Guguk Kuşu

6

Baba neydi?

Baba güçtü, baba kudretti, baba korurdu kollardı, severdi, kızardı ama asla küsmezdi, bırakıp gitmez, vazgeçmezdi. Benim babam yoktu ama Alper vardı.
Bir zamanlar.

Bilmeden babamın yerine koymuştum onu, belkide bu yüzden bu kadar bağlanmış ve benden  sıkıldığına inanmak istememiştim. Çünkü baba terketmez ve bıkmazdı. Ama hem babam hem Alper tarafından terkedilmiştim, güvendiğim iki dağa da kar yağmıştı, işte tek gerçek buydu.

Kimbilir belkide artık bir yılan misali üstümde ki o son kirli deriyi atmamın ve
'kendi babalığıma' soyunmamın vakti gelmişti.

¬

Evdeydim ve çoktan sabahın ışıklarına gözlerimi açmıştım. Yataktan çıkıp direk duşa ilerledim, banyoya girdiğimde yüzüm gözüm berbat haldeydi, üstümde uzun  beyaz bir tişört altımda kırmızı baksır saçlarım darmadağın.

Diş fırçasını çıkarıp macunu sürdüm duşa ilerleyip suyu ılığa ayarlayıp tekrar lavaboya dönüp su ısınana kadar dişlerimi fırçaladım. Gözlerimin aynadaki yansımasına bakıp macun bulaşmış ağzımla tekrar ettim.
'Bu sondu Arda, son kez bu gün düşünüp artık bu konuyu sen de kapatacaksın '

Kendi kendime gözlerime bakarak verdiğim telkini başımla onaylayıp macunu tükürdüm ve ağzımı çalkalayıp duşa ilerledim.

Evet bu gün son kez düşünecektim.
Bu duştan çıktığım anda artık Arda eski Arda olmayacaktı. Çünkü bana göre hayatta her şey bize bir şeyler öğretmek için başımıza gelirdi. Bu yüzden Alper ile yaşadığım şeylerden asla pişman olmayacak aksine bana ne öğrettiğini düşünecektim, bana kattığı şeyleri bulup onlarla yoluma devam ederken yeni bir Arda olacaktım.

Yaşadığım her hangi bir şeyden hayatım boyunca hiç pişman olmamıştım , pişmanlık bana göre bir duygu değildi. Bundan da pişman olmayacaktım ama dün gece olanlardan sonra artık benim de kendi yoluma bakmam gerektiğini anlamıştım. Onu sevmeyi bırakmam kolay olmayacaktı buna emindim ama en azından hayatıma onsuz devam etmem gerektiğini de çok iyi anlamıştım.
Çok iyi anlatmıştı.

Dün gece ne olmuştu?

Asya ve kızlar ile iyi gelen notların kutlamasını güzel bir mekanda yapmıştık. Her şey ben içmeye başlayana kadar çok normaldi aslında ve ne olduysa alkol sınırımı geçmeye başladıktan sonra olmuştu.

İlk defa Alper'siz içmiştim, ilk defa o olmadan  alkollü bir mekanda eğlenmeye gitmiştim ve sonuç onsuz devam etmeye karar verdiğim hayatımda yine gecenin onunla kapanmış olmasıydı.

Şimdi ise  yarım saatlik sessiz bekleyişte  bir kez daha kusup midemde ne var ne yok boşalttıktan sonra daha rahatlamıştım, şimdi kafam biraz daha açıktı. Başımda bekleyen yabancı kişi birinin beni gelip alacağını söylediğinden yarım saat sonra ise Alper gelmişti. Ben yazışmalarımızın hayal olmadığını anca idrak ederken Alper diğer  yabancı kişiyi çoktan göndermiş ve başıma dikilmişti.

'Neden kendine bunu yapıyorsun Arda ?'

'Ben bir şey yapmıyorum sen yapıyorsun'

Karşımda aşağı çömelip yüzünü yüzüme belli bir mesafede tutarak hizaladı.

'' Seni evine bırakayım  hadi ''

'Hayır'

'Burda böyle kalamazsın Arda '

'Kalırım'

Buraya gelmesi kafamı karıştırmıştı ve kendi evime değil onun koynuna gitmek istemem böyle bir anda hissettiğim umutla gayet normaldi.