The first time I saw you

Hoofdstuk 3

1 jaar en een paar maanden later 

Vince:

Ik heb het gehaald. De politieschool zit erop. Gisteren was het de laatste dag en daarna mogen we stage lopen. Ik, Emma, Sami en Nour gaan naar Antwerpen en de rest gaat naar Hasselt. Emma is goede vriendinnen geworden met Louise en ik ook een beetje. Maar het is wel jammer dat zij niet mee naar Antwerpen gaat. Tussen Emma en mij is het steeds beter geworden. 

Onze nieuwe stage meester is Floor Lommelen. Zij is al even bij de politie. De eerste dagen vlogen voorbij. Vandaag mogen Emma en ik alleen op patrouille. Ik zit aan het stuur en Emma zit naast mij. "En vindt jij het al een beetje leuk?" vroeg Emma. "Ja tuurlijk, het is sowieso leuk als ik met jou op patrouille mag." zei ik met een knipoog. Emma glimlachte. Ik had aan Emma gevraagd of ze na het werk met mij iets wou gaan drinken. Ze zei ja. De dag was snel gedaan en Emma en ik zaten in een café. De barman was aan het flirten met Emma dus ik trok ik Emma mee naar buiten. We gingen zitten op een bankje in het park. "Wat was er? Waarom moesten wij zo snel weg uit dat café?" vroeg Emma. "Je weet toch dat de barman met jou aan het flirten was he. Ik kan daar niet tegen." zei ik. "Is er iemand jaloers?" vroeg Emma met een glimlach. "Wat! Nee, natuurlijk niet. Waarom zou ik jaloers zijn?" zei ik. "Omdat je op me verliefd bent." zei Emma zachtjes. Ik voelde hoe ik rood werd. "Sorry, ik had het niet moeten zeggen." zei ze. "Het is oke, het is ook mijn eigen schuld dat je dat weet." zei ik. We bleven even op het bankje praten. Het begon te regenen maar we wilden nog verder praten dus gingen we naar mijn huis. Emma ging in de zetel zitten en ik gaf haar een glas water. Ik ging naast haar zetel en we keken een film samen. Toen de film gedaan was besefte we pas hoe laat het al was. Het was 00:39. Ik vroeg aan Emma of ze hier wou blijven slapen ze stemde in. "Ik heb wel geen slaapzak dus ik zal op de zetel slapen." zei ik. "Maar dat hoeft toch niet ik vind het wel oké als we een bed gaan delen. Het is toch maar voor 1 nacht." zei Emma. Ik knikte. "Is het oké, als ik even muziek opzet, voor de sfeer?" vroeg ik. Emma knikte. Toen we klaar waren met onze pyjama aan te doen kwam er een leuk nummer op. Ik vroeg Emma of ik met haar mocht dansen. Ze pakte mijn hand en we begonnen te dansen. Ik had 1 hand op haar heup en de andere op haar hand. Zij hand 1 hand op mijn hand en de andere op mijn rug. Ik draaide haar in een cirkel onder mijn arm door. Ze kwam tegen mijn borstkas en onze gezichten waren heel dichtbij. Opeens kuste ik haar. Het was een lange kus tot dat zij terug trok, ze keek mij aan en ging op het bed zitten. Ik ging zo snel mogelijk naar beneden. Ik dacht de hele tijd 'Wat heb ik gedaan?'. Na een tijdje ging ik terug naar boven, naar Emma. "Sorry van juist. Ik wist niet wat mij bezielde. Ik kon het niet tegen houden." zei ik beschaamd. Emma keek mij aan en zei "het is oké, ik snap het. Het is nu gebeurd en je kan er niks meer aan veranderen. Kom we gaan slapen, we moeten morgen vroeg op." Ik knikte en ging aan de linkerkant van het bed liggen. Ik vond het moeilijk om in slaap te vallen dus ik deed mijn lampje aan. Ik wou opstaan maar Emma trok me terug. Ik ging gestrekt zitten op mijn bed. Ze keek mij aan en ik haar. Ze kuste mij en kuste terug. Deze keer was het een intieme kus. Ze kwam op mijn schoot zitten en begon mijn T-shirt omhoog te doen.

