Υδραυλικος ποββ
«Από το πρωι εχω παει σε 5 σπίτια να τους φτιαχνω τις βρυσες. Ολες γιαγιαδες, τουλαχιστον μου εδιναν κουλουρακια.
Η ωρα ειναι 3 κ εχω το τελευταιο ραντεβου για σημερα. Τους εχουν χαλασει οι σωληνες. Χτυπαω το κουδουνι και μια γυναικαρα με μπλε ματια και ξανθα μαλλια μου ανοιγει τη πορτα. Καλα τι κανει η Ρωσσιδα στην Ελλαδα;
Καπου στα 35 θα ειναι, ψηλη και φοραει και τακουνια. Καλα μεσα στο σπιτι; Φοραει ενα φορεμα με λουλουδια και εχει ενα εντονο μεικ απ. "Κ-καλησπερα" λεω και μαζευω τα σαλια μου που μου τρεχουν απο την ομορφια της.
"Καλησπερα" λεει μπερδεμενα. Α ναι! "Ειμαι ο υδραυλικος" λεω απλα και σαν να θυμηθηκε κανει στην ακρη να περασω
"Α ναι περαστε" λεει και μπαινω μεσα. "Να σας δειξω τη κουζινα." Παμε στη κουζινα -η οποια ηταν μεγαλη και μοδιστικη. "Δε λειτουργει η βρυση, δε ξερω γιατί δε καταλαβαίνω απο αυτα." Λεει και ανοιγω τη βρυση που οντως δε λειτουργουσε και απλα εψαχνα τους σωληνες αφου ειπε οτι δε ξερει που ειναι το οτιδηποτε.
Εχει περασει μιση ώρα και η γυναικα, που το ονομα της ειναι Λιτσα απο το Ευαγγελία(Λιτσα), χαζευει στο κινητό, το ενα ποδι πανω απο το αλλο στραβωμένο. με αποτελεσμα το φορεμα της να εχει σηκωθεί λιγο, αποκαλυπτοντας τις μεγαλες ποδαρες της. «Αχχ» βαριανασανει ή αναστεναζει δυνατά. Δε ξερω τι ηταν αυτό να πω την αληθεια. Και ουτε το λογο. «Ξεχασα να σε ρωτησω, μηπως θελεις καφε ή κουλουρακια;» Ρωταει και το απορριπτω ευγενικά. Πολυ εφαγα για σημερα ειπαμε..
Βγαινει απο τη κουζινα και μετα απο λιγο ξαναγυρναει.
Μη τα πολυλογώ ρε αδερφε, λεω στο φιλο μου τον Πάρη ο οποιος καθεται και ακουει τοση ωρα πως πηγε η μερα μου ενω πίνουμε καφε στα φρανκλιν.. με τη συζητηση, τελικά επέσε στα τεσσερα πανω στο τραπέζι της κουζίνας.» Εκεινος γουρλώνει τα μάτια του. «Τα καλυτερα αφησες εξω» λεει και αφηνω ενα γελακι και σκεφτομαι τα γεγονοτα που εγιναν το μεσημέρι.
Οταν ξαναγυρισε, ειχε βγάλει το φορεμα και ειχε βαλει μια κοντή φουστα, ενα ασπρο τοπάκι και μετα ανακάλυψα οτι ήταν χωρις βρακί απο κάτω. Και πολύ καυλωμενη να προσθέσω. Εκάτσε στη καρεκλα της κουζινας με το ενα ποδι στο αλλο οσο εγω εκανα τη δουλεια μου. Καταλαβα γρηγορα τι έφταιγε αλλα με τοσες τσοντες που εχω δει με υδραυλικούς ειπα να μη φύγω γρηγορα, μηπως και γινει η τσοντα πραγματικότητα. Αλλα ποτε δε γίνονται.
