Daddy's boy

1

hehehehe yine ben yine bir ageplay ficii.
Yok oymuş yok buymuş ebesiymiş ıyy o öyle olurmuymuş demeyin pls ben kafama göre yazarım.

Umarım seversiniz

Hadi başlayalımm

Taehyung'tan

Sıkıntıyla nefes vererek yerimde döndüm, sikeyim ben bu sekreterliği ya! Hoş patronum Jeon iyi birisiydi, bazen gerçekten o kadar korumacı oluyordu ki...
Çalıştığım şirket büyüktü, bay Jeon düzenli ve tertipli birisi olduğu için şanslıydık belki de. Şimdiyse fotokopileri götürecektim, ayağa kalktığım gibi daha önce hiç tanımadığım birisiyle çarpıştım.

"Dikkat etsene aptal!"

"N-Ne aptal mı?"

"Evet aptal! Elinde kağıtları bile tutamıyorsun hangi salak seni işe aldı?!"

Gözlerim doluyordu, böyle zamanlarda bebek gibi olup birisinin bana sıkıca sarılmasını istiyordum. Hiçbir zaman babacık bulacak cesaretim olmamıştı, hep kendi kendime yürütmüştüm bu oyunu ama zordu. Ağlamamak için çabalarken belimde hissettiğim elle irkildim.

"Ne oluyor burada?"

"B-Ben yanlışlıkla çarp-"

"Ah sizinle görüşmek için gelmiştim, ortaklık hakkında. Bu sakar salak bana çarpı-"

"Gerek yok yok ol"

"Ne?"

"İlk önce çalışanlarıma karşı sik ağzını topla ve birdaha da şirketimin önünden bile geçme sikik. Sen çarpmışken neden o özür dilesin? Taehyung odaya git"

Korunmaya ihtiyacım vardı ve yine bay Jeon yanımdaydı, her zaman yanımda oluyordu bir şekilde. Bazen kendimi keşke derken buluyordum, keşke onun gibi bir babacığım olsaydı. Odaya girdiğimde tutamadığım yaşlarımı saldım, lanet hassaslık şuanda tek kaçış yolum bebek olmaktı. Bunu bilen tek kişi Yoongi hyungtu, o da Jimin'le ageplay içinde olduğu içindi. Her ne kadar çevremde düzgün insanlar var sana babacık bulabiliriz dese de istemiyordum çünkü korkuyordum ama böyle daha zordu. Hıçkırıklarım artarken keşke bombo yanımda olsaydı dedim sessizce, bombo siyah bir ayıcıktı. Çok severdim ona sarılıp uyumayı.

"Ştt ağlama tamam"

"B-Ben özür dilerim"

"Dileme, özür dileme senin suçun değildi?"

"A-ağladığım için"

"Ağlamak normaldir Taehyung, yine de ağlama bak gözlerin kızarmış bile"

Silerek yanağımı okşadığında yanaklarım yanmaya başladı, çok çok hızlı atıyordu kalbim... Sert birisi olsa da yanımızda duruyordu zor anlarda.

"Evine git tamam mı? İzinlisin"

"G-gerek-"

"Gerek var Taehyung sözümü dinle"

Gerçektende mükemmel bir babacık olurdu... 30 yaşında olmasına rağmen taş gibiydi mesela, kendinden emin hali her zaman aynıydı.

"Tamam ba- bay Jeon!"

Siktir kafam mı iyi babacığım mı diyecektim? Odadan hızla çıkıp aşağıya inerek taksiye bindim, telefonum çalarken açtım usulca.

"Taee nerdesin?"

"Chimmy kalbim durdu! Yanlışlıkla babacığım diyecektim patronuma!"

"Neee ohaa!"

"Oha demek yok Jimin!"