ASYA MEYRA (gerçek Ailem) DÜZENLENDİ

20.BÖLÜM (DÜZENLENDİ )

Şuan ameliyathanenin önündeyiz ve aysa'nın ameliyatının bitmesini bekliyoruz şuan berbat bir durumda olduğumu biliyorum ilk kez o kadar çaresiz hissetmiştim omzumda bir el hissetmemle oraya döndüm Karan elinde ki suyu bana uzatıyordu
Elindeki suyu aldım ama içmedim
"Toparlanman lazım aysa iyi olucak merak etme "
Ona bakarak buruk bir tebessüm ettim
Oda gelip yanıma oturdu anneme sakinleştirici vermişlerdi diğerlerini de ben burdan zorla göndermiştim en sonunda üstümdeki elbiseden rahatsız olup  odamdaki kıyafetlerimi giymeye karar verdim ve ayağa kalktım karan bana soran gözlerle bakıyordu
" odamda kıyafetlerim vardı onları giyicem " diye kısa bir açıklamada bulundum Neysek giderken karşıma birileri çıkmamıştı çünkü şu an tüm makyajımın aktıgına ve saçımın birbirine girdiğine eminim odama gidince hemen dolabımdan yedekte olan siyah pantolon ve Siyah salaş gömleğimi giydim ve odadan çıktım lavaboya gidip akmış makyajımı temizledim ve saçımı düzelttim ve geri ameliyathaneye döndüm Karan telefonla konuşurken bende az önce kalktığım yere oturdum o sinirli sinirli telefonla konuşuyordu ama burdan biraz uzak olduğu için fısıltı gibi geliyordu en sonunda tekefonu kapatıp yanıma geldi
"Kimin yaptığını hala bulamamışlar kamera kayıtları da yok ama muhtemelen sadece göz korkutmak amaçlı yapılan bir şeydi aysa'ya gelmeside bir kazaydı ama merak etme hala araştırıyoruz annen de hala sakinleştiricinin etkisiyle uyuyormuş alt kattaki odalardan birinde yanında kunt kalıyor gitmek istermisin "
Başımı iki yana salladım şu an ayağa kalkacak gücüm yoktu oda kafasını sallayıp yanıma oturdu yaklaşık yarım saat boyunca hiç bir şey konuşmadık
En sonunda ameliyathanenin kapısı açılınca anında ayaklandım aynı şekilde benle birlikte Karan da ayaklandı 
" aysa  hanım şuan iyi hayatı tehlikesi yok ama biz kontrol amaçlı 1 gün yoğun bakımda tutucaz yeniden geçmiş olsun "
Ben o an mutluluktan yanımdaki karan'a sarıldım daha sonra ne yaptığımı farkedi ayrıldım ve hızlı hızlı konuşmaya başladım
"Ay pardon ben o anın şeyiyle  bir anda şey yaptım şey oldu "

Mükemmel açıklama ben  böyle bir açıklama görmedim mük yani

Yaa sus iç ses rezil oldummmm

Karan bu halime gülerek cevap verdi
"Sorun yok aysa hadi gel kantine inelim kaç saattir doğru düzgün bir şey yemedin  " Başımı salladım çünkü gerçekten açtım aysa'nın iyi olduğunu öğrenince baya rahatlamıştım beraber kantine indik karam  ikimize de tost ve çay alıp geldi yedikten sonra tam yoğun bakıma aysa'yı görmeye gidecektim ki bağırış sesleri buna engel oldu  hemen oraya gittiğimde gördüğüm görüntü ile olduğum yerde kaldım
Karan karşısındaki adamın bir elini boğazına atmış diğer eilylede yumrukluyordu ikiside yerdeydiler  ben hemen karanın yanına gidip arkasından kolunu tutup çekmeye çalıştım ancak da çalışmakla kaldım çünkü yerinden kıpırdamıyor du Ben ne kadar bağırsam da s dinlemedi en sonunda adamın yüzü kanlar içinde kaldığında sinirle bıraktı ve dışarı yöneldi bende onun peşinden gittim
"Karan Karan bir dursana kime diyorum " kendisinin bir adımı benim yaklaşık 2 buçuk adımım olduğu için yetişemiyordum en sonunda kolundan tutup durdurdum
Hayır sen kolundan tuttun o durdu

"Noluyor bana bir açıklarmısın " diye bağırdım