In de greep van een psycho

Hoofdstuk 2

De volgende dag zit ik al vroeg in de studio om een liedje op te nemen.

"Het gaat hartstikke goed, alleen je moet summer time iets hoger pakken", zegt Martin de producer.

"Summer timeee", zing ik nu iets hoger.

"Ja, dat is goed. Zing nu maar het hele refrein". Martin zet de muziek aan.

"Our summer time, our summer tiiiiiiiime. I would never forget that kissing in the sun, laughing so much fun, dancing in the moonlight, cuddle hold me so tight. Wooohooooooh that summer time with you. Wooohooooooh that summer time with you", zing ik hoger in een lekker ritme.

"Dat klonk al een stuk beter", zegt Martin," neem maar even pauze".

Ik loop het opnamehokje uit en ga op de bank zitten. Ik pak mijn mobiel en open twitter.

Ik weet dat het, het beste is om je haat tweets of reacties niet te lezen, maar toch doe ik het. Ik ben gewoon benieuwd waarom sommige mensen me zo haten en wat ze over me zeggen dan. Er is 1 iemand die elke dag wel een haat tweet of reactie schrijft. Diegene heet @H.V.V__ . Waarschijnlijk haat voor Vanessa. Ik ben opzich wel al gewend aan die haat, zoals elke beroemdheid. Maar deze persoon blijft me steeds maar verrassen. De ene keer haat ie me om me kleding, de andere keer om me haar, de andere keer om me stem en het gaat zo maar door. Soms zijn de tweets/reacties echt heel erg. Het kwetst me dan best wel.

Nu heeft ie geschreven dat ik mag oprotten met me kut zomer liedje, dat niemand er op zit te wachten en dat iedereen zich verheugd op mijn dood.

Wauw, het wordt steeds aardiger zeg. Ik leg mijn mobiel weg en ga het opnamehokje weer in. Ik steek mijn duim omhoog als teken dat ik er klaar voor ben en zing het hele liedje.

Als we klaar zijn met de opnames loop ik naar de bushalte en neem de bus naar Kaj.

Aan gekomen op de halte, stap ik de bus uit en loop ik naar Kaj's huis. Ik bel aan. Kaj doet open.

"Hey babe", zegt hij en hij zoent me.

"Hey", zeg ik.

"Leuk dat je langskomt, kom binnen", zegt hij en hij laat me binnen. Ik doe mijn jas en schoenen uit en loop achter hem de woonkamer in. We gaan op de bank zitten. Dioni, zijn huisgenoot komt aangelopen. "Ik ga boodschappen doen, nog wat nodig?", vraagt hij. "Nee", zegt Kaj. Dioni loopt weg.

"Hoe gingen de opnames?", vraagt hij.

"Ja, ging wel opzich", zeg ik tevreden.

"Mooi".

"Ga jij vanavond ook nog naar de club?", vraag ik.

"Nee, heb optreden weet je nog".

"Oja, dat wist ik wel", zeg ik

Dan word ik gebeld. Ik neem op.

"Hallo, met Vanessa".

"Ja, Charlotte hier. Kom je nog naar mijn huis of niet? We zijn ons aan het klaarmaken voor vanavond bae", hoor ik Charlotte zeggen.

"Ja, ik kom. Ben nu nog bij Kaj".

"Schiet op! Anders mis je het eten!", zegt Charlotte.

"Oké, ik kom. Tot straks dushi".

"Tot straks hotterd".

Ik hang op en kijk Kaj aan.

"Sorry, ik moet echt weg", zeg ik

"Je bent hier pas 1 minuut. Blijf wat langer, je kan hier ook eten hoor", reageert Kaj.

"Nee, ik moet echt gaan", zeg ik

"Waarom ga je eigenlijk uit als ik een optreden heb? De andere vriendinnen van de boys gaan wel mee", zegt Kaj.

"Kaj, we hebben het hier al over gehad".

"Het kan toch niet? Alsof je me niet belangrijk genoeg vind. Ik wil gewoon tijd met je door brengen vanes. Ik heb het gevoel alsof wij nu niet echt zijn snap je?".

