တာအိုခဲတံ ( အပူအပင်မဲ့ အင်မော်တယ် ) (ချင်းကျူ) ( စ / ဆုံး )

56 - 60

#အပူအပင်မဲ့အင်မော်တယ်
Chapter 56
အဆင့်ရှစ် မွေးရာပါ ဝေဒနာနှင့် လူငယ်လေး

မီတာထောင်ချီ မြင့်မားတဲ့ တောင်အောက်မှာတော့ အက်ကြောင်းကြီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါပြီ။ ဒီအက်ကြောင်းကြီးရဲ့ အလယ်မှာတော့ ဆယ်မီတာလောက် နက်ရှိုင်းတဲ့ လူသားပုံ ကျင်းတစ်ခု ရှိနေခဲ့ပါတယ်။

ဝတ်စုံနက်ဝတ် လူငယ်လေးဟာ ဒီကျင်းနက်ထဲ လဲကျနေပါပြီ။ သူ့ရဲ့ ဒွာရ ခုနစ်ပေါက်ကနေ သွေးတွေ စီးကျပြီး သတိလစ် မေ့မျောနေပါတော့တယ်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ် တော်တော်လေး မာကျောနေတဲ့ အတွက်ကြောင့်သာ ပွဲချင်းပြီး မသေဆုံးခဲ့တာပါ။ ဒါတောင်မှ ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရရှိပြီး အရိုးတော်တော်များများ ကျိုးကြေသွားခဲ့ပါပြီ။

ဒီမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီး ချင်းကျူ ပါးစပ် အဟောင်းသား ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒီကောင်က ငတုံးလား။ ပြဿနာကို ဘာဖြစ်လို့ မမြင်ရတာလဲ။

ချင်းကျူလည်း ခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်ပြီး လက်ကို ဝှေ့ယမ်းလိုက်ပါပြီ။ မမြင်တွေ့ရတဲ့ လက်ကြီးတစ်ဖက်က ကျင်းထဲ လဲကျနေတဲ့ လူငယ်လေးကို တောင်ထိပ်ဆီ ဆွဲခေါ်လာပါတော့တယ်။

အခု ဒီလူငယ်လေးက သူ့ကြောင့် တစ်ချိန်လုံး ထိခိုက်သွားခဲ့ရပြီ မဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် ချင်းကျူ အေးအေးလူလူ မနေနိုင်တော့ပါဘူး။

စဉ်းစားရင်း ချင်းကျူရဲ့ လက်ဝါးပြင်အထက် ရွှေရောင်အလင်းတွေ ဖြာထွက်လာပါတော့တယ်။ ဒီရွှေရောင်အလင်းဟာ ဆက်လက် ကြီးမားဖြာထွက်လာခဲ့ပြီး ဝတ်စုံနက်ဝတ် လူငယ်လေးနဲ့ ချင်းကျူကိုပါ ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပါပြီ။

ရွှေရောင်အလင်းအောက်မှာတော့ ဝတ်စုံနက်ဝတ် လူငယ်လေးရဲ့ ဒဏ်ရာတွေ လျှင်မြန်စွာ ပြန်ကောင်းမွန်လာပါတော့တယ်။ သူ့ရဲ ကျိုးနေတဲ့ အရိုးတွေတောင် ပုံမှန်အတိုင်း ဖြစ်သွားခဲ့ပါပြီ။ နှစ်မိနစ်ဆိုတဲ့ အချိန်တိုလေး အတွင်း ဝတ်စုံနက်ဝတ် လူငယ်လေးဟာ ဘာမှ မဖြစ်တော့တဲ့အလား မျက်လုံးတွေကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူမှင်သက်အံ့ဩသွားခဲ့ပါပြီ။ ရွှေရောင်အလင်းတွေလည်း လွင့်ပြယ်သွားပါတော့တယ်။