Guilty Love | Jikook

0.9

O kıymetli dudaklarıyla.

Jimin iri gözlerle Jeongguk'a baktı, ne olduğunu yeni anlamaya başladı. ne kadar da sevmediğini göstermeye çalışsada çok seviyordu, fazlasıyla.

Jeongguk Jimin'in dudaklarından ayrılıp sırıttı.

"Ne sırıtıyorsun?" diye sordu Jimin.

"Hiiç." diyip Jimin'in üstünden kalktı.

1 ay sonra

Jimin hazırlanıp evden çıkmıştı, artık vazegeçmesi gereken bir şey vardı.

Çünkü kendisi ölümün ayaklarına gidiyordu.

Ailesi katledilerek öldürülmüş, abisi komada yatıyor, Jimin ise ne yapacağını şaşırmıştı.

İntihar edeceği için sevdiği adamdan vazgeçmesi gerekiyordu.

Çünkü biliyor ki, o da ona aşık.

Hızlı adımlarla polis merkezine gelip içeri girdi. Artık sona gelmişlerdi, mutlu olamayacakları bir son.

1.5 ay içinde bir bar köşesinde dudaklarına kapanıp, ona âşık olduğu adamı bugün saat 23.00'de hapise tıktıracaktı.

Jimin'in yeni yaşına girmesine son 1 saat vardı, ve o 00.00'de ölümsüzlüğe kavuşacaktı.

Polis memurları şaşkınca Jimin'e bakıyordu, dolu gözleri ile bir memurun yanına yaklaştı ve titreyen sesi ile konuştu.

"Bir ihbarda bulunmak istiyorum."

Sesi o kadar titremişti ki, gözlerinde ki yaşlar akmaya başladı.

"Beyfendi iyi misiniz, şöyle buyrun ihbarınızı alayım." dedi kız olan memur.

"J-Jeon Jungkook.. Hırsız biliyor-rsunuz. Benle iletişim halinde ve bana dokunmaya çalışıyor.. Kısacası beni taciz ediy-yor." diye yalan uydurdu.

Polis memurları kaşlarını çatıp Jimin'i dinledi.

"30 Nisan, sizden kaçarken bar köşesinde beni taciz etti, benim bir suçum yoktu. Sevgilimin beni aldattığını öğrendiğimde bar köşesinde ağlıyordum, sonra siren sesleri ve bağrış sesleri duydum, 5 dakika sonra ise dudaklarıma yapışan bir adam.. Siz gittikten sonra bırakmadı beni bakireliğimi çaldı, geleceğimi mahfetti.. Kirli elleriyle dokundu bana, sonra beni bırakmadı her gün her saat evime geliyor beni taciz ediyordu. Artık dayanamadım size geldim, nolur tutuklayın onu!" Diye hıçkırarak bağırdı.

Tâbi ki Jungkook sonda ki dediklerini yapmamıştı, Jimin sadece âşık olduğu adamı kendisinden uzak tutuyordu.

"Peki şuan nerde, biliyor musunuz?" Dedi polislerden biri.

"E-Evet *** nolu evde yaşıyor.." dedi.

Polislerin birçoğu merkezden ayrıldı, kız memur ise Jimin'i sakinleştirmek adına yanına oturup sırtını ovaladı.

"Efendim, lütfen sakin olun. Devletimiz elinden gelen herşeyi yapacak." Dedi.

Jimin yalandan bir gülümseme sundu kız'a.

"Teşekkür ederim.." dedi.

"Asıl biz teşekkür ederiz, bu durumu bize bildirdiğiniz için" diye yanlarına geldi erkek memur.

"Adınız neydi acaba?" Diye soru verdi.

"Jimin.. Park Jimin." Dedi.

"Bende Eunwoo bu da Lisa, istediğin zaman karakolumuza gel, sana destek olacağız." Dedi adının Eunwoo olduğunu öğrendiği adam.

"Teşekkür ederim tekrardan, iyi ki varsınız." Dedi jimin tebessüm ederek .

Eunwoo bir kartı ona uzattı, üstünde numar yazıyordu.

"Bu benim numaram, istediğin zaman ihbar için ara." Dedi.

"Sağol, arayacağım." Dedi jimin.

---

Karakol'dan ayrıldıktan sonra bir uçuruma geldi, artık herşey bitmişti.

Hikaye buraya kadardı, uçurumun ucuna gelip aşağıya baktı, dalgalar çok şiddetliydi, hava yağmurlu, şimşek gökü delicek gibi çakıyordu.

Telefonunu çıkarıp 20 dakika önceki memur polisi aradı.

"Alo?"

"Eunwoo bey merhaba.."

"Merhaba Jimin, bir sorun mu v-"

"JİMİN!" Diye bir ses bağırdı arkadan.

Tanıdık sesi duyunca hıçkırarak ağlamaya başladı, pişmandı ama yapacak bir şey yoktu.

"Jimin, hey hey neden ağlıyorsun? İyi misin?!"

"Ç-Çok iyiyim Eunwoo beyciğim! Size bir ihbar daha v-vermek istiyorum da.."

"Ne ihbarı?"

"Adı Jimin olan bir genç uçurumdan atlamak üzere! Lütfen 10 dakika sonra ### uçurumun ordaki denize dalgıç gönderin!" Diye bağırdı ve telefonu kapadı, hızla telefonu yere koyup kendisini aşağıya attı.

Bir kayaya çarptı, canı acıdı ama sonra bu acı yok oldu..

---
Final
EHE.

Şaka şaka, gülün diye.

Böyle niye oldu diye sorarsanız..
Biraz hüzün, kırgınlık olsun istiyorum.

Bence bu bölüm diğer bölümlerden iyiydi.

Neyse.

Pşt, bunu okuyan kişi
Gülüşün çok güzel.
;3