαξα. Αυτός συνέχισε να με φιλάει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ. Εν τέλη του έχωσα μια κλοτσια στην κιλια. Μην του διαλύσω και την οικογενια.

Με κοίταξε με μια απορία και απογοήτευση στα μάτια. Εγώ δε ήξερα τι να πω. Με κοιτούσε. Τον κοιτούσα. Κανείς δεν μίλαγε. Παίζει να μη εχω νιώσει και πιο άβολα στην ζωή μου. Ένιωσα την καρδιά μου να τρέμει. Τι κανω τώρα; Να πέσω από το παράθυρο; Είμαι στο ισόγειο. Να χαρακωθώ; Φοβάμαι τα αίματα. Να χώσω το κεφάλι μου μέσα στην λεκάνη; Ναι. Το πιο λογικό- Τώρα τι κανω δεν μπορώ να κουνηθώ και δεν ξέρω γιατι.

Έλα ομως που χτυπησε το κινητό μου. Παλυ καλα ευχαριστώ Παναγία μου. Σηκώθηκε τελείως από πάνω μου και κάθησε κανονικά. Έβαλε το χέρι του στα μάτια και επερνε βαθιές ανάσες. Εγώ πήρα εξίσου μια βαθιά ανάσα και χαμογέλασα για βα το παίξω κομπλέ και νορμαλ; Ήταν ο Αχιλλέας τι στο πουτσο; Έβγαλα έναν μορφασμό ξενερωσιας (;)
Και το σήκωσα, έβαλα ανοιχτή ακρόαση μιας που μπορεί να ήθελε και τους δυο και μίλησα

Oh love?Where stories live. Discover now