zemheri (+18)

2.bölüm

Pars'tan

Akil hastanesinden kaçmıştım.
Her gece olduğu gibi sokakta yürüyüş yapiyordum.
Tenha Bir köşeden.
Çığlık sesleri geliyordu

Bi kızın sesi geliyordu yardım edin diye bagariyordu hızla oraya doğru koştum Bi adam hızı sıkıştırmıştın adama doğru koşup sert Bi yumruk atım o piç yere serildiginde üzerine çıkıp onu öldüresiye dövmeye başladım. Bunun gibi şerefsizler

Yüzünden kadınlarımız büyük travmalar yaşıyor bu düşünceyle yumrukları daha da sertleşti kıza baktım yere çökmüş elerini elini kafasına koymuş hıçkıra hıçkıra ağlıyor kıza doğru gittim.

"iyimisin?" diye sordum iyi olmadığını gördüğüm halde nasıl davranacağımi bilmiyordum kafasını kaldırdı bana baktı

Yemyeşil gözleri vardı çok güzeldi ağlamaktan gözleri kızarmışti, üstü yırtılmışti ceketimi çıkartıp ona uzattım
Omuzlarına bırakacakken

Bagardi" DOkKUNMA BANA"

İyice duvara sindi elini başının üstüne koydu ağlamaya başladı
"sakın ol sana bişey yapmicam korkma"dedim

Ona yaklaşmak istedim ama yapamadım. Kafasını kaldırıp o adama baktı ona iğrenir gibi baktı.

Ayağa kalktı ayakta zor duyurdu
Yardım etmek istedim ama izin vermedi kendini geri çekti sonra yürümeye başladı

" lütfen sana yardım etmeme izin ver " dedim kız koşarak uzaklaştı benden arkasından "yeşil gözlü kız" diye bagardim

GECE'DEN

Arkamdaki adamın bagarişlarini
Duymamazlıktan geldim.
Hızla koşuyorum nereye gittim bilmeden hem ağlıyor hem koşuyorum.

Neden ben bunları yaşıyorum, bunları haketmedim.

Bagarmak istiyorum sesimin çıkması için bile gücüm yoktu sadece koşuyordum nereye gideceğimi bilmeden, ne yapacağımı bilmeden.

Boşluğa doğru koşuyorum çok acı çekiyordum acaba annem şuan çektiğim acıları hisediyormu

Sahil kenarına geldim dizlerimin üstüne çöküp ağladım.

Hiç bir şey düşünmüyordum.
Vücudum titriyordu hala, ayağa kalkıp eve doğru yol aldım.

Evin kapısını çaldım biraz bekledikten sonra kapıyı dayım açtı efrafa garip bakışlar atarken eve girdim dayım "neredesin sen" dedi

Hiç bişey söylemeden odama girdim ne var ne yok dağıttım.
Bagardım öfkeli küstüm içeri dayım girdi
"noluyor sana" dedi

Histerik Bi şekilde kahkaha attım.
"bana ne mi oldu" dedim
Hem ağlıyordum gelse gülüyorum kafayı yemiştim.

Dayım yanıma gelmeye kalktı izin vermedim.
"SAKİN BANA YAKLAŞMA" DEDİM
Dayım döndü kaldı

"senin o şerefsiz arkadaşın bana  sahip olmaya kalktı" dedim

Dayım "delirdin mi sen barış öyle bişey yapmaz yalan söyleme aynı o adamın kızısın" dedi

O an hiçbirsey hissetmedim.
Sadece ölmek istedim.
Dayım bana inanmadı arkadaşına inandı var gücümle bagardim "BEN YALANCI DEGLİM" elime ne geçtiyse fırlatım.

"ALLAH HEPİNİZİN BELASINI VERSİN NEFRET EDİYORUM" diye bagardim.

Sonra basim döndü kendimi karanlığın kollarına bıraktım.

BURAYA KADAR OKUYUP BEGENDIYSENIZ YORUM YAPIP YILDIZA BASMAYI UNUTMAYIN YORUMLARINIZ BENİM İÇİN ÖNEMLİ...