LÂL: SUSKUN YÜREKLER

Bölüm 4: Yaralar

En tuhafı da neydi biliyor musunuz? Olmaz dediğin her şeyin oluşunu izlerken bulmak kendini en tuhafı...

İnsan en çok acıları ile dalga geçer.

Beria Yazel

Geçmişten Devam

Hayat gerçekten de çok tuhafsın . Yanlız hisettirdiğin en dipte yanlız olmadığını bir mucize gibi hatırlatırsın insana . Onca kalabalıklar içinde kayıp olduğunu düşündüğün öbür yarısını hiç beklemediği bir anda , hiç ummadığı bir zamanda çıkarırmışsın insanın karşısına .

Aslında ne kadar savunmasız ne kadar da korumasızmışız hayatın karşısında. O hiç beklemediğimiz bir anda ruhumuzun en çıplak olduğu zaman da hiç umulmadık sürprizler ile  gelirken bize biz sadece bundan sonra başıma gelecek her şeye hazırız deyip kendimizi kandıyormuşuz .

Peki nereye kadar giderdi kendimizi bu yalandan avutmalarımız? Bir gün , bir hafta , bir ay , bir yıl .... Biz ne kadar kaçarsak kaçalım yaşam bir yerde ensemizden tutup yakalıyor bizi . Kimimize güzel sürprizler ile kimimize imtihan ile . Ama her kötünün içinde bir iyi her iyinin içinde bir kötü barındırdığını unutmamak gerekiyordu.

Bu dünyada her şeyin bir zıttı olduğu gibi bir benzeri bir eşi de vardı. Tıpkı benim karşıma çıkan eşim gibi ...

Ben bu adamda bilmediğim bir tuhaflık seziyordum ve bu tuhaflık dünyanın hatta evrenin en güzel sihriydi benim için.

Neden ve nereye çekildiğimi bilmeden çekildiğim bu adam benim için çok değerliydi bunu çok sonradan fark edecektim.

Benim daha önce varlığından bile haberdar olmadığım bir boşluk varmış içimde ve ben bunu bu adamla tanıştıktan sonra öğrendim... İyi ki de geldi iyi ki de öğrendiğim.

Uzun bir konuşmanın ardından konumuz ailelere geldi . Birçok çocuk gibi ikimiz de bu konuda yaralıydık. Ama onun yaraları benimkinden çok daha ağır ve çok daha fazlaydı. Galiba hayatta onu bu kadar olgunlaştıran şeylerden biri de buydu.

Boran Alaz çocuk adam ruhu ne kadar büyüse  de içinde hep bir çocuk yaşamış. Ve o bunu çok iyi gizlemiş. Sahiden kimse fark etmemiş miydi bu güne kadar bunu ?

Hemharbihembarbi: Bilmem benim ellerim hep soğuktur.

Boş konuşma: Seni de mi ailen sevmedi Dkdkdk

Sorduğu soru sondaki randomdan ötürü bir çok kişiye aslında bir dalga konusu gibi gelebilirdi ama hepimizin göz ardı ettiği bir  gerçek vardı.

İnsan en çok acıları ile dalga geçer. Bunu en iyi bilenlerden biriyim. Bu yüzdendir nerede kendi başından geçen bir olayı anlatırken gülen birini görsem anında anlarım aslında içinin cayır cayır yandığını. Yüreğinin yangın yeri olduğunu...

Ve bu yüzdendir gülerken bile ıslak bakan gözlerim ...

Sorduğu soru aslında canını yakan bir şeydi. Ama neden canı yandığı halde bunu sordu bilmiyordum. Belki de onu anlayacağımı düşünmüştü eğer öyleyse yanılmamıştı.

Onu daha fazla bekletmeden ve cevap yazdım.

Hemharbihembarbi: Ailem? Jdjjddjcjc
Hemharbihembarbi: Komik bir tabir oldu

O kadar kızgınım ki ailme, o kadar öfkeliyim ki ... Hiç hak etmediğim cezaları bana kestikleri için ama yine en çok onları seviyorum. Ve bu yazdıklarımı yazarken bile kızıyorum kendime. Çünkü onlar benim ailem