Not: ilk kitabım olduğu için ilk bölümleri cringedir bunu göze alarak okuyunuz sona doğru kendimi geliştirdiğimi düşünüyorum ama hala eksiklerim olabilir.
-argo ve küfür vardır
Bir safkan vampir,bir iblis ve altı kuyruklu bir tilki...
Ne kadar acı...
;( Normalde bu bölüm temas yazıcaktım ama beklediginiz temaslı bölüm bu değil.
Burda bana sövebilirsiniz 👉
Üç gün hastayım diye rapor aldım. Ondada zorla köye götürüldüm internet yok müminkardeşlerim atıp kaçıyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️
Luke hızlıca Jack'in elinden kurtulup yerde yatan Şahmerana doğru koştu.
Eğilip kafasını tuttuğunda eline bulaşan kana bakarak bir kez daha gurur duydum.
Gözlerinden yaşlar akıyor. Bir yandan da Şahmeranın kafasını tutuyordu. Herkes bedelini ödüyordu buna bu kadar ağladığına değmez be Luke.
Kafasını yavaşça kaldırıp bana bakmamaya özen göstererek
"YARDIM ETSENİZE LAN- MAGNUS ARKADAŞINI BU HALE GETİREN BİRİNİN KARŞISINDA SESSİZ Mİ KALICAKSIN?!"
Güldüm..
Kafamı luke'dan çekip ileride kalan magnusa çevirdim. Gözlerindeki nefret ve küçümseyici bakış ne diyeceğini zaten ele veriyordu. Benim ona bakmamla gözleri bana döndü ve gözlerindeki yıldızların ve gezegenlerin iç içe geçtiğini gördüm. Bu kadar uzaklıktan aslında göremezdim ama artık yüzüğüm olmadığı için görüyordum.
Ne yazık ama, arkadaşmış en çok ondan nefret eden birinden yardım dileniyorsun şuan gözüm yaşardı.
"Üzgünüm Luke herkes ettiğini bulur"
Ne yalan söyleyeyim içimin yağları eridi. Helal lan magnus, bana bakıp genişçe gülümsedi, bende ona karşılık verdim.
Luke'nın bakışları sırasıyla herkeste gezindi. İlk başta üç dangalağa baktı, yukiya bırak yardım etmeyi bakışkarıyla öldürmüştü. Bizim piçe bak,neyse sıra onlardan yüz bulamayınca bakışları masanın etrafında oturan diğer gruba döndü.
Bakır saçlı olan hah adı edric'ti galiba. Hatta güldüğüne şahit oldum. Diğer arkadaşları ise sadece izlemekle yetinmişti. Hepsinden bir kez daha tekme yemişti.
Sırıttım, etrafındaki herkes sahteydi. Sahte olmasını bile onlar kılmıştı. Yaptıklarıyla, herkesi uzaklaştırılmışlardı.
"ÖLMEYİ HAK EDİYORSUN!!"
Bakışlarım yerde kanlar içinde yatan Şahmeran ve onu tutan lukedaydı. Sırıttım, gözleri ağlamaktan şişmişti.
Hiç pişman değilim. Olmamda, bu kâinatta yapılan hataların karşılığını başkaları ödüyorsa sende payından düşeni aldın Luke.
Ama bu kadar zırlaman ne kadar saçma daha öldürmedim bile.
Acı dolu çığlıklar, karşılığını buldu. Madem bu dünya bu kâinat adaletsiz,madem tanrı bu adaleti sağlayamıyor, beceremiyor. Kendi kurduğum adaleti kimse yargılayamaz.