"Ik vind je heel belangrijk, alleen ik heb ook nog een leven".

"Ik zit toch in je leven?".

"Tuurlijk, maar zo bedoel ik het niet".

Kaj loopt weg en komt terug met mijn schoenen en jas.

"Ga dan", zegt hij.

Ik doe mijn schoenen en jas aan en kijk hem aan.

"Het is goed toch?", vraag ik.

"Wat jij wil".

Snel geef ik hem een kusje op zijn wang en daarna loop ik zijn huis uit. Opweg naar de bushalte. Ik had nooit verwacht dat hij zo zou reageren. We hadden het hier al over gehad en toen vond hij het prima. Maar blijkbaar vond hij het toch niet zo leuk. Pech. Had hij het eerder moeten zeggen. Trouwens chicks before dicks.

Eindelijk aangekomen bij mijn vriendinnen gaan we snel eten, onze jurkjes en hakken aantrekken en ons natuurlijk opmaken. Als alles gedaan is en iedereen en tof uitziet, gaan we opweg naar de club.

Dit keer staat er geen rij en zijn we zo binnen. Samen met Samantha haal ik de drankjes voor ons. Met 4 baco's lopen we terug naar Charlotte en Nathalie.

Veel drankjes later geeft Nathalie me opeens een por.

"Wat", vraag ik

"Er kijkt een knappe boy naar je".

Ik kijk om. Knap is hij inderdaad. Ik kijk weer terug.

"Hot jawel", zeg ik lachend.

Ik kijk weer naar hem en dan loopt hij opeens naar me toe.

"Je komt me zo bekend voor, ken ik je ergens van?", vraagt hij.

"Ik heb geen idee, maar jij komt mij ook erg bekend voor", zeg ik terug.

Zijn hand streelt mijn wang. Eigenlijk zou ik nu juist moeten wegtrekken, maar dat wil ik helemaal niet. Dus doe ik het niet. Ik lach naar hem.

En dat was voor hem het teken. Hij buigt naar voren en zoent me. Zo fijn. Zo lekker. Zijn lippen zijn zo zacht. Bijna net zo zacht als die van... Fuck.

Snel stop ik en Charlotte trekt me naar zich toe. "Wat ben jij aan het doen?", sist ze tegen me. Ik heb zelf ook geen idee.

"Vanessa gaat naar huis", zegt ze tegen de jongen en hij loopt weg.

"Samantha, Nathalie... Wij gaan weg", zegt Charlotte. Samantha steekt haar duim op, die druk bezig is met versieren. "Ah, jammer", zegt Nathalie.

"Het is niet anders", zegt Charlotte.

Ze draait zich om en sleurt mij met zich mee de club uit.

"Heb je teveel gedronken of ben je in de war?", vraagt Charlotte zodra we de club uit zijn.

"Beide denk ik", zeg ik.

"Misschien is het beter als je dan naar je ouders huis gaat, want die zijn toch allebei op zakenreis. Dan heb je rust en kan je even ontspannen", zegt ze.

"Ja", zeg ik.

"Kom op, ik breng je wel".

Samen lopen we naar het huis van mijn ouders die aan het einde van de stad staat.

"Ga je het hem vertellen?", vraagt ze.

"Nope, ik hoop dat iedereen het gewoon vergeet. Dat is beter", zeg ik.

"Ik snap het, maar als hij er ooit achter komt...", zegt ze, maar ze kan haar zin niet afmaken.

"Ja, ik weet het. Dan ben ik de sjaak", onderbreek ik haar.

"Oké, denk er maar over na dan. Als je me nodig hebt, bel me!", zegt ze als we voor het huis staan.

"Ja, zal ik doen, bedankt", zeg ik en ik geef haar een knuffel.

"Zie je snel weer", zegt ze en ze loopt weg.

Ik loop naar het huis en pak de sleutel die altijd onder het matje van de voordeur ligt. Ik open de deur en stap naar binnen.

Volgend hoofdstuk komt de dreigbrief😱😱

💞💞💞