Ik werd wakker en ik besefte wat er die avond was gebeurd. Emma lag niet meer naast mij. Ik deed mijn kleren aan en ging naar beneden. Ik vond een briefje op de tafel:

Goedemorgen Vince

Ik ben rond half 8 uur naar huis gegaan want ik ben bang dat mijn papa doorhad dat ik niet thuis was. Ik vond het een leuke nacht. Zie ik je op het werk? 

Liefs Emma xxx

Ik lachte toen ik las. Daarna had ik de tijd in het oog gekregen. Ik deed alles heel snel en kwam net niet te laat op het werk. Ik zag Emma aan haar bureau zitten en glimlachte. "Aaah, Vince daar ben jij. Kom we moesten al lang weg zijn." zei Floor. Ik was aan het rijden en Floor zat naast mij. "Je bent zo blij Vince. Is er iets gebeurd?" zei Floor. Ik begon te blozen maar knikte nee. "Alle kom zeggen, mij ontloop je niet hoor." zei Floor. Ik zette de auto aan de kant. "Ik zal het zeggen, maar je moet beloven dat je het tegen niemand anders zegt." zei ik. Floor knikte. "Je moet weten dat ik al even verliefd ben op een meisje." zei ik. "En wie is de gelukkige?" vroeg Floor. "Emma" zei ik. "Wacht, Emma en wat is er dan gebeurd?" vroeg Floor. "Umh, we hebben gekust en..." zei ik. "En wat? Wacht je hebt toch niet met Emma je-weet-wel-wat gedaan he of wel?" zei Floor. Ik knikte met een glimlach. Floor stond op het punt om bijna te gillen. Ik legde mijn hand op haar mond. "En zijn jullie nu officieel een koppel?" vroeg Floor. "Ik weet het niet." zei ik zachtjes. 

2 weken later

Emma: 

 Ik werd wakker en voelde me direct misselijk. Ik moest overgeven dus nam ik een dag verlof. Toen ik terug in bed ging liggen begon ik na te denken. "Shit, ik heb mijn regels deze maand niet gehad." dacht ik in mijn hoofd. Ik ging naar de apotheek en kocht 3 zwangerschapstesten. Toen ik thuis kwam rende ik naar de badkamer en begon met de testen. Ik had ze alle 3 al gebruikt en op de kast gelegd. Na 5 minuten ging ik kijken en ik kon mijn ogen niet geloven. "Ik ben zwanger van Vince. Wat moet ik doen? Moet ik het hem vertellen? Ga ik het kind opvoeden?" 

Vince: 

Ik bleef nadenken over mij en Emma. Het is onder tussen al zeker 2 weken geleden. Zijn we nu een koppel of blijven we vrienden? Ik moest met Emma praten. Toen de dag gedaan was vroeg ik aan Emma of ze bij mijn thuis wou afspreken. In de avond kwam ze naar mijn huis. We gingen aan tafel zitten. "Ik denk dat het beter is als we vrienden blijven." zei ze. Ik knikte zachtjes. Na een tijdje ging ze terug naar huis. Ik vindt dat we de juiste beslissing hebben genomen, maar wel een beslissing waar ik spijt van ga hebben.

Emma: 

Ik ga abortus plegen. Ik kan het kind niet in mijn eentje opvoeden. Ik ben er nog niet klaar voor. Ik had een afspraak met de doctor gemaakt om alles te bespreken. Uiteindelijk was het zover. Toen het gelukt was, leek het alsof er een last van mijn schouders was gevallen. Ik heb nog altijd spijt dat ik nu alleen vrienden ben met Vince. Maar dat was de beste beslissing. 

Wordt vervolgt ...

1247 woorden