"Kötü hissettiğin zaman neden benim ile konuşmuyorsun? Ben senin terapistin bile olurum."
"Uhm... Bilmem..." "Kucağıma yatmak ister misin? Biraz konuşuruz. Telefondan da bi müzik açiyim kısık seste güzel olur. Oh baksana! Yağmur başladı ne güzel! Yat bakalım kucağıma."
Muichiro bağdaş kurdu ve gel anlamında bacağına pat pat diye vurdu hafifçe.
Yavaşça yattın hala ağlıyordun. "Shhh. Ağlama artık. Ne oldu anlat bakalım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaşça, nazik bir şekilde başını okşuyordu. "Rüyamda annemi gördüm..."
"Oh. Seni anlıyorum benimde ailem ∅ldu. Ben dayanamayıp çok iⁿtihar etmeye kalkıştım. Taki, seni görene kadar."
Kızardın ve Muichiro'ya baktın. "H-ha? Yani..." "Evet öyle. Sen başkalarına baktığıma bakma. Abimi kıskanıyorum biraz."
"Ağlamana gerek yok. Sen güçlü bir kızsın. İstersen herşeyin üzerinden gelebilirsin. Sana güvenim sonsuz. Ama şimdi, ağlamayı kes. Benide ağlatıcaksın."
O anda uyuya kaldın. "Oh, tatlım. Kimse senden daha önemli değil..."
Aradan uzun bir süre geçti. Muichiro keyifli keyifli evde otururken dışarıdan ses gelmeye başladı. 2 kavga eden kişi.
Bu Haru'nun sesi değil miydi?
Dışarı baktın kapıdan.
"İsmini yada aklın değiştireceksin! Ve bu s¡ktiğim yeri arkanda bırakıcaksın! Ama ben hala biliyor olacağım! Bilicem..!"
Göz yaşlarına boğulmuştun. Muichiro'yu görünce direk üstüne koşup sarıldın.
"Muichiro-San. Şuan zamanı değil ama... Ben seni seviyorum!"
"Bunu zaten biliyorum. Ama şunu bilmiyorsun. Bende seni seviyorum benim minik leylağım. Yapayanlız kaldığın zaman, sana ulaşacağım. Kendini kötü hissettiğin zaman, orada olacağım."
"Muichiro-San..?" "Boşver beni hadi yatağa. Gerçi beraber gidicez. Değil mi tatlım?" "Oh evet."
Muichiro'nun masasında bi kağıt vardı. "Bekle beni gelicem sana onu okuyacağım!"
5-6 dakika sonra geldi. "Muichiro. Ahh. Çok baş çıkartıcısın." "Sağol. Şarkıyı okiyim mi?" "Melodisi yok mu söyle direk şarkı gibi?"
