Artık hiçbirşey yapmıyordum evet babam suçluydu ama onu çok seviyordum her zaman yanımdaydı.Muhtemelen o beni sevmiyordur kim sevdiğini öldürmek ister ki...
Annem:
-Kendini bu kadar suçlama artık bu senin suçun değil!
Ben:
-Ben babamı özlüyorum
O sırada üvey babam geldi o beni çok sevmişti öz babamdan daha iyi davranıyordu hatta ama öz babamın yeri başka.
Üvey babam:
-Beni çok kırdın elimden geldiğince sana iyi davranmaya çalışıyorum ama demek ki yetemiyorum özür dilerim dedi ve ağlayarak bizden uzaklaştı.Ben umursamadım ve odama geçtim müzik dinleyerek babamla hayal kuruyordum.Tam o anda kapı çaldı açtım babam karşımdaydı bana baktı ve sarıldı öptü ben o kadar mutlu olmuştum kii annem
"Hadi kalk yemek hazır" diyene kadar.Rüya görmüşüm gerçekten bağıra bağıra ağlamaya başladım annem o kadar üzüldü ki ben ağlayınca zaten annem üzülmesin diye hiç yanında ağlamamışımdır.Annem hiçbirşey demeden sofraya oturdu ben babamdan yani üvey babamdan özür diledim ve o an gerçekten kapı çaldı.Kapıyı açtım babam orda bize bakıyordu,kendimi çimdikledim tokat attım yok rüya değildi
Babam:
-Kurt adam güçlerimi aldılar dedi
Ve bana sarıldı o sırada adam babamı gördü ortam çok komikti üvey babam titriyordu.O sırada babam onu gördü ve "bu kim?" Diye sordu annem falcı dedi gülmemek için kendimi zor tuttum.Babam "Demek öyle sen kahve yap bizde içelim sonra falımıza bak" dedi kızgındı sanırım onun falcı olmadığını anladı annem durumu açıkladı babam kızmadı ve adamı gönderdi o akşam yemek yedik ama farklıydı televizyon yerine sohbet ediyorduk yemekten sonra odalarımıza çekilmek yerine beraber vakit geçirdik babam pizza sipariş etti.Birkaç dakika sonra kapı çaldı babam kapıyı açtı ve olan oldu oradaki kişi benim babamdı evdekine ve kapıdakine baktım neyseki babamla sohbet ederken yine uykuya dalmıştım babam pizzayı verdi.Ben uyumaya gittim pencereyi kapatıcakken babamın bana göz bebekleri büsbüyük bana bakarken gördüm ve bu rüya değildi...